naruto(version girl)จอมซน ภาค อดีตที่แสนยาวนาน

เอาล่ะ วันนี้ขอฝึกเดี่ยวก็แล้วกัน ครั้งนี้จะลองฝึกควบคุมพลังน้ำแข็งซะหน่อยแล้วกัน วันนี้นารูโตะขอสู้ตายค่ะ

"อารมณ์ดีจังนะค่ะ นารูโตะจัง"

"ก็นานทีได้ฝึกคนเดียวน่ะ ไปกันเถอะ "

"เป็นอะไรไป ไดยะ"

"มีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องร้ายน่ะ"

"ฉันเองก็รู้สึกอย่านั้น ไดยะ แต่เรารีบไปกันเถอะ"

"อืม"

เฮ้อ....ไม่คิดเลยนนะว่าการรฝึกกับครูคาคาชิจะเหนื่อยขนาดนี้....นารูโตะนี่นามาทำอะไรแถวนี้ดีล่ะไปหานารูโตะหน่อยดีกว่า

"นารูโตะ"

"คาเครุ ฝึกกับคาคาชิเป็นไงบ้าง"

"ก็ยากเอาการนะ นี่คืนนี้ไปหาฉันที่บ้านได้มั้ย"

"ได้สิ เจอกันคืนนี้นะ คาเครุ"

"อืม"

เป็นไปตามแผนที่วางไว้ นารูโตะตกหลุมพลางแล้ว 

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก หย๋าาาา ชิง เฮ้อการปีนขึ้นต้นไม้ เช็คเหลืออะไรอีกล่ะ ฮะ ฉันใส่ยิงธนูด้วยเหรอ ช่างมันเถอะ ไหนดูสิ ธนูอยู่ไหนนะ

"มิราเบลล่า เอาลูกศรตรงนั้นให้มั้งสิ"

"นี่ค่ะ"

"ขอบใจจ้ะ"

เอาล่ะ เลงให้ดีๆ ใจเย็นๆเข้าไว้ ต้องทำได้แน่ ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก เฮ้อ...เสร็จแล้วรายการของวันนี้เหลือแค่ไปหาคาเครุสินะ 

เฮ้อ....สบายตัวสุดๆไปเลย ไม่ได้สบายตัวมานานเท่าไหร่แล้วนะ 

"นี่ เธอเป็นอะไรตั้งแต่เมื่อกี้แล้วน่ะ ไดยะ"

"ไม่รู้สิ"

"เธอเนี่ยแปลกดีนะไดยะ"

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก เฮ้อ.....เฮ้อ...เฮ้อ....เหนื่อยชะมัดเลยกลับบ้านดีกว่า

"สุดยอดไปเลยนะ เมี้ยว ปาครั้งเดียวก็ถูกเป้าหมดเลยนะ นายเนี่ยเก่งจังนะ เมี้ยว"

"หนวกหูน่าคาบูโตะ"

ว้าว ห้องคาเครุใหญ่จังเลย สุดยอด

"กินอะไรหน่อยมั้ย นารูโตะ"

"ไม่เป็นไร ฉันกินมาแล้วล่ะ นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันนะคาเครุ ฮ๊า..."

"เธอเนี่ย ยังเหมือนเดิมเลยนะ....ฉันน่ะชอบใบหน้าแบบนี้ที่สุดเลยรู้มั้ย"

"นายเป็นอะไร....คาเครุ....นี่ไม่ใช้คาเครุที่ฉันรู้จัก......ปล่อยนะ ฮ๊า...."

"นารูโตะจัง....ไดยะ"

"ปล่อยฉันนะ อ๊าาา นี่นายคิดจะทำอะไร"

"ขังพวกเธอไว้จะได้ไม่ต้องขวางทาง"

"!!!!!"

"แต่ไม่ต้องห่วง หลังจากที่คเครุ เสร็จแล้ว เขาคงไม่ปล่อยให้พวกเธอแน่"

"!!!!!"

