ขอโทษคับ ผมเป็นแค่คนรับใช้ ( Y )
5) นี้แน่ใจนะว่าบ้าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ชีวิตผมหรอก็ดำเนินไปด้วยดี แต่ก็เหนือยบ้างล่ะนะ ก็ทำได้ ผมเกิดมาจน จน เพราะ ไม่มีอะไรจะกิน
แต่เพราะป้าที่มาทำงานในกรุงเทพ นาน ป้าเลยช่วยเหลือเรื่องร้านขายข้าวแกงให้
ทั้งเรื่องเรียน ก.ส.น มาตั้งแต่ จบ ม.ต้น ตอนนี้ ผมก็ยังเรียน ก.ส.น อยู่เลย และ คงไม่ได้เรียนต่อหรอก เพราะ ไม่มีเงิน
"เจ ลูกค้า" เฮ้อออออ นี้ผมนั่งเหม่อลอยหรอออ
"คับรับอะไรดีคับ" ผมหันขึ้นไปยิ้มให้ลูกค้า ชัดเลย พี่พีทอีกแล้วหรอ
"อ้าว พี่พีท" พี่พีทยิ้มให้ผม ทันทีที่ผมตกใจ
"เมื่อวาน พี่ติดใจอาหารมาก พี่เลยเล่าให้แม่พี่ฟัง เขาเลยอยากชิมบ้างนะ" ฮ่ะ โหด นี้คุณหญิงจะกิน ข้าวราดแกงหรอ
"คับ" เฮ้ออออออ
"งั้น พี่ เอาอย่างละ ถุงนะ " โอ้โห ซื้อไปเลี้ยงทั้ง หมู่บ้านเลยหรอ
"คับ รอสักครู่นะคับ" ผมก็รีบตัก ออวันนี้ที่ไม่เห็นไอ้นิคมาวุ่นวาย เพราะ มันไปเรียน ตั้งแต่เช้าแล้วคับ ไม่มีมันโคตรเหนือย (นั้นไง) อะไรเจ๊ ( เปล่า)
"เจ"
"คับพี่" ตกใจหมด
"เรียนชั้นไหนแล้วเรา"
"ออ ผมเรียน ก.ส.น ปีสุดท้ายแล้วคับ" ผมพูดพร้อมยิ้มออกไป
"งั้นหรอ แล้วต่อ มหาลัยไหม" เฮ้ออออ ผมไม่มีเงินหรอกพี่
"ผมไม่มีเงินหรอก คับพี่" ใช่ ไม่มีเลย
"อ้าว งั้น ไปช่วยงานพี่ที่บ้าน เฉพาะวันหยุดดีไหม" ช่วยงานงั้นหรอ
"ช่วยงาน อะไรหรอคุณพีท" แม่ผมเดินมา พร้อมกับหม้ออาหาร
"ออ งานบ้านคับ บังเอิญว่าคนสวนผม ลาออกคับ"คงงานเยอะล่ะสิ
"คุณน้าไม่ต้อง ห่วงนะคับ ผมจะส่งเจ เรียนต่อมหาลัยเอง" ฮ่ะ อะไรๆ ผมฟังผิดไปใช่ไหมมมมมม
"น้าไม่ได้ห่วงหรอกลูก แต่ทางนี้งานน้าก็เยอะ ลำพังน้าก็แก่มากแล้ว" ใช่ผมคงทำงั้นไม่ได้
"งั้น วันนี้ ผมขอยืมตัวเจ ไปสัก 2 ชั่วโมง ได้ไหมคับ" นั้น ยืมหรอ
"จ้า รีบพากลับมาล่ะ" แม่อ่ะ
"แต่ ผม"
"เถอะๆ พี่มีหนังสือ เตรียมสอบเข้ามหาลัยเพียบเลย ของไอ้พลมันนะ" เฮ้ออออ ของไอ้บ้านั้น ผมไม่ต้องการ
จากนั้น ผมก็ขึ้นรถ ไปพร้อมกับพี่พีท เราคุยกันไปตลอดทาง จนถึง
"แอด"
โอ้โห แน่ใจนะว่าบ้าน ใหญ่ยังกับวัง
ผมเดินตามพี่พีท เข้าบ้าน พร้อมมองนั้น มองนี้ ใหญ่โคตร เกิดมาไม่เคยได้เหยียบ
"มาแล้วหรอลูก แล้วนั้นใคร" ผู้หญิง หน้าตาดี พร้อมแต่ตัวมีระดับ เดินออกมาหาพี่พีท
"ออ นี้ เจคับแม่ คนที่ผมพูดให้ฟัง" พี่พีทตอบแม่ออกไป
"ออ" คุณผู้หญิงยิ้มให้ผม
"สวัสดีคับ" ผมยิ้มให้คุณแม่พี่พีท เขาก็เดินมาลูบหัวผม
"น่ารัก น่าเอ็นดูมากจ๊ะ แล้วเรียนจบยังจ๊ะ กตัญญูแบบนี้"
"ยังคับ ปีสุดท้าย" ผมยิ้มให้
"งั้นดีเลยสิ ให้พีท ติวให้ได้จ๊ะ" มืออุ่นๆนั้น ทำให้ผมหลับตา เคลิ้ม
"ไหน ล่ะลูกอาหาร แม่หิว" ฮ่าๆ หิวซะ
"ฮ่าๆ นี้คับแม่" จากนั้น ก็ยืนให้คนรับใช้ เอาไปเปิด แล้วป้าเราล่ะเนี่ย ผมจึงมองหาป้า
"เจ หาใคร" พี่พีทเอยถามผม
"ป้าจิตร คับ"
"ออ ป้าจิต ซักผ้านะลูก" คุณแม่พี่พีทตอบทันที
"ครับ" ผมยิ้มให้
"งั้นพี่ไปส่งนะ เจ" พี่พีทพูดขึ้น
"ครับ" ผมสวัสดี แม่พี่พีท ก่อนขึ้นรถ พี่พีทกลับร้าน
##### ติดตามเน้อออออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