DAMN LOVE รักเหี้ยๆ กูเป็นเมียมึงตอนไหน [Yaoi,Boy's love]

KEEP IT BE WHAT IT WAS .

     ผมนั่งอยู่ในม่านรูด - - ไอ้เพื่อนเวร พากูมาที่นี่ทำไมวะ ที่ดีๆไม่มีรึไง
ไอ้ทัพบอกว่ามันจะขอคุยกับไอ้พอตเตอร์ก่อนแล้วให้ผมเข้ามารอในนี้ ผมทิ้งตัวลงบนฟูกธรรมดาๆ หลับตาลงเพราะความเหนื่อยล้า คิดทบทวนเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ผมอยากรู้จริงๆว่ามันคิดอะไรอยู่

"มึงคิดอะไรอยู่วะ..." ผมปล่อยให้คำถามที่ไร้ซึ้งคำตอบล่องลอยไปในอากาศ มันจะรู้ไหมวะ ว่าผมสับสนแค่ไหน...
ผมรู้สึกเหมือนมีใครสักคนเดินเข้ามาในนี้ แต่ช่างเหอะ คงเป็นไอ้ทัพนั่นแหละ

"กูของีบสักพักนะ" ผมพูดออกไปโดยที่ไม่ได้ลืมตา ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่ามีคนมานั่งบนเตียงใกล้ๆกับที่ผมนอน

จุ๊บ~

"เชี่ย!!!" ตาสว่างเลยครับ ชัดเจน ไม่ใช่ไอ้ทัพ แต่เป็นไอ้เวรพอตเตอร์!! มันจูบหน้าผากผม !!

"ไหนของขวัญกูหละ" มันเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆผม

"หึ เค้กไง อร่อยไหมละ"

"ไม่อ่ะ กูว่าถ้ามึงป้อนกูกับปาก...คงอร่อยแน่ๆ" ผมทำหน้าเอือมโลกใส่มันและเอามือผลักหน้ามันออกไปไกลๆ

"มึงมีอะไร พอตเตอร์"

"กูให้มึงถามกูได้ 1 คำถาม และกูขอคำตอบจากมึง 1 คำตอบ แลกกัน มึงตอบกูตามตรงและกูก็จะตอบมึงตรงๆ" ผมมองหน้ามันอย่าง งงๆ มาถามอะไรตอนนี้วะ กูไม่อยากเห็นหน้ามึง!! เอาก็เอา จะได้จบๆ

"ว่ามา..." ผมถอนหายใจน้อยๆแล้วมันก็ทิ้งตัวลงข้างๆผม

"มึงรู้สึกยังไงกับกู...กูขอคำตอบจากปากมึงนะ...." เชี่ย ถามอะไรของมึงวะ ผมมองหน้ามัน มันก็มองหน้าผม ใบหน้ามองมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ผมทำอะไรไม่ถูก สิ่งที่อยู่ใต้หน้าอกทางซ้ายเต้นโครมๆ ทำไมวะ มันทำกับผมขนาดนั้นทำไมผมยังใจอ่อนกับมันอยู่เรื่อย ริมฝีปากประกบกันแบบไม่ทันรู้ตัว มันจูบผมอีกแล้ว แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่ผ่านมา มันไม่รุนแรงแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่นในหัวใจ เหมือนกำลังบอกอะไรสักอย่างผ่านการกระทำนี้ ผมเผลอไปโต้ตอบมันโดยไม่รู้ตัว เชี่ยเอ้ยยย !!!
มือหนากอดกระชับผมไว้ให้เข้าไปหา ทำไมมันอบอุ่นแบบนี้วะ.... พอตเตอร์ผละริมฝีปากออกมันมองหน้าผมแล้วยิ้มให้

"กูได้คำตอบแล้ว" พอตเตอร์พูดขึ้น แต่ผมก็ไม่เข้าใจที่มันพูดอยู่ดี นี่กูตอบมันไปตอนไหนแล้ววะเนี่ย

"เหอะ เรื่องของมึงแล้วกัน - - งั้นมึงตอบกูมา คำถามเดียวกับที่มึงถามกู" ผมก็แค่อยากรู้คำตอบจริงๆในใจมันบ้างก็เท่านั้นเอง ไม่ว่าเมื่อกี้ที่มันจูบผมมันจะได้คำตอบอะไรไป...แต่ตอนนี้ผมก็อยากได้คำตอบที่ผมสมควรจะได้รับเหมือนกัน

