เพื่อนรัก รักเพื่อน ( girlfriend )

..พักกลางวัน..
"เข้าค่ายก็อาทิตย์หน้าแล้วเนอะนัท" ฟ้าพูดพร้อมกินข้าว
"ใช่ น่าเบื่อจริงๆนะ" นัทออกความคิดเห็น
"ฟ้า" เสียงของภูทักขึ้น
"อ่าวพี่ภู" ฟ้าพูดพร้อมขยับตัวให้ภูนั่ง
"มากินข้าวกันแค่ 2 คนเหรอ" ภูถาม
"ค่ะ" ฟ้าตอบไป
"นี่พี่ภูสูบบุหรี่เหรอค่ะ" ฟ้าเอ่ย
"ป่าวๆพี่ไม่ได้สูบนะ" ภูไกล่เกลี่ย
"นัทแกได้กลิ่นควันบุหรี่ป่ะ" 
"อืมๆได้ๆ"
"เห็นมั้ยพี่ภู พี่ยังจะมาโกหกอีก"
"คือพี่เครียดๆนิดหน่อยก็เลยไปสูบมา"
"เครียด เครียดเรื่องอะไรเหรอค่ะ"
"เรียนมั้ง อ่านหนังสือเยอะไปหน่อยมั้งนะ" ภูโกหกแต่ที่จริงแล้วกลับไปมีอะไรกับเพื่อนร่วมห้องจนทำแฟนของเพื่อนจะเอาเรื่อง
"ก็เบาๆหน่อยก็ได้นะค่ะ"
"ครับ งั้นพี่ขอตัวไปก่อนนะ"
"ค่ะๆ"
..เลิกเรียน ณ สระว่ายน้ำ...
"มาสอนต่อนะ" พีคพูด
"ค่าา" เต้ยดูมีความตั้งใจที่จะเรียนมาก
"เตะโฟมตีขาเต้ยแม่นแล้ว ต่อไปเป็นการสลับมือว่ายแบบฟรีสไตล์" 
"ค่ะ"
"เกาะขอบสระก่อนนะ"
"ค่ะ แล้วไงต่อ"
"ก็สลับมือไปเรื่อยๆยังงี้" พีคโอบจับมือเต้ยทั้ง 2 ข้างให้หมุนแบบฟรีสไตล์
"-////-" เต้ยหน้าแดงเมื่อทั้ง2สบตากัน
"พี่ไม่ได้ตั้งใจจะลวนลามเต้ยนะ" 
"ไม่เป็นไรค่ะ สอนต่อเถอะค่ะ"
"อืมๆ"
..ผ่านมา 10 นาที..
"เยี่ยมๆ เต้ยว่ายเป็นแล้วหนิ" พีคพูด
"เฮ่อ เฮ่อ" เต้ยถอนหายใจ
"ทำดีมาก ว่ายเป็นแล้วหนิ เก่งๆ"
"เป็นไงบ้างเต้ย" ครูฝึกเดินมาถาม
"ก็ดีค่ะ ว่ายเป็นแล้วแต่ยังไม่ค่อยคล่องมาก"
"อืมดีๆ พีคเค้าสอนเก่งดีนะ"
"ค่ะๆ"
"งั้นครูไปดูนักกีฬาทีมชาติก่อนแล้วกันนะ"
"ค่ะ"
"เต้ยวันนี้พอแค่นี้เถอะนะ ป่ะอาบน้ำดีกว่า"
"ค่ะ"
ทั้ง 2 ก็อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ
"เต้ยอาทิตย์หน้าพี่ไปเข้าค่ายนะ" พีคพูด
"ค่ะ สงสัยคงไม่มีคนพาไปซื้อโตเกียวแน่เลย555"
"555"
"พี่พีค"
"ห๊ะ"
"ที่พี่ไปนอนบ้านพี่ฟ้า พี่ไม่ได้คิดอะไรใช่มั้ยค่ะ"
"คิดอะไรอ่ะ ไม่ได้คิดเลย"
"อืม"
"อย่าคิดมากเลยนะ"
"ก็ได้ค่ะ" เต้ยยิ้ม
"งั้นเต้ยกลับก่อนนะค่ะ บ๊ายบ่าย" เต้ยกล่าว
"ค่ะ บ๊ายบ่าย" พีคพูดจบก็สตาร์ทรถกำลังขับออกไป
"เห้ยๆ โทรศัพท์อยู่ไหนว่ะเนี่ย" พีคขวานหาในกระเป๋าเป้ก็ไม่มี
"สงสัยต้องลืมอยู่ที่ห้องแน่ๆเลย โอ๊ย ซวยๆ" พีคกล่าวและรีบวิ่งไปที่ห้องของตนเองทันที
"เห้อ เห้อ เห้อ" พีควิ่งมาเอาโทรศัพท์ด้วยความเหน็ดเหนื่อย
"ฟ้า" เสียงจากภูที่เหมือนกำลังเดินตามฟ้าอยู่
