เพื่อนรัก รักเพื่อน ( girlfriend )

8.2

เขียนโดย pee_poo

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.12 น.

  32 ตอน
  1 วิจารณ์
  34.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) แอบมอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
..เช้าวันต่อมา..
"พี่ภูค่ะทำไมเมื่อวานถึงโทรมาบอกฟ้าว่าไม่มาโรงเรียนล่ะค่ะ" ฟ้าเอ่ยปากถามแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ
"คือ...เมื่อวานพี่ไม่ค่อยสบายเลยอ่ะจ่ะ ขอโทษทีน้าา ที่เมื่อวานไม่ได้โทรมาบอกก่อน" ภูพูดพร้อมยิ้มให้แฟนสาว
"ไม่เป็นไรค่ะ แต่ตอนนี้หายดีแล้วใช่มั้ยค่ะ"
"ครับพี่หายดีแล้ว"
"เห้ยภู สับรางให้ทันด้วย 5555" เสียงแซวๆจากกลุ่มเพื่อนภูที่ตะโกนมา
"สับราง? สับรางอะไรเหรอค่ะ" ฟ้าถามภูเพราะตัวเองสงสัย
"ไม่มีอะไรหรอกจ่ะ ป่ะเดี๋ยวพี่ไปส่ง" ภูเดินถือกระเป๋าให้ฟ้า
"ค ค่ะๆ" ฟ้าตอบกลับแบบงงๆและก็ไม่ได้พูดอะไร
"พี่พีค" เสียงจากเต้ยเดินเรียกพีคมาแต่ไกล
"อ่าวเต้ย มาเช้าจังนะ" พีคตอบกลับไป
"ค่ะ นี่...พี่ซื้อโตเกียอีกหรอเนี่ย ไม่เบื่อบ้างอ๋อ 555"
"ไม่เบื่อหรอก อร่อยดี"
"พี่พีคค่ะไปกินข้าวกันมั้ย" เต้ยชักชวนพีคด้วยอาารเกร็งๆ
"คือพี่กินมาแล้วอ่ะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ไปเฝ้าเต้ยก็ได้"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่"
"เห้ย ไม่เป็นไรพี่เฝ้าได้"
"งั้นก็ได้ค่ะ" พูดจบทั้ง 2 คนก็เดินไปหาร้านอาหารอร่อยๆและหาโต๊ะนั่ง
"พี่พีค...เต้ยถามไรหน่อยดิ" เต้ยรวบช้อนและถามพีค
"อืม ถามไรอ่ะ"
"คือพี่กับพี่ฟ้าเป็นแฟนกันอ๋อ" เต้ยพูดดังนั้นทำให้พีคที่กำลังกินโตเกียวอยู่ก็ถึงกับติดคอ
"อะ อะ แอ่มๆ" พีคดื่มน้ำ
"ใจเย็นพี่ๆ" เต้ยบอก
"คือพี่กับฟ้าเราไม่ได้เป็นแฟนกันหรอก ฟ้าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว"
"อื๋มม"
"ว่าแต่ถามไมอ่ะ จะจีบเค้าอ๋อ" พีคพูดหยอก
"555 แล้วถ้าจีบจริงอ่ะ" 
"เอ่อ...พูดงี้ไม่กลัวพี่หวั่นไหวบ้างเหรอ"
"-///-" เต้ยหน้าแดงขึ้นมาทันที
"เออเต้ยเดี๋ยววันนี้ถ้าพี่เลิกเร็วเดี๋ยวพี่ไปรับล่ะกันนะ" พีคและเต้ยเดินมาเก็บจานและเดินออกจากโรงอาหาร
"ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ขึ้นห้องกันป่ะ"
"อึ้ม"
..ผ่านมา 10 นาที..
"บ๊ายบ่ายพี่พีค" เต้ยโบกมือลา
"อึ้มบายเดี๋ยวเย็นเจอกันนะ"
"ค่าาา" พีคพูดจบก็เดินไป
"ฮ๊ะ แฮ่มๆ" เสีงจากฟ้าที่เดินมาหาพีคทำท่าอย่างกับนักสืบ
"อะไร" พีคถามขึ้นเมื่อเห็นฟ้าทำท่าทางแปลกๆ
"ไหนบอกว่าไม่ได้เป็นไรกับน้องเค้าไง ยังไงๆ"
"บ้า ไม่มีอะไรจริงๆ" พีคส่ายหน้าและเดินไปนั่งที่โต๊ะ ฟ้าก็เดินมานั่งข้างๆ
"จริงอ่ะ"
"แกจะถามทำไมเนี่ย ว่าแต่แกเหอะพี่ภูอ่ะเป็นไงบ้างล่ะ" พีคเบี่ยงเบนคำตอบ
"ก็ดีนะ แต่เมื่อเช้าอ่ะเราเห็นเพื่อนพี่เค้าบอกสับรางอะไรสักอย่าง"
"อ๋อ" 