"หืม ? คำตอบของกู กูก็ให้มึงไปแล้วเหมือนกัน กูเคยพูดกับมึงหลายครั้งแล้ว แต่มึงไม่เคยเชื่อกูสักครั้ง แต่เมื่อกี้ คำตอบจากปากกูให้มึงไปแล้วที่ปากมึง บางความรู้สึก มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้หรอก ลัคกี้ ต่อจากนี้กูคงไม่ได้บอกรักมึงทุกวัน บอกฝันดีมึงทุกคืน เจอมึงเป็นคนแรกทุกเช้าตอนตื่นนอน"

"มึงหมายความว่าไง"

"หมายความว่า กูจะไม่มายุ่ง กวนใจมึงไง มึงต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ แต่มึงรู้ไว้นะ กูไม่มีทางเลิกรักมึง" ผมเงียบ นิ่ง และพยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่มันพูด มันต้องการสื่ออะไรกันแน่

"มดจะขึ้นแล้วโว้ยย !!" ผมหันไปมองตามเสียงนั่น...ไอ้กองทัพนี่เอง

"เออๆ กูจะไปละ" พอตเตอร์พูดพร้อมทำหน้าไม่ค่อยพอใจใส่กองทัพ

"กูไปนะ ดูแลตัวเองดีๆด้วย กูไม่อยู่ใกล้ๆ อย่าริหาผัวใหม่นะมึง" พอตเตอร์หันมาพูดติดตลกกับผม

"-///- เออๆ กูไม่ได้อยากมีผัว จะหาเมียสวยๆสักคนสองคนก็ได้" ผมพูด

"ลองดูดิ กูจะฆ่าทิ้งแมร่งทั้งผัวทั้งเมีย" เชี่ย!! กูพูดเล่นเถอะ อย่าจริงจังดิวะ

"จะฝากฝังกันอีกนานไหมครับ ลูกหลานกูจะโตหมดแล้วเนี่ย"
ไอ้กองทัพจอมขัดอีกเช่นเคย อยากรู้จริงๆ นี่พวกมันคุยอะไรกันวะ

หลังจากไอ้พอตเตอร์ออกไปได้สักพัก ไอ้กองทัพมันก็บอกว่าจะมาส่งผมที่บ้าน โลกแมร่งหมุนเร็วสัสๆ จะไม่ให้กูรู้เรื่องอะไรกันเลยใช่ไหม

"กองทัพ..." ผมหันไปถามมันในขณะที่มันกำลังขับรถไปส่งผมที่บ้าน

"มึงจะถามกูเรื่องไอ้พอตใช่ไหม" กองทัพพูดเหมือนอ่านความคิดผมได้

"อืม ทำไม..." ผมกำลังจะอ้าปากถามแต่โดนไอ้กองทัพพูดขัดขึ้นมาก่อน

"กูขอไม่ตอบ...สิ่งเดียวที่มึงต้องรู้ คือ อยู่ห่างๆสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ ก็แค่นั้น..." - - อะไรของมันวะ กูเข้าใจตายห่าละ

"ถึงแล้ว ยกก้นเหม็นๆของมึงออกจากรถกูได้แล้ว" กองทัพพูด

"เออๆ ขอบใจที่มาส่ง แล้วตอนนี้มึงเรียนไหนวะ ยังเรียนต่างจังหวัดอยู่รึเปล่า"

"ไม่แล้วหวะ กูกลับมาเรียนที่นี่แล้ว มหาลัยข้างร้านที่กูเจอมึงไง"

"เออ ดีแล้ว ใกล้มือใกล้ตีนกูหน่อย"

"เข้าบ้านเถอะมึง เดี๋ยวหมาคาบไปแดก กูไปละ สาวๆรอกูอยู่~"

ผมเข้าบ้านมานั่งกินข้าวเงียบๆ ผมเคยลองคิดดูว่ามันคงจะดีมาก ถ้าไม่มีไอ้เวรพอตเตอร์มากวนใจ หึหึ แต่ดูดิวะลัคกี้ วันนี้ไอ้เวรนั้นไม่มากวนใจมึงแล้วไง ดีใจรึเปล่า....
ผมพยายามตอบคำถามในใจตัวเองที่ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าผมต้องตอบมันได้แน่นอน แต่ตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจซะแล้ว

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์....ของขวัญนี่ กูคงจะให้มึงในวันที่ตัวและใจกูพร้อมจะให้มึงจริงๆสินะ"

ผมเปล่งเสียงเบาๆออกจากลำคอ กำแหวนเกลