เพื่อนรัก รักเพื่อน ( girlfriend )

สวัสดีแฟนๆชาวนิยายทุกๆคนนะค่ะนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของเราแล้วนะซึ่งเราเคยแต่งนิยายเรื่องนี้มาก่อนแล้วแต่เกิดข้อผิดพลาดเราเลยลบไปก็ตั้งใจว่าจะมาแต่งใหม่ นิยายเรื่องแรกเราคือ รักทั้งใจให้เธอคนเดียว ( girlfriend ) ก็ติดตามกันได้นะ ส่วนนิยายเรื่องนี้ก็ฝากติดตามด้วยละกันค่ะ มาเริ่มเรื่องกันเลย
..ณ โรงเรียนมัธยม..
"ฟ้า" เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาคล้ายผู้ชายเป็นอย่างมาก ถ้ามางผ่านๆก็คงจะนึกว่าเป็นผู้ชาย ทั้งหล่อ ทั้งรวยใครๆก็แอบปลื้มกันทั้งนั้นเค้าคือ พีค ทอมที่หล่อติดอันดับในโรงเรียนมัธยมเลยก็ว่าได้กำลังเดินเข้าไปทักเพื่อนสาวของเค้า
"อ่าวพีค มาแล้วเหรอ" ฟ้า สาวน้อยน่ารักเรียนเก่ง เธอมีลักยิ้มที่กินใจหนุ่มๆไปหลายคนเลยทั้งสาวหล่อทั้งหนุ่มๆก็รุมจีบเธอ
"อืม ทำไรอยู่เหรอ" พีคเข้าไปทักทายตามประสาคนรู้จัก
"อ๋อเราพี่รอภูอ่ะ" ฟ้าพูดด้วยอาการเขินนิดๆเพราะพี่ภูคือแฟนของฟ้าที่พึ่งคบกันไม่นานนี้เอง
"มารอทุกวันอย่างงี้ไม่เบื่อบ้างเหรอ"
"ก็...นิดหน่อยอ่ะแต่เพื่อพี่เค้าเราก็เต็มใจแหละ"
"อืมๆ งั้นเดี๋ยวเราขึ้นห้องก่อนนะ"
"เค" พูดจบพีคก็เดินขึ้นห้องไป
..ณ ห้อง ม.5/1..
"พีค พีค" เสียงเพื่อนสนิทของพีคนั่นคือ กาน ทอมเหมือนกันกับพีคหน้าตาก็ติดอันดับรองลงมาจากพีคนิดหนึ่งตอนนี้ที่กำลังเรียกเพื่อนเค้าอยู่
"อะไรกัน ตะโกนโวยวายไปได้ แกเนี่ยนิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลยเนอะ" พีคเอากระเป๋าไปวางบนเก้าอี้
"อืม เออๆเรามีเรื่องจะถามหน่อยว่ะ"
"ถามอะไร" พีคตอบแบบงงๆ
"คือแกว่าเราจะเข้าวงดนตรีของโรงเรียนดีป่ะ"
"ก็ตามใจแกดิ เราว่าแกก็น่าจะเข้านะเพราะแกก็ฝีมือดีอยู่"
"ไปเข้าด้วยกันป่าวๆ" 
"ไม่อ่ะ ช่วงนี้เราซ้อมว่ายน้ำด้วย ยิ่งช่วงนี้ครูให้ฝึกหนักอยู่"
"อืมๆตามใจล่ะกัน งั้นเราไปหาไรกินก่อนนะ"
"เออๆ" พูดจบกานก็เดินไปโรงอาหารทันที
ออด ออด ออด เสียงออดบอกเวลาเข้าแถว
..ผ่านมา 20 นาที กับการเข้าแถวเคารพธงชาติและประกาศต่างๆ..
"ชั่วโมงแรกเรียนไร" กานที่นั่งข้างๆพีคก้เอ่ยปากถามพีค
"คณิตไง นี่เรียนมาตั้งนานแกยังจำตารางสอนไม่ได้อีกหรอว่ะเนี่ย" พีคส่ายหน้า
"เออเนอะ เดี๋ยวจำๆ 555" กานหัวเราะพร้อมกับหยิบหนังสือขึ้นมาเพื่อเรียนในคาบคณิต
"เอาละครับ การบ้านเมื่อวานเอามาส่งด้วยนะครับวางไว้บนโต๊ะครูได้เลย"
..พักกลางวัน..