ตืด ตืด ตืด เสียงมือถือของฟ้าดังขึ้น
"อัลโหลค่าพี่ภู" ฟ้ารีบเดินออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอกห้อง
"ฟ้ามาหาพี่ใต้ตึกหน่อยได้มั้ย" ภูบอก
"ได้ค่ะๆ" ฟ้าพูดจบก็รีบเดินไป
"ใต้ตึกอ๋อ ไปทำอะไรนะแถวนั้นเปลี่ยวจะตายไป" พีคตั้งคำถามขึ้นเมื่อตัวเองได้ยินฟ้าคุยกับภู พีครีบเดินตามฟ้าไปแบบเงียบๆ
"อยู่ไหนน้าา" พีคแอบย่องๆมองหาฟ้า
"พี่ภูมีอะไรรึเปล่าค่ะ ถึงเรียกฟ้ามาคุย" ฟ้าถามภูที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม้หินอ่อน
"คือ...พี่คิดถึงอ่ะ เลยเรียกมาหา" ภูโอบกอดแฟนสาวทำให้ฟ้ารู้สึกไม่ค่อยดีแล้วอีกอย่างภูกับฟ้าก็ไม้ได้อยู่กัน 2คนด้วยมีพีคที่เดินมาแอบมองเห็นอยู่
"พี่รักฟ้ามากนะ" ภูกล่าว
"พี่ภูไม่สบายรึเปล่าค่ะเนี่ย55" ฟ้าจับหน้าผากของภู ภูจับมือฟ้ามากุมไว้
"ฟ้าคือคนเดียวที่พี่รักนะ" จากนั้นภูก็ก้มลงไปประกบริมฝีปากกับฟ้าภูจูบฟ้าทำให้พีคเห็นแล้วต้องรีบเดินออกมาทันที
"พี่ภู" ฟ้าพูดและภูผละจูบออกและยิ้มให้ฟ้าที่ยังงงกับเรื่องราวอยู่
"เห้อออ" พีคถอนหายใจเฮือกใหญ่
"พีค" กานเดินเข้ามาทักพีคที่นั่งอยู่คนเดียว
"อ่าวกานวันนี้ซ้อมแค่นี้เหรอ" พีคแสดงอาการปกติทันที
"เอ่อ...ที่จริงต้องซ้อมต่อว่าจะมาหาน้ำแถวนี้กินหน่อยว่ะ"
"อ๋อ"
"ไปร้านน้ำด้วยกันป่าว"
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราขึ้นห้องก่อนนะ" พีคพูดจบก็ตบไหล่กานเบาๆก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป
ออด ออด ออด เสียงออดบอกเวลาเข้าแถวเคารพธงชาติ
..ผ่านมา 20 นาที..
"สวัสดีครับนักเรียนครูจะมาสอนเรื่อง....." คุณครูพูดอธิบายเรื่องที่จะสอนให้เด็กๆฟัง
"นั่งเหม่อลอยอะไรเนี่ยพีค" กานเห็นจึงพูดออกไป
"ป ปะ เปล่าหนิ แค่เหม่อลอยอะไรคิดไปเรื่อยเปื่อย"
"เออพีค ครูเราอ่ะให้ซ้อม เช้า กลางวัน เย็นเลยว่ะ"
"เห้ยจริงดิ ไม่มีคนนั่งกินข้าวด้วยเลย55"
"ขอโทษนะเว้ย ถ้าวันหลังแวบได้เดี๋ยวแวบไปกินข้าวด้วย"
"อืมๆ"
..พักกลางวัน..
"...." พีคนั่งกินข้าวแล้วก็เหม่อลอยกับเรื่องเมื่อเช้าจนมีคนเข้ามาสะกิด
"นั่งด้วยคนสิพี่พีค" เต้ยกล่าวพร้อมมีเพื่อนเต้ยอีก1คนท่าทางดูเงียบๆ
"อืม นั่งสิ"
"ขอบคุณค่าา"
"พี่พีคคนนี้ชื่อเฟินเพื่อนเต้ยเอง ส่วนเฟินอันนี้พี่พีค" เต้ยแนะนำให้ทั้ง2รู้จัก
"ค่ะ" เฟินพยักหน้าและพีคก็พยักหน้ากลับ
"พี่มากินข้าวคนเดียวหรอ" เต้ยถาม
"อืม เพื่อนพี่ถูกครูให้ซ้อมอ่ะมันมาไม่ได้"
"อ๋อ วันหลังถ้าพี่ไม่มีใครกินข้าวด้วยเดี๋ยวเต้ยมานั่งเป็นเพื่อนก็ได้นะ"
"ขอบใจนะ" พีคพูดและกินข้าวต่อไป
..ผ่านมา 10 นาที..
"เรานี่ก็กินเก่งเหมือนกันนะเนี่ย" พีคพูดกับเต้ยที่กำลังกินไอติมอยู่
"ค่ะ อดไม่ได้555"
"งั้นเดี่ยวพี่ขึ้นห้องก่อนนะ เดี๋ยวตอนเย็นเจอกันนะ"
"ค่าาา" พีคเดินขึ้นห้องไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา