เพื่อนรัก รักเพื่อน ( girlfriend )
8.2
เขียนโดย pee_poo
วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.12 น.
32 ตอน
1 วิจารณ์
34.20K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ปลอบใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ..ณ บ้านพีค..
"สวัสดีค่ะป้าอิ่ม" พีคกล่าว
"ค่า ทานของว่างก่อนมั้ยค่ะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้พีคไม่ค่อยหิว เดี๋ยวพีคขึ้นห้องก่อนดีกว่า" พีคพูดจบก็เดินขึ้นห้องไป
"ค่ะๆ"
ตืด ตืด ตืด เสียงพีคที่กำลังโทรหาฟ้าเพราะความเป็นห่วง
"ฮัลโหล" เสียงฟ้าสั่นเครือเหมือนคนกำลังร้องไห้
"ฮัลโหลแก ว่างคุยมั้ย"
"อือ"
"แกไม่ต้องร้องไห้นะ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง" พีคพยายามปลอบใจฟ้า
"แก ฮือๆ พี่ภูเค้าทิ้งเราไปแล้ว ฮือๆ" ฟ้าร้องไห้อย่างหนัก
"ไม่เป็นไรนะแก ถ้าเกิดพี่เค้าสำนึกผิดได้จริงๆเดี๋ยวเค้าก็มาง้อแกเอง"
"ไม่ ฮือๆ เราไม่อยากกลับไปเสียใจกับพี่ภูอีแล้ว ฮือๆ"
"งัั้นแกต้องเข้มแข็งนะ เราเป็นกำลังใจให้"
"ขอบคุณนะแก ฮือๆ"
"เห้ยไม่เป็นไร เรา....เพื่อนกันหนิ"
"ขอบคุณแกจริงๆนะพีค ขอบคุณมาก"
"อึ้ม งั้นแกพักผ่อนเยอะๆนะ เราไม่กวนและ"
"อืม เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"เค" พูดจบพีคก็วางสายทันที
"เราไม่อยากให้แกร้องไห้เลยนะฟ้า เราเป็นห่วงแกนะ" พีคพูดกับตัวเองก่อนที่จะเดินไปอาบน้ำ
ตืด ตืด ตืด เสียงมือถือของพีคดังขึ้นแต่ไม่มีคนรับสายเพราะพีคอาบน้ำอยู่เลยไม่ได้ยิน
..ผ่านมา 10 นาที..
"ฮัลโหลเต้ย" พีคโทรกลับไป
"ทำไมเต้ยโทรไปพี่ไม่รับค่ะ"
"พอดีพี่อาบน้ำอยู่อ่ะ ขอโทษด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่พีคเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ ทำไมเสียงนิ่งๆจัง"
"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก"
"ค่ะ"
"เต้ย พรุ่งนี้พี่อาจไม่ได้ไปรอเต้ยนะ"
"ค่ะ ไมเป็นไร"
"อึ้ม ว่าแต่เต้ยทำอะไรอยู่เหรอ"
"อ๋อ พอเต้ยกลับจากโรงเรียนเต้ยก็ไปว่ายน้ำที่สระแถวบ้านเพื่อนมาค่ะตอนนี้กำลังกับคอนโด"
"ฝึกเยอะๆนะเราจะได้เก่งๆ"
"ค่า"
"งั้นแค่นี้ก่อนนะ บาย"
"บายค่ะ"
..เช้าวันต่อมา..
"ที่ๆแกเคยนั่งมันไร้เงาแกเลยนะฟ้า" พีคทีมองผ่านตรงที่ฟ้าเคยนั่งเป็นประจำทุกวันก็คิดลอยๆ
"เห้ยเพื่อน" กานเข้ามาทัก
"อืม ว่าไงว่ะ"
"วันนี้มาเช้าจังนะเพื่อนเรา รีบหาเต้ยดิ"
"วันนี้คงไม่ได้ไปหาเต้ยว่ะ ว่าจะไปปลอบฟ้า"
"ห๊ะ ปลอบ ปลอบอะไรว่ะ อย่าบอกนะว่าเราไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว"
"ฟ้าเค้าเลิกกับพี่ภูแล้ว ตอนนี้ทำใจไม่ได้มั้ง นัทก็ช่วยปลอบอยู่"
"อืม น่าสงสารนะ เราว่าเดี๋ยวเราไปช่วยปลอบอีกแรงดีมั้ย"
"อืม เอาดิ"
"ดีนะที่เราจำโน็ตเพลงแม่นแล้วเลยไปซ้อมแค่ตอนเย็น"
..ณ ห้อง ม.5/1..