"กินไรดีหว่า กินไรดีหว่า" พีคที่กำลังเดินเลือกซื้อข้าวก็พูดพรึมพรำ
"เห้ยพีคกินเตี๋ยวกัน ร้านนี้เปิดใหม่เลยนะเว้ย รับรองอร่อย" กานเอ่ยพร้อมลากพีคเข้าร้านก๋วยเตี๋ยว
"เออๆ" พีคและกานก็ต่อแถวซื้อหาร
"หืม อร่อยจริงด้วย" พีคที่ซื้อเสร็จแล้วก็ลองทานดูถึงกับชมว่าอร่อย
"บอกแล้ว ป้าคนเนี่ยขายอร่อยจริง"
"อืมๆ"
"เออแกเราได้เข้าวงดนตรีแล้วนะ" กานพูดพร้อมดื่มน้ำ
"จริงอ๋อว่ะ เจ๋งงงงง" พีคดีใจแทนเพื่อน
"อืม ผ่านแล้ว โครตโชคดีอ่ะ"
"ดีแล่วแกอ่ะจะได้เล่นดนตรีกับเขาสักที"
"แล้วว่ายน้ำแกล่ะเป็นไงบ้าง" กานถามกลับไป
"ก็ดีนะ แต่ก็เบื่อๆนิดหน่อยซ้อมทุกวันเลย"               
"แกก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ เออแล้วพ่อแม่แกอ่ะเป็นไงบ้าง" กานถามถึงพ่อแม่ของพีคที่ไปอยู่ต่างประเทศเพื่อดูแลธุรกิจที่นั่นนานๆทีจะได้กลับมา
"ก็ธุรกิจกำลังดีเลย"
"รวยเลยเพื่อนเรา แบ่งเงินให้ใช้กันก็ได้นะ 55"
"55 กินๆไปเลย" พีคขำแล้วก็ก้มลงกินต่อไป
..เลิกเรียน..
"กลับบ้านก่อนนะ บ๊าบบ่ายๆ" เพื่อนๆต่างโบกมือลากัน
"พีคเราไปก่อนนะเว้ย มีซ้อมดนตรี"
"เออๆ เราก็จะไปซ้อมว่ายน้ำแล้วเหมือนกัน"
"เออๆเจอกันพรุ่งนี้เว้ย"
"เคๆ"
"อ้าวฟ้า นัทยังไม่กลับกันเหรอ" พีคที่เดินเข้าไปทักเพื่อนทั้ง 2
"ยังอ่ะเรารอพี่ภูมารับ" ฟ้าตอบกลับ
"อ๋อๆ" 
"ฟ้า" ภู หนุ่มนักเรียน ม.6 ที่หน้าตาก็ดีพอสมควร แต่บางคนก็ว่าพี่เค้าเคยคบผู้หญิงมาไม่เลือกหน้า คบคนนี้แต่ก็มีอีกคนนึง
"พี่ภู เห้ยๆเราไปก่อนนะนัท พีค บาย" ฟ้ารีบเดินไปหาพี่ภูทันที
"บาย/บาย" นัทและพีคต่างโบกมือ
"งั้นเราขอตัวกลับก่อนนะพีค บ๊าบบาย"
"อืม บายย" พีคโบกมือลานัทและกำลังเดินไปที่สระว่ายน้ำ
..ณ สระว่ายน้ำ..
