ขอโทษคับ ผมเป็นแค่คนรับใช้ ( Y )
acertam
4) พบครั้งแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เชิญครับ" ผมพูดกับลูกค้าหน้าใหม่ 2 คน ดูเหมือนคุณชาย แต่ทำไมมาทานข้านราดแกงข้างถนนได้
"น้อง พี่ขอเป็นแบบนี้ 1 จานคับ" พี่ชายหน้าตาดี แต่ตัวมีระดับ สั่งอาหารก่อนที่จะเข้าไปนั่ง
"ส่วนฉัน ไม่เอานะ" ดูทำหน้า หน้าตาก็ดี แต่ หน้าตาและคำพูดดูถูกกันสิ้นดี
"มาแล้วคับ" ผมยิ้มออกไป พร้อมกับวางอาหารที่พี่นิสัยดีสั่ง ก่อนที่หันไปดููคนนิสัยไม่ดี ทำหน้าไม่พอใจ คิดว่าผมแคร์หรอ
"อ้าว แล้วของไอ้นี้ล่ะน้อง" เขาไม่ได้สั่งนะพี่
"เขาไม่ได้สั่งคับ" ผมฝืนยิ้มออกไป ไอ้บ้านั้นทำหน้ารังเกียจมาก
"นี้คับ น้ำ" เฮ้ยยยย ไอ้นิคมาตอนไหนเนี่ย
"พี่ลูกค้า จ้องผมทำไม ผมหล่อดิ" ไอ้บ้าาาาาา หล่อน้อยต่างหาก
"อืม" ผมพูดเสร็จก็เดินไปหน้าร้านทันที อ้าวป้านี้น๊า
"ป้าสวัสดีตอนเช้าคับ" ผมยิ้มและเข้าไปกอดป้า แล้วก็หอมแก้ม
"อ้าว คุณหนูพีท" ป้าเรียกชื่อใครอ่ะ จากนั้นป้าก็เดินเข้าไปในร้าน พี่ใจดีคนนั้นยิ้มให้ป้า และเข้าไปกอด เอ๋ๆ หรือว่า.....
"ก้องจ๊ะ นี้คุณพีท และ คุณพล จ้า" เออออออออ
"สวัสดีคับ" ผมฝืนยิ้ม นี้หรอเจ้านายป้า
"คุณพีทกับคุณพล เป็นลูกของคุณวิรัตน์ เจ้านายป้าเอง" ออๆๆๆๆๆๆ
"คับ" ผมยิ้มให้ทั้ง 2 คน แต่ ไอ้น้องนี้สิ ทำหน้าเบื่ออะไรหนักหนา เชอะ
"งั้น ป้ากับทำความสะอาดห้องให้นะค่ะ คุณพีทมาก็ไม่โทรบอกป้าสักคำ" ป้าพูดเสร็จก็เดินออกจากร้าน
"นี่ นายเป็นหลานป้าจิตรหรอ" พี่ใจดีถามผม
"คับ" ผมยิ้มให้ ก่อนที่พี่เขาจะทานข้าวต่อ แต่ไอ้บ้านั้นดูทำหน้า มองผมดูรังเกียจมาก
"อ่ะพี่ ผมซื้อขนมมาฝาก" ไอ้นิค มันพูดออกมาพร้อมกับเอาซองขนมให้ผม เออ ไอ้นี้ใจดีเนอะ แปลกขึ้นทุกวัน
"น้องเก็บตังค์คับ" พี่ใจดีเขาเรียกผมให้ไปเก็บตังค์
"30 บาท คับ" ผมยิ้มออกไป ส่วนนิคก็มาเก็บแก้วน้ำและจานข้าว
"อ่ะ พี่ให้ 100 ไปเลย" นี้พี่เขา ใจดีจังอ่ะ ผมยิ้มรับ
"ขอบคุณคับ" พูดจบพี่พีทก็เดินออกไป ขึ้นรถ ส่วนไอ้พี่พลนั้นก็เดินมาใกล้ผม
"เก็บเอาไว้นะ แค่เศษเงิน" มัน มัน พูด แบบนี้ได้ไง ผมกำมัดแน่น กำลังจะชกไปที่ปากมัน แต่มีมือหนึ่งมาดึงผมไว้ พี่พีทนี้เอง
"พี่ขอโทษ แทนน้องชายด้วนนะที่มันปากสุนัข" พี่เขายิ้มให้ผม พร้อมปล่อยมือผมลง แล้วผลักไอ้บ้านั้นเดินออกไป เพื่อขึ้นรถ
รถคันหรูขับออกไป ด้วยความเร็ว
"พี่ไอ้บ้านั้น มันทำอะไรพี่อ่ะ" นิคมันทำหน้าตกใจวิ่งมาหาผม
ออแม่ไม่อยู่นะคับ แม่ไปเอาของที่บ้าน ผมเลยต้องเฝ้าร้านกับนิคมัน
"เปล่าหรอกๆ เข้าใจกันผิด" ผมยิ้มให้มัน และเดินไปหาลูกค้าที่หน้าร้าน
"เฮ้อออ เหนือยชะมัดเนอะพี่" มันมานั่งลงข้างผมและพูดออกมา
"อืม"
"พี่ไม่เหนือยหรอ" เหนือยสิ แต่ต้องอดทน
"ไม่หรอก" ใช่ สำหรับผมเกินคำว่าเหนือยแล้วล่ะ
"อ่ะนี้น้ำ เย็นๆ สำหรับคนน่ารักๆ" สายตามันนี้
"อันแน่ๆ 2 คนนี้ชมอะไรกันจ๊ะ" แม่ที่กำลังเก็บของ หน้าร้านก็พูดซะ ไอ้บ้านิคแก้มแดงเลย
"เปล่าคับน้า มาผมช่วยเก็บ" พูดเสร็จมันก็เดินไปช่วยแม่ผม
เฮ้อออออออ ชีวิต เหนือยไม่พอยังมีคน มาดูถูกเราอีก //// ทำไมฟ้าถึงส่งไอ้บ้านั้น///
เข้าร้านผมด้วยยยยยยยยยยย
### เจอกันครั้งแรก ก็ดูถูกกันเลยนะ ---
ติดตาม ตอนต่อไป เน้อออออออออออ ( อีกา)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
