ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา
เขียนโดย Jetty
วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.37 น.
แก้ไขเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 20.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ซวยยยยย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันรีบผละตัวออกจากนายแวมไพร์ ก่อนที่จะมีคนมาเห็น
เคน:"โอ๊ยยยย"
ขนมผิง:"ขอโทษนะ"
ที่เขาร้องไม่ใช่เพราะอะไรฉันเอามือไปกดหน้าอกเขาเพื่อจะยันตัวเองขึ้นมา
เคน:"นี่ นอกจากจะตัวหนักแล้วมือยังหนักอีกนะ"
หลังจากฉันยันตัวเองขึ้นมายืนด้เขาก็ยืนขึ้นมาปัดและจัดเสื้อผ้าของตัวเอง เพราะสภาพตอนนี้
บอกเลยว่าดูไม่ได้ -O-
ขนมผิง:"ฉันหนักแค่ 42 เองนะย่ะ"
เคน:"หรอนึกว่า 60"
นายแวมไพร์พูดก่อนจะหัวเราะออกมา นี่ เขาหัวเราะหรอไม่น่าเชื่อแต่เวลาเห็นนายยิ้มกับหัวเราะ
ทําไมฉันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกจัง
ขนมผิง:"จะบ้าหรอ อีตาบ้า"
ฉันพูดพร้อมกับใช่มือตีไปที่ไหล่ของนายแวมไพร์ จนเขาร้องออกมา
เคน:"โอ๊ยๆๆๆๆๆ นี่ฉันเจ็บนะผิงฉันเจ็บ"
นายแวมไพร์ร้องพร้อมกับจับข้อมือของฉันที่กําลังตีเขาอยู่ แต่ ไม่น่าตกใจเท่ากับเขาพูดชื่อฉัน
ออกมา กรี๊ดดดดดดด นายเรียกชื่อฉันหรอ ฉันพยายามเก้บอาการไม่ให้เขารู้
ขนมผิง:"นายจับข้อมือฉันทําไมเนี่ยปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ"
ฉันพยายามจะสะบัดข้อมือ ออกแต่นายแวมไพร์ยิ่งจับข้อมือฉันแรงมากขึ้น
เคน:"ถ้า ฉันปล่อย เธอก็ตีฉันอ่ะสิ"
ขนมผิง:"ไม่ตีแล้ว"
ฉันทําเป็นแกล้งพูดโกหกไป ใครจะยอมล่ะมาว่าฉันหนัก60ได้ไง
เคน:"จริงหรอ"
ขนมผิง:"อืม"
นายแวมไพร์ค่อยๆปล่อยข้อมือฉันออก ฉันก็ทําเป็นเนียนๆยืนเฉยๆ พอได้จังหวะ ฉันจะเอามือไป
ตีไหล่ นายแวมไพร์แต่ดูเหมือนนายนี่จะรู้ทันรีบเอียงไหล่ ทําให้ฉันพยุงตัวไม่อยู่พร้อมกับเข่าที่เป็น
แผลอยู่ทําให้ฉันล้มหน้าขมํา
เคน:"ผิงงงงง"
นั้นคือเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยิน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