ยัยตัวร้าย คว้าใจนายเย็นชา

           ฉันเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเสียงพูดคุยเสียงดังซึ่งมันก็เป็นปกติอยู่แล้ว ฉันเดินมา
วางกระเป๋าไว้ที่ที่นั่งตัวเองก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆนี่น่า ซึ่งที่ที่ฉันนั่งอยู่ก็คือที่นั่งของอีตาแวมไพร์ ขอ
นั่งก่อนแล้วกันนะ
ขนมผิง:"นั่งด้วยนะนีน่า"
นี่น่า:"ได้สิ"
ขนมผิง:"วันหยุดไปเที่ยวไหนมาหรอ"
นีน่า:"ก็อยู่บ้านเฉยๆนะ...แต่..."
ขนมผิง:"แต่...อะไรหรอ"
นีน่า:"เราไปหาผิงที่คอนโดแต่พี่โมบอกว่าผิงออกไปข้างนอกอ่ะ"
ขนมผิง:"ออ...ฉันไปจัตุจักรน่ะ"
นีน่า:"ไปกับใครอ่ะ...ทําไมไม่เห็นชวนเราเลย" หญิงสาวตรงหน้าฉันถามอย่างน้อยใจ ก็แหง่แหละ
นอกจากนีน่าแล้วฉันก็ไม่ได้สนิทกับใคร การที่ฉันไปเที่ยวโดยไม่ได้ชวนนี่น่าก็แปลกอยู่หรอก
ขนมผิง:"เอ่อ...คือฉัน..." ยังไม่ได้ทันพูดอะไรผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งก็มายืนอยู่ข้างหลังฉันก่อนจะพูด
บางอย่างออกมาด้วยนํ้่าเสียงเย็นชา
เคน:"โทษนะเท่าที่จําได้นี่มันที่นั่งฉัน"
ขนมผิง:"รู้!!! ขอนั่งแปปนึงก็ไม่ได้" ถึงจะบอกใส่อย่างอารมณ์เสีย แต่ฉันก็ต้องลุกออกมาจาก
ที่นั่งไม่งั้นถ้าอยู่นานกว่านี้ฉันอาจจะโดนอีตาแวมไพร์งับคอแล้วดูดเลือดก็ได้
เคน:"คุยอะไรกันอยู่หรอ"
ขนมผิง:"แล้วมันเกี่ยว..." ฉันยังพูดไม่ทันจบนีน่าก็พูดขึ้นมา
นีน่า:"อ๋อ...เราคุยกันเรื่องเมื่อวันหยุดอ่ะ"
เคน:"อืม...ถ้างั้นฉันลงไปข้างล่างแล้วนะ"
นีน่า:"จ่ะ"
ขนมผิง:"รีบๆไปเลยชิ่วๆ" นายแวมไพร์ลุกขึ้นมองหน้าฉัน ก่อนจะใช้ฝ่ามือผลักหัวฉันเบาๆ และรีบ
เดินลงไปโดยไม่สนคําที่ฉันตะโกนว่าออกมา
ขนมผิง:"ไอตาบ้านี่มันหัวฉันนะ"
นีน่า:"555 เธอ2คนตลกกันจัง"
ขนมผิง:"นีน่าฉันโดนแกล้งนะยังมานั่งขําอีก"
นีน่า:"ก็มันตลกอ่ะ555"
           นีน่ายังขําไม่หยุดกับสิ่งที่เห็น อีตาบ้านี่เดียวฉันจะต้องเอาคืนให้ได้คอยดูนะ