Camil เมืองแห่งเวทย์

เสียงนกร้องตอนเช้านี่มาจากไหนกันฉันอยู่มาตั้ง 15 ปีไม่เคยจะได้ยินเลย นกจ๋าขอนอนต่อแปปนึงนร๊าาาาอย่าพึ่งมาปลุกตอนนี้เลยนะคะ นะนะนะนะฉันพูดกับนกในใจซึ่งฉันก็รู้ดีว่านกมันคงไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรอกถึงจะได้ยินก็คงฟังไม่รู้เรื่องอยู่ดี 'จิ๊บๆ จิ๊บๆๆจิ๊บๆๆ' จ้าๆๆตื่นแล้วจ้าเฮ้ออออฉันลุกขึ้นมานั่งพร้อมขยี้เปลือกตาเล็กน้อยพอลืมตาขึ้นมาก็พบกับว่า "*0* ที่นี่ที่ไหนเนี่ยเมื่อคืนฉันก็นอนอยู่ที่ห้องฉันนี่นา"หลังจากที่ฉันกวาดตามองไปมา เอ๊ะ นี่มันก็ห้องฉันนี่แต่ทำไมดูสดใสจังเลยหล่ะ ไม่ค่อยชินเลยแฮะทันใดนั้นก็มีผู้หญิงเปิดประตูเข้ามา แอ๊ดดดด!! "อ้าวคุณหนูตื่นแล้วหรอคะ ป้าว่าจะเข้ามาปลุกอยู่พอดีเลยค่ะ ป้าเตรียมทุกอย่างไว้ในห้องน้ำแล้วนะคะ คุณหนูไปอาบได้เลยค่ะ"ป้าพูดกับฉันและเรียกฉันว่าคุณหนู ป้าที่ไหนเนี่ยยยยยยนี่ฉันมีป้าตอนไหนว่าแล้วฉันก็ไม่รอเวลารีบถามป้าทันที "ป้าคะป้าเป็นใครคะแล้วมาอยู่ห้องนี้ได้ยังไง...ไม่ใช่สิป้าเข้ามาอยู่ในบ้านนี้ได้ยังไงคะ ป้าเป็นโจรหรอคะ!!"ตายแล้วดูคุณหนูพูดเข้าไม่ได้ๆต้องรีบอธิบายก่อน"คุณหนูใจเย็นๆๆนะคะนี่บ้านคุณหนูถูกแล้วค่ะ ป้าเป็นแม่นมของคุณหนูป้าอยู่ที่นี่มานานแล้วค่ะคุณท่านรอทานอาหารอยู่ข้างล่างป้าว่าคุณหนูรีบอาบน้ำแล้วลงไปก่อนดีไหมคะเดี๋ยวคุณท่านก็จะออกไปทำงานแล้วนะคะ" อ๋อแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีก็ดูเป็นป้าใจดีนี่นาแต่เอ๊ะคุณท่าน"คุณท่าน...คุณท่านหรือว่า...หมายถึงคุณแม่หรอคะ"แหมไม่ได้เจอตั้งนานคุณหนูของป้าดูฉลาดจังนะคะ"ค่ะรีบไปอาบน้ำเถอะค่ะป้าเตรียมไว้ให้คุณหนูแล้ว"คุณป้าพูดพลางเดินมาเก็บที่นอนให้หลังจากนั้นฉันก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปถามเรื่องทั้งหมดกับคุณแม่ทันทีฉันเริ่ม งง ๆมากขึ้นหลังจากที่ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จระหว่างที่เดินลงไปหาคุณแม่ฉันก็มองรอบๆบ้านซึ่งมันดูมีสีสันมากขึ้นดูเหมือนสิ่งของทุกอย่างมันมีชีวิตยังไงยังงั้น "คุณแม่คะคือเรดงงไปหมดแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นแล้ว...แล้ว..อะไรมันลอยอยู่ข้างแม่คะนั่น"ฉันกำลังจะถามแม่นั้นอยู่ๆก็มีตัวจิ๋วลอยมาหาแม่ซึ่งมันน่ารักมากแต่ก็คล้ายๆคนนะ"ภูตประจำบ้านจ่ะชื่อซัมเมอร์ ลูกรักแม่ต้องไปทำงานแล้วเรดอยู่กับคุณป้าโมล่ากับภูตซัมเมอร์นะจ้ะ แม่รู้ว่าลูกต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้ แต่มีอะไรก็ถามซัมเมอร์แล้วกันนะลูกแม่ไปก่อนนะจุ้บ"แม่คะแม่เล่นพูดซะยาวแบบนี้ไม่เหนื่อยหรอคะฉันอยากจะถามแม่แบบนั้นจริงๆนะ