"แกทำใจได้แล้วนะ" นัทพูดพรางปลอบฟ้า
"อืม เริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ ขอบใจแกมากนะนัท"
"จ่ะ"
"ฟ้า /ฟ้า" กานและพีคต่างวางกระเป๋าและทักขึ้น
"เป็นไงบ้าง" พีคพูด
"ก็ดีขึ้นแล้วอ่ะ ขอบใจพวกแกมานะ"
"ฟ้า แกลองกิน กิน กิน หาอะไรกิน หาของอร่อยๆกินเดี๋ยวมันก็จะดีขึ้น" กูรูด้านอาหารอย่างกานก็แนะนำ
"ขอบใจนะ" ฟ้าพูด
"ว่าแต่แกพีค แกไม่ไปหาเต้ยเหรอ" ฟ้าเอ่ยถามขึ้น
"เอ่อ...เรามาปลอบแกก่อนดีกว่า"
"ไอพีคอ่ะมันคนรักเพื่อน555" กานพูด
"เห้ยจะ 7 โมงแล้วอ่ะ งั้นเราไปเตรียมตัวก่อนนะเว้ย" กานพูดเพราะทุกเช้าทุกคนในวงดนตรีจะต้องไปเช็คชื่อเสมอๆ
"อืมๆ / จ่ะๆ / เค" ฟ้านัทและพีคพูด
"ฟ้าเราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" นัทพูด
"จ้า"
"เออฟ้าตอนนั้นที่เราไปดูหนังกันอ่ะ แกอยากดูเรื่องความรักณปลายฟ้าไม่ใช่อ๋อ"
"อืมใช่ แต่เรื่องนี้มันก็น่าหนุกนะ" ฟ้าเสียงเรียบๆหม่อๆ
"อ่ะ" พีคยื่นบัตรวีไอพีสำหรับดูหนังมาให้ฟ้า
"อะไรอ๋อ"
"รับไปสิ มันเป็นบัตรวีไอพีสำหรับหนังเรื่องนี้อ่ะ แกมีสิทธิ์ที่จะได้เจอดาราคนโปรดของแกด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรดีกว่า เรายังไม่อยากดูหนังอ่ะ" ฟ้ายังคงเสียงเรียบ
"อืมมมม ถ้าไม่อยากดูก็ไม่เป็นไร แต่แกเก็บไว้ล่ะกัน วันไหนที่แกอยากดูแกก็บอกเรานะ"
"ขอบคุณนะ"
"อือ"
..พักกลางวัน..
