เพื่อนรัก รักเพื่อน ( girlfriend )

"มาแล้ว มากินหมูย่างฝีมือคุณกานกัน" กานถือจานหมูมาเสริฟ์หลังจากที่หมักหมูเสร็จแล้ว
"จะอร่อยรึเปล่าเนี่ย" นัทแกล้งหยอก
"หืม ดูถูกๆ อร่อยแน่"
"นี่ค่ะ เต้ยตักมาให้พี่พีค" เต้ยเข้าไปนั่งข้างๆพีค
"ขอบใจนะเต้ย"
"ไม่เป็นไรค่ะ มาเดี๋ยวเต้ยป้อน" เต้ยคีบหมูป้อนพีค
"....." ฟ้าก้มหน้ากิน
"...." พีคมองฟ้าแล้วก็กินต่อไป
"อร่อยมั้ยค่ะ" เต้ยยิ้ม
"อ อร่อยๆ"
"แหมคู่นี้อย่าหวานกันให้มาก เดี๋ยวหมูมันจะหวาน" กานแซว
"ฮิ๊วววววววว" เพื่อนๆพูดแซว
"5555" เต้ยหัวเราะ
"นัทเดี๋ยวเรามานะ" ฟ้ายิ้มพร้อมเดินออกไป
"จ จ่ะๆ"
"....."
"เอาอีกมั้ยค่ะเดี๋ยวเต้ยป้อน"
"ไม่เป็นไรเต้ยกินเถอะ..."
"ค่ะๆ"
"เต้ยเดี๋ยวพี่มานะ พี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน"
"เดี๋ยวเต้ยไปด้วยค่ะ จะได้ช่วยพยุงพี่"
"ไม่เป็นไรพี่ไม่ค่อยเจ็บแล้ว งั้นพี่ไปก่อนนะ"
"ค่ะๆ"
"ฟ้ามานั่งทำไรอยู่ตรงนี้คนเดียวหล่ะ" พีคเห็นเต้ยนั่งอยู่ก็เลยเข้าไปทัก
"ไม่มีไรหรอก แกออกมาไมอ่ะ ขาเจ็บอยู่ไม่ใช่เหรอ" 
"แกเดินออกมาจากงานทำไมอ่ะ" พีคถาม
"เราว่าเราจะมานั่งเล่นตรงนี้หน่อยอ่ะ"
"แก..."
"ว่าไง"
"ทำไมเวลาเราอยู่กับเต้ยแกต้องหลบออกมาทุกทีเลยอ่ะ"
"เห้ย บ้าป่าว หลบอะไร"
"แกรู้สึกยังไงกับเราบ้างฟ้า" พีคตัดสินใจถามออกไป
"รู้สึกอะไร ก็เพื่อนไง" เต้ยก้มหน้า
"เพื่อนจริงๆเหรอ"
"อืม"
"งั้น...เราคงคิดเกินเพื่อนไปเองแหละ" 
"แก...พูดอะไรเนี่ย"
"เราพูดจริงๆนะฟ้า เราชอบแก"
".................."
"พูดอะไรบ้างสิฟ้า แกคิดเหมือนกับเรามั้ย"
"ขอโทษนะแต่แกมีแฟนแล้วนะพีค แกไม่ควรทำแบบนี้"
"แกตอบคำถามเราดิ"
".......แก หยุดคิดกับเราแบบนี้เถอะ" พูดจบฟ้าก็น้ำตาคลอเบ้าแล้วเดินออกไป
"........" พีคน้ำตาไหลออกมา
"เราคงคิดมากกว่าเพื่อนกับแกไม่ได้สินะ...." พีคพูดกับตัวเอง
"พี่พีค" เสียงจากเต้ยที่ดังออกมาทางด้านหลัง
"..."
"พี่...เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ"
"เปล่าๆ เรา....เข้างานกันเถอะ" พีคกลบเกลื่อนแค่สีหน้าดูเศร้าเอามากๆ