"เสียงพี่ภูกับฟ้านี่หน่า" พีคได้ยินจึงเดินลงไปดูชั้นล่าง
"พี่ภูทำยังงี้กลับฟ้าได้ยังไงค่ะ" ฟ้าร้องไห้และเสื้อผ้าก็ยับยุ่ยไปหมด
"พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ"
"หึ พี่ภูไปมีคนอื่นนอกจากฟ้า ยังงี้หรอค่ะที่เรียกว่ารักกัน"
"พี่ขอโทษก็เค้ามายั่วพี่เองนี่นา"
"เค้ามายั่วแล้วพี่ก็เล่นกลับเค้าเนี่ยนะ"
"ฟ้าพี่ว่าเราพูดกันไม่รู้เรื่องแล้วนะ"
"......" ฟ้าร้องไห้ทำให้คนที่แอบมองอยู่อย่างพีคนั้นก็เจ็บแบบแปลกๆที่หัวใจ
"เราเลิกกันเถอะฟ้า" ภูพูด
"ที่พี่เลิกกับฟ้าเพราะพี่มีคนอื่นใช่มั้ย แล้วพี่ก็ไป...." ฟ้าอ้ำอึ้งที่จะพูด
"ใช่พี่กับเนยเรามีอะไรกันแล้ว" ภูพูด
"เพี๊ยยย" ฟ้าตบหน้าภู
"ฟ้ามาตบหน้าพี่ทำไม" 
"ก็พี่ทำนิสัยเลว เลวแบบนี้ไง มีฟ้าอยู่แล้วยังไปมีคนอื่น"
"ได้ ถ้าฟ้าต้องการแบบนี้" ภูจับข้อมือของฟ้าไว้พยายามจะปลดกระดุมเสื้อของฟ้า
"ปล่อยนะ ปล่อย" ฟ้าร้อง ในใจพีคก็อยาจะลงไปช่วยฟ้าเหลือเกิน
"พี่จะยัดเยียดความเป็นแฟนให้ฟ้าเอง หึหึหึ" ภูพูดจบก็ลากฟ้าเข้าไปในห้องแล้วกดล็อคประตู
"เห้ย" พีคเห็นท่าทางไม่ดีเลยรีบวิ่งเข้าไปช่วย
"ช่ ว ยยยย ด้   วยย" ฟ้าร้องขอความช่วยเหลือ
"หุบปากสะฟ้า มาเป็นของพี่อีกคนเถอะ" ภูปลดกระดุมฟ้าออกทีละเม็ดจนเริ่มเห็นบราสีน้ำตาล
"ตุบ ตุบ" พีคพยายามจะพังประตูไปแต่ก็ไม่ได้ผล
"หึ เพื่อนฟ้าคงช่วยอะไรไม่ได้นะ" ภูไม่สนใจและพยายามจะข่มขืนฟ้าต่อ
"ฮือๆๆ พีคช่วยฟ้าด้วย"
"ตุบ" พีคพังประตูได้และเข้าไปชกหน้าภูทันที
"โอ๊ยยย" ภูร้องด้วยความเจ็บ
"พีคพอแล้ว" ฟ้าพูด
"ฝากไว้ก่อนเหอะ" ภูชี้หน้าแล้วรีบเดินไป
"ฟ้าไม่เป็นอะไรแล้วนะ" พีคพูดปลอบฟ้าแล้วฟ้าก็เข้ามากอดพีค
"ฮือๆๆๆ พีค" ฟ้าร้องไห้
"ป่ะออกไปข้างนอกกัน ติดกระดุมก่อนนะฟ้า"
"..." ฟ้ายังคงร้องไห้
"อะกินน้ำสักหน่อยนะ" พีคยื่นน้ำให้ฟ้า
"ขอบคุณนะแก ถ้าไม่ได้แกเราคง......"
"ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี่เถอะนะ แกไม่เป็นอะไรแล้วนะ"
"เราไม่คิดเลยว่าพี่ภูจะมีคนอื่นนอกจากเรา ทั้งๆที่เรารักพี่เค้ามาก"
"แกทำใจให้สบายนะตอนนี้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป"
"ขอบคุณแกจริงๆนะที่แกเข้ามาช่วย"
"อึ้ม ดีนะที่เราลืมโทรศัพท์ไว้"
"งั้นเราไปก่อนนะ กลับบ้านดีๆนะ"
"อืม" พูดจบพีคก็เดินไปที่รถและสตาร์ทรถขับกลับบ้านทันที