"....." ฟ้าที่นั่งกินข้าวกับนัทก็หันไปมองเห็นพี่ภูแฟนเก่าของตัวเองที่พึ่งเลิกกันไม่นานนี้ควงผู้หญิงใหม่
"แกเป็นไรรึเปล่าฟ้า" นัทที่เห็นฟ้านั่งเหม่อก็ถามขึ้น
"เปล่าๆไม่มีไร กินต่อเถอะ"
"อืมๆ"
"พี่พีค" เต้ยและเฟินเดินเข้ามาทักพีคและกานที่นั่งคุยกันอยู่
"อ่าวเต้ย" พีคพูด
"คุยอะไรกันอยู่คะเนี่ย"
"คุยเรื่อยเปื่อยอ่ะ ไอนี่มันชวนคุย555" พีคพูด
"เฟินไปหาไรกินกับพี่หน่อยสิ" กานพูด
"ด ด ด ได้ค่ะ" เฟินเดินตามกานไป
"แหมๆๆๆกานนน" พีคแซว
"อะไร ไปและ ไปกันเถอะจ่ะเฟิน" กานพูดพร้อมเดินไปเพราะไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอ
"เต้ยมีอะไรรึเปล่า มาหาพี่ถึงหน้าห้อง" พีคพูดพร้อมเดินไปเรื่อยๆกับเต้ย
"พี่ีพีคยังรู้สึกดีกับเต้ยอยู่ใช่มั้ย"
"ทำไมเต้ยถามอย่างงี้หล่ะ"
"เต้ยไม่แน่ใจว่าพี่พีคยังรู้สึกดีกับเต้ยอยู่มั้ย"
"คือพี่...ก็...รู้สึกเหมือนเดิมแหละ เต้ยอย่าคิดมากเลยนะ"
"พี่พีคแน่ใจนะค่ะ"
"แน่ใจสิ"
"พี่พีคไปเข้าค่ายอาทิตย์หน้าแล้วเหลืออีกไม่กี่วันเองเนอะ"
"อึ้ม น่าเบื่อชะมัด555"
"พี่่พีค"
"ห๊ะ"
"เต้ยรักพี่นะค่ะ" เต้ยพูดพร้อมเข้าไปสวมกอดพีค ฟ้ากับนัทก็ขึ้นบรรไดมาพอดีแต่ฟ้าเห็นก่อนนัทเลยชวนนัทไปทางอื่น
"แกเราไปทางนั้นกันดีกว่านะ" ฟ้าพูดพร้อมรีบเดินไปขึ้นอีกทางนึง
"ทำไมเหรอ"
"ทางนั้นคนน้อยๆยังไงก็ไม่รู้"
"อืมๆ ตามใจ" ฟ้าและนัทก็เดินขึ้นอีกทางนึง
"เอ่อ..." พีคจับเต้ยให้ออกจากตัว
"....."
"พี่ว่าทำอย่างงี้มันไม่ดีนะ เดี๋ยวคนอื่นผ่านมาเห็นเค้าจะนึกว่าเราเล่นดนตรีไทยกัน"
"55 ขอโทษนะค่ะ"
"เต้ยน้อยใจพี่เหรอ"
"เปล่าค่ะๆ"
"เอาความจริงดิ"
"อืม....ก็....ค่ะ เต้ยน้อยใจพี่"
"สวัสดีค่ะป้าอิ่ม" พีคกล่าว
"ค่า ทานของว่างก่อนมั้ยค่ะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้พีคไม่ค่อยหิว เดี๋ยวพีคขึ้นห้องก่อนดีกว่า" พีคพูดจบก็เดินขึ้นห้องไป
"ค่ะๆ"
ตืด ตืด ตืด เสียงพีคที่กำลังโทรหาฟ้าเพราะความเป็นห่วง
"ฮัลโหล" เสียงฟ้าสั่นเครือเหมือนคนกำลังร้องไห้
"ฮัลโหลแก ว่างคุยมั้ย"
"อือ"
"แกไม่ต้องร้องไห้นะ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง" พีคพยายามปลอบใจฟ้า
"แก ฮือๆ พี่ภูเค้าทิ้งเราไปแล้ว ฮือๆ" ฟ้าร้องไห้อย่างหนัก
"ไม่เป็นไรนะแก ถ้าเกิดพี่เค้าสำนึกผิดได้จริงๆเดี๋ยวเค้าก็มาง้อแกเอง"
"ไม่ ฮือๆ เราไม่อยากกลับไปเสียใจกับพี่ภูอีแล้ว ฮือๆ"
"งัั้นแกต้องเข้มแข็งนะ เราเป็นกำลังใจให้"
"ขอบคุณนะแก ฮือๆ"
"เห้ยไม่เป็นไร เรา....เพื่อนกันหนิ"
"ขอบคุณแกจริงๆนะพีค ขอบคุณมาก"
"อึ้ม งั้นแกพักผ่อนเยอะๆนะ เราไม่กวนและ"
"อืม เจอกันพรุ่งนี้นะ"
"เค" พูดจบพีคก็วางสายทันที
"เราไม่อยากให้แกร้องไห้เลยนะฟ้า เราเป็นห่วงแกนะ" พีคพูดกับตัวเองก่อนที่จะเดินไปอาบน้ำ
ตืด ตืด ตืด เสียงมือถือของพีคดังขึ้นแต่ไม่มีคนรับสายเพราะพีคอาบน้ำอยู่เลยไม่ได้ยิน
..ผ่านมา 10 นาที..