เอางั้นก็ได้....ฉันเองก็ไม่อยากทำร้ายนายหรอกนะแต่ถ้ามันจำเป็นจริงๆล่ะก็...ฉันต้องทำร้ายนาย     ขยับสิ ขยับสิ ขยับสิ  ขบับสิ ได้ล่ะ  ฉลู เถาะ วอก พันปักษา

"นี่เธอ..."

"นายกลายเป็นอะไรไปแล้ว....นายเป็นอะไร"

"พอแล้วนารูโตะที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง"

"ซาสึเกะ....ฉัน....."

"ไม่คิดเลยนะนายจะทำอย่างนี้"

"แต่อย่างน้อย ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันจะได้ฆ่านายไปเลย จุดอ่อนของนายคือแผลนั้นสินะ"

เปลี่ยนคาแรคเตอร์ ชิง ฉันจะ....ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายฉันอีกต่อไปแล้ว ครั้งนี้ต้องไม่ประมาทอีก

"นารูโตะ นี่เธอ"

"ถือว่า เป็นการตอบแทนนะที่นายช่วยฉันตอนนั้น ครั้งนี้ฉันขอสู้กับนายเอง"

"มาดูกันว่าเธอจะจริงจังแค่ไหน"

คาถานั้นอีกแล้ว เอาล่ะ ตั้งสมาธิเข้าไว้ว่า คาเครุ จะโจมตีมาทางไหนกันนะ ข้างหลัง ชิง

"ไม่เลวเลยนี่ แต่เสียใจนะนี่คือร่างแยก"

"หึ นายติดกับฉันเต็มๆเลยนะ คาเครุ เพราะที่ยืนอยู่ตรงนี้ก็ร่างแยก เสร็จฉันล่ะ"

"นา.....รู......โตะ....."

ขอโทษนะ คาเครุนายอยากทำอย่างนั้นก่อน ฉันไม่ต้องการมันอีกนายคงเข้าใจนะ ลาก่อนนะ คงเจอกันอีกทีคงเป็นชาติหน้า.....ชิง

"นารูโตะจังเป็นอะไรมั้ยค่ะ"

"ฉันไม่เป็นไร"

"คาเครุคุง นารูโตะจัง"

"ฉันรู้มิราเบลล่า แต่เขาทำอย่างงั้นกับฉันก่อนอีกอย่างนะ ฉันเองก็ไม่อยากจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง กลับกันเถอะ"

"นารูโตะ....ขอบใจนะ"

"ไม่เป็นไร"

ฟรึ่บ นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย แต่มันเกิดขึ้นกับฉันนะ อีกอย่างฉันแค่ปกป้องตัวเอง ให้รอดจากคาเครุ ไม่ดีคิดที่จะฆ่าเขาแบบจริงจังเลยซักนิด แต่วันนี้เขาเป็นอะไรไปนะ เมื่อกี้ไม่ใช่คาเครุที่ฉันรู้จัก 

"ไดยะ....เร็วเข้า....ครั้งนี้เป็นอะไรอีกล่ะ"

"มีคนตามหลังเรามา"

"..............แกเป็นใคร"

"หัวหน้าของเจ้าพวกที่เธอทำร้ายไปเมื่อวานไงล่ะ ไม่คิดเลยนะว่าจะเป็นผู้หญิง"

"แล้วนายต้องการอะไร"

"ฉันน่ะเหรอ ต้องการชีวิตของเธอ"

"อย่ามาดูถูก ถ้าไม่โดนจริงๆ นายคงไม่รู้สินะ"

"!!!!"

                                           3นาทีผ่านไป

"จำไว้อย่ามาซ่าแถวหมู่บ้านของฉัน ต่อหน้าฉัน หรือทำร้ายเพื่อนฉัน ถ้าแกไม่อยากตาย"

"กลัวแล้วจ้า ปล่อยฉันไปเถอะนะ"

"หึ อย่างนายน่ะมันน่ารำคาญ"

....................................................................................................................

                                              ติดตามตอนต่อไป