"พีคๆ" เสียงจากครูฝึกของพีคเรียก
"ค่ะครู มีอะไรรึเปล่าค่ะ" พีคที่เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยชุดว่ายน้ำที่เป็นแบบเสื้อกับกางเกงขาสั้นก็รีบเดินไปหาครู
"ครูจะให้เธอช่วยสอนเต้ยเค้าให้หน่อย เต้ยเค้าว่ายน้ำไม่เป็น ครูขาเจ็บลงน้ำไม่ได้ เธอช่วยสอนให้หน่อยได้มั้ย" คุณครูพูด
"ได้ค่ะๆ เค้าอยู่ไหนค่ะ"
"นู้นไงนั่งอยู่ริมสระนู้น ฝากน้องเค้าด้วยล่ะเดี๋ยวครูไปเช็คตารางฝึกก่อนนะ"
"ค่ะครู" พีคพูดจบก็ไม่รีรอช้ารีบตรงดิ่งไปหาเต้ยเพื่อจะสอนว่ายน้ำให้
"เต้ย" พีคเข้าไปนั่งข้างๆเต้ยพร้อมกับเรียกชื่อ
"ค ค่ะ" เต้ยหลุดออกจากผวังการเหม่อลอยแล้วก็หันมาหาพีคทำให้เต้ยนึกว่าพีคเป็นผู้ชายเพราะทรงผม ท่าทาง คล้ายผู้ชายไปหมดแม้กระทั่งหน้าอกที่แทบจะไม่มี
"ครูเค้าให้พี่สอนว่ายน้ำให้เต้ยอ่ะ พร้อมยัง" พีคพูดกับเต้ย
"แปปนะค่ะ พี่ชื่ออะไรอ่ะ" เต้ยถาม
"พี่ชื่อพีคอยู่ ม.5/1อ่ะ แล้วเต้ยล่ะอยู่มออะไร"
"อ๋อเต้ยอยู่ม.4/5ค่ะ"
"อืมๆ งั้นเริ่มเลยมั้ย"
"ค่ะๆ" เต้ยพูดอย่างกลัวๆและก็ลงน้ำไป
"ไม่ต้องกลัวนะๆ ไม่ต้องกลัวจมเลยพี่อยู่นี่ทั้งคนไว้ใจได้" พีคจับเต้ยไว้
"ค ค คะ" 
"มาเอา...ฝึกตีขาก่อนมั้ย"
"ค่ะ"
"ขั้นที่ 1 อ่ะ จับของสระนะแล้วก็ตีขา โบกขาไปทั้งท่อนขา เหยียดขาให้ยาวนะลองทำดูๆ" พีคจับเต้ยให้เกาะของสระ
"ค่ะ" เต้ยลองตีขาแต่ก็ไม่เป็นผลสมเร็จ
"เอาใหม่ๆ ไม่ต้องเกร็งนะ ถ้าเกร็งมากไปขายฮาจะเกร็งดีกว่า" พีคเล่นมุขตลกกับเต้ยเพื่อเป็นการไม่ให้เครียด
"555" เต้ยขำและลองทำใหม่อีกครั้ง
"ตีขาไปเรื่อยๆนะ อึ้มทำดีหนิ ดีๆอย่างงั้นหล่ะ" พีคมองดูเต้ยตีขา
"พอใช้ได้มั้ยค่ะพี่พีค" เต้ยหยุดและถามขึ้น
"ใช้ได้แหละ แต่เต้ยยังเกร็งอยู่นิดนึง พยายามไม่ต้องเกร็งเข้าไว้ สู้ๆ"
"ค่ะ" เต้ยตอบและลงมือตีขาต่อไป
"เป็นไงบ้างพีค" คุณครูที่เดินขาเจ็บก็มาถาม
"ดีนะค่ะครู น้องเค้าทำได้ดีเลยล่ะ"
"แปลกนะ ครูให้ใครต่อใครมาสอนก็ไม่เป็น เธอมาสอนนี่ถือว่าน้องเค้าใช้ได้เลย"
"ค่ะครู"
"งั้นก็มาสอนน้องเค้าและกันนะครูวานหน่อยนะ"
"ได้เลยค่ะครู"
"งั้นครูไปดูนักกีฬาตรงนั้นก่อนนะ"
"ค่ะ" พูดจบครูก็เดินไปพีคก็สอนต่อ
"เป็นไงบ้างเต้ยพอตีขาได้ยัง" พีคถาม
"พอได้บ้างแล้วค่ะ" เต้ยตอบ
"งั้นต่อไปก็สอนฝึกหายใจและกันนะ"
"ค่ะ"
"สำหรับเริ่มๆก็ฝึกเอาหน้าลงไปในน้ำนะทีนี้พอหมดลมก็เอาหน้าขึ้นมาเพื่อรับออกซิเจนเข้าไปนะทีนี้ก็ทำแบบนี้ติดต่อกันสัก 3 นาที"
"ค่ะ" เต้ยลองก้มหน้าหายใจดูแล้วก้ทำได้
"นี่ทำได้แล้วหนิ เรียนรู้เร็วนะเนี่ย"
"ขอบคุณค่าา"
"งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนและกันนะ ซ้อมบ่อยๆนะที่พี่สอนไปจะได้ว่ายเป็นไวๆ"
"ค่ะ ขอบคุณนะค่ะพี่"
"อืม งั้นพี่ไปว่ายน้ำล่ะนะ"
"ค่ะ" พีคก็ว่ายฟรีสไตล์ออกไปซ้อมอีกฝั่งนึง