"ฮัลโหลเต้ย" พีคโทรกลับไป
"ทำไมเต้ยโทรไปพี่ไม่รับค่ะ"
"พอดีพี่อาบน้ำอยู่อ่ะ ขอโทษด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่พีคเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ ทำไมเสียงนิ่งๆจัง"
"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก"
"ค่ะ"
"เต้ย พรุ่งนี้พี่อาจไม่ได้ไปรอเต้ยนะ"
"ค่ะ ไมเป็นไร"
"อึ้ม ว่าแต่เต้ยทำอะไรอยู่เหรอ"
"อ๋อ พอเต้ยกลับจากโรงเรียนเต้ยก็ไปว่ายน้ำที่สระแถวบ้านเพื่อนมาค่ะตอนนี้กำลังกับคอนโด"
"ฝึกเยอะๆนะเราจะได้เก่งๆ"
"ค่า"
"งั้นแค่นี้ก่อนนะ บาย"
"บายค่ะ"
..เช้าวันต่อมา..
"ที่ๆแกเคยนั่งมันไร้เงาแกเลยนะฟ้า" พีคทีมองผ่านตรงที่ฟ้าเคยนั่งเป็นประจำทุกวันก็คิดลอยๆ
"เห้ยเพื่อน" กานเข้ามาทัก
"อืม ว่าไงว่ะ"
"วันนี้มาเช้าจังนะเพื่อนเรา รีบหาเต้ยดิ"
"วันนี้คงไม่ได้ไปหาเต้ยว่ะ ว่าจะไปปลอบฟ้า"
"ห๊ะ ปลอบ ปลอบอะไรว่ะ อย่าบอกนะว่าเราไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว"
"ฟ้าเค้าเลิกกับพี่ภูแล้ว ตอนนี้ทำใจไม่ได้มั้ง นัทก็ช่วยปลอบอยู่"
"อืม น่าสงสารนะ เราว่าเดี๋ยวเราไปช่วยปลอบอีกแรงดีมั้ย"
"อืม เอาดิ"
"ดีนะที่เราจำโน็ตเพลงแม่นแล้วเลยไปซ้อมแค่ตอนเย็น"
..ณ ห้อง ม.5/1..
"แกทำใจได้แล้วนะ" นัทพูดพรางปลอบฟ้า
"อืม เริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ ขอบใจแกมากนะนัท"
"จ่ะ"
"ฟ้า /ฟ้า" กานและพีคต่างวางกระเป๋าและทักขึ้น
"เป็นไงบ้าง" พีคพูด
"ก็ดีขึ้นแล้วอ่ะ ขอบใจพวกแกมานะ"
"ฟ้า แกลองกิน กิน กิน หาอะไรกิน หาของอร่อยๆกินเดี๋ยวมันก็จะดีขึ้น" กูรูด้านอาหารอย่างกานก็แนะนำ
"ขอบใจนะ" ฟ้าพูด
"ว่าแต่แกพีค แกไม่ไปหาเต้ยเหรอ" ฟ้าเอ่ยถามขึ้น
"เอ่อ...เรามาปลอบแกก่อนดีกว่า"
"ไอพีคอ่ะมันคนรักเพื่อน555" กานพูด
"เห้ยจะ 7 โมงแล้วอ่ะ งั้นเราไปเตรียมตัวก่อนนะเว้ย" กานพูดเพราะทุกเช้าทุกคนในวงดนตรีจะต้องไปเช็คชื่อเสมอๆ
"อืมๆ / จ่ะๆ / เค" ฟ้านัทและพีคพูด
"ฟ้าเราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" นัทพูด
"จ้า"
"เออฟ้าตอนนั้นที่เราไปดูหนังกันอ่ะ แกอยากดูเรื่องความรักณปลายฟ้าไม่ใช่อ๋อ"
"อืมใช่ แต่เรื่องนี้มันก็น่าหนุกนะ" ฟ้าเสียงเรียบๆหม่อๆ
"อ่ะ" พีคยื่นบัตรวีไอพีสำหรับดูหนังมาให้ฟ้า
"อะไรอ๋อ"
"รับไปสิ มันเป็นบัตรวีไอพีสำหรับหนังเรื่องนี้อ่ะ แกมีสิทธิ์ที่จะได้เจอดาราคนโปรดของแกด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรดีกว่า เรายังไม่อยากดูหนังอ่ะ" ฟ้ายังคงเสียงเรียบ
"อืมมมม ถ้าไม่อยากดูก็ไม่เป็นไร แต่แกเก็บไว้ล่ะกัน วันไหนที่แกอยากดูแกก็บอกเรานะ"
"ขอบคุณนะ"
"อือ"
..พักกลางวัน..
