เพื่อนรัก รักเพื่อน ( girlfriend )

"แต่พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่ใช่เหรอ" พีคนึกขึ้นได้เลยถาม
"แกไม่ได้ฟังที่ครูเค้าประกาศเหรอว่ะ"
"ประกาศ ประกาศอะไร"
"ก็เสาร์นี้นักเรียนต้องมาติวหนังสือของโครงการเด็กก้าวไกลอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ"
"อึ๋มๆ"
"ตอนนี้แกไปเปลี่ยนชุดก่อนดีกว่านะ แผลก็ยังไม่หายโครตรั้นเลยแกอ่ะ"
"เออๆ"
..ผ่านมา 1 ชั่วโมง..
"งั้นกลับบ้านก่อนนะเว้ย พรุ่งนี้เจอกัน"
"เออๆ บายเว้ยกาน"
"อืมๆ"
..ณ บ้านพีค..
"คุณพีคป้าบอกแล้วว่าให่นอนต่อที่โรงพยาบาลก็ไม่เชื่อ รีบกลับเดี๋ยวแผลก็ไม่หายหรอกนะค่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า พีคไหว"
"เห้อ! ดื้อเหมือนคุณผู้ชายเลยนะค่ะ"
"ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นนะค่ะ 555"
"ยังจะล้อเล่นอีกนะค่ะ คุณพีคค่ะคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงติดต่อมาหาป้าว่าจะกลับไทยจันทร์หน้านะค่ะ"
"อ๋อค่ะ" พีคพยักหน้า
"คุณพีคทานยาแล้วไปพักผ่อนได้แล้วนะค่ะ พรุ่งนี้มีติวไม่ใช่เหรอค่ะ"
"ค่าๆ"
"คุณพีคค่ะเห็นคุณผู้หญิงบอกว่าให้ไปชวนพ่อกับแม่และคุณฟ้ามาทานข้าวด้วยค่ะ"
".........ค ค่ะเดี๋ยวจะชวนให้ค่ะ"
..เช้าวันต่อมา..
"เต้ย เต้ยเดี๋ยวก่อน" พีคเรียกเต้ยเมื่อเห็นเต้ยหลบหน้า
"...." เต้ยมองแผลที่พีคจับเอาไว้
"เต้ยอย่าหลบหน้าพี่ได้มั้ย"
"เต้ยทำพี่พีคเจ็บขนาดนี้พี่พีคยังให้อภัยเต้ยอีกเหรอค่ะ"
"ให้สิก็พี่สัญญากับเต้ยแล้วว่าจะไม่ทิ้งเต้ยไปไหน เพราะฉนั้นเต้ยก็ห้ามทิ้งพี่สิ"
"แต่เต้ยเลิกคิดกับพี่พีคมากกว่าพี่น้องไม่ได้"
"พี่เชื่อสักวันเต้ยต้องเจอคนที่ดีกว่าพี่แน่นอน"
"ถ้ายังงั้น...เรามาเป็นพี่น้องกันนะ เต้ยจะพยายามค่ะ"
"ดีมาก งั้นพี่ขึ้นห้องก่อนนะ"
"ค่ะ"
..ห้อง ม.5/1..
"เห้ยพีคหน้าไปโดนไรมาอ่ะ แล้วมือที่จับอยู่อ่ะไปโดนไรมา" นัทที่เห็นพีคเดินจับท้องที่ถูกคัตเตอร์แทงไปก็ถามขึ้น
"อุบัติเหตุนิดหน่อยอ่ะ" พีคพูดแล้วก็มองไปยังฟ้าที่ก้มหน้าไม่คุยกับพีคสักคำ
"อืม ท่าทางหนักเอาการนะทั้งหน้าแล้วก็ตรงนั้นที่แกจับ"
"อึ้ม แค่นี้เองไกลหัวใจ555"
"นัทเดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ฟ้าพูดพร้อมรีบเดินไปพีคก็เดินตามไป
"เอ่อ....ฟ้าๆ" พีคตัดสินใจเข้าไปทัก
"....." ฟ้าหันมาหาพีคแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
"วันจันทร์ที่จะถึงพ่อกับแม่เราจะกลับมาบ้านท่านให้ชวนพ่อกับแม่แกแล้วก็....แกมาทานอาหารที่บ้าน"
"แล้วเราจะบอกให้นะ" ฟ้าพูดจบก็เดินไป