ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา

"เขินจัง" นีน่ายิ้มไม่หุบตั้งแต่อยู่บนห้องยันลงมากินข้าวที่ดรงอาหาร

"กินข้าว ก่อนดีมั้ยนีน่า"

"ไม่หิวอ่ะ" 

      อิ่มอกอิ่มในแล้วล่ะสินะ ชิหมั่นไส้

"แล้วแต่นะ..." ฉันพูดแบบเฉยชา อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน หรือว่านี่จะเป็นอาการที่เรียกว่าหึง ไม่

มมมมมมมม ฉันไปหึงอีตานั่นไม่ได้ หยุดความรู้สึกแบบนี้สักที่นะขนมผิง

"ขอนั่งด้วยได้มั้ย"

     พูดไม่ทันขาดคําไอตาต้นเรื่องก็โผล่มาซะแล้ว ช่างปล่อยคิวออกมาได้ทันเวลาพอดี ดีฉันจะได้

ลุกไปนั่งที่อื่นไม่อยากเป็น กขค 

     ยังไม่ทันที่เขาจะนั่ง ฉันก็ลุกพรวดขึ้นมาจากเก้าอี้ ก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปอย่างไม่ใยดี ทําเอานี

น่าถึงกับงง

ห้องเรียน

"ทะเลาะอะไรกับเคนรึเปล่า" เสียงใสๆ ของนีน่าเอยถามฉันขึ้นมาหลังจากเดินเข้ามานั่งในห้อง

"ปะ...เปล่า เราแค่ไม่อยากเป็น กขค อ่ะ" โกหกทั้งเพ

"อ๋อ พูดเวอร์ไป กขคอะไร ผิงเพื่อนเรานะ เราไม่ทิ้งเพื่อนหรอก"

     ฉันยิ้มแหย่ๆ ให้นีน่า แล้วก้มหน้าอ่านหนังสือ ทั้งๆ ที่สมองไม่ได้ซึบซับกับตัวหนังสือสักตัวที่

อ่านอยู่เลย                           

                                   เมื่อไหร่ฉันจะเลิกชอบนายสักที่เนี่ย