"....." ฟ้าที่นั่งกินข้าวกับนัทก็หันไปมองเห็นพี่ภูแฟนเก่าของตัวเองที่พึ่งเลิกกันไม่นานนี้ควงผู้หญิงใหม่
"แกเป็นไรรึเปล่าฟ้า" นัทที่เห็นฟ้านั่งเหม่อก็ถามขึ้น
"เปล่าๆไม่มีไร กินต่อเถอะ"
"อืมๆ"
"พี่พีค" เต้ยและเฟินเดินเข้ามาทักพีคและกานที่นั่งคุยกันอยู่
"อ่าวเต้ย" พีคพูด
"คุยอะไรกันอยู่คะเนี่ย"
"คุยเรื่อยเปื่อยอ่ะ ไอนี่มันชวนคุย555" พีคพูด
"เฟินไปหาไรกินกับพี่หน่อยสิ" กานพูด
"ด ด ด ได้ค่ะ" เฟินเดินตามกานไป
"แหมๆๆๆกานนน" พีคแซว
"อะไร ไปและ ไปกันเถอะจ่ะเฟิน" กานพูดพร้อมเดินไปเพราะไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอ
"เต้ยมีอะไรรึเปล่า มาหาพี่ถึงหน้าห้อง" พีคพูดพร้อมเดินไปเรื่อยๆกับเต้ย
"พี่ีพีคยังรู้สึกดีกับเต้ยอยู่ใช่มั้ย"
"ทำไมเต้ยถามอย่างงี้หล่ะ"
"เต้ยไม่แน่ใจว่าพี่พีคยังรู้สึกดีกับเต้ยอยู่มั้ย"
"คือพี่...ก็...รู้สึกเหมือนเดิมแหละ เต้ยอย่าคิดมากเลยนะ"
"พี่พีคแน่ใจนะค่ะ"
"แน่ใจสิ"
"พี่พีคไปเข้าค่ายอาทิตย์หน้าแล้วเหลืออีกไม่กี่วันเองเนอะ"
"อึ้ม น่าเบื่อชะมัด555"
"พี่่พีค"
"ห๊ะ"
"เต้ยรักพี่นะค่ะ" เต้ยพูดพร้อมเข้าไปสวมกอดพีค ฟ้ากับนัทก็ขึ้นบรรไดมาพอดีแต่ฟ้าเห็นก่อนนัทเลยชวนนัทไปทางอื่น
"แกเราไปทางนั้นกันดีกว่านะ" ฟ้าพูดพร้อมรีบเดินไปขึ้นอีกทางนึง
"ทำไมเหรอ"
"ทางนั้นคนน้อยๆยังไงก็ไม่รู้"
"อืมๆ ตามใจ" ฟ้าและนัทก็เดินขึ้นอีกทางนึง
"เอ่อ..." พีคจับเต้ยให้ออกจากตัว
"....."
"พี่ว่าทำอย่างงี้มันไม่ดีนะ เดี๋ยวคนอื่นผ่านมาเห็นเค้าจะนึกว่าเราเล่นดนตรีไทยกัน"
"55 ขอโทษนะค่ะ"
"เต้ยน้อยใจพี่เหรอ"
"เปล่าค่ะๆ"
"เอาความจริงดิ"
"อืม....ก็....ค่ะ เต้ยน้อยใจพี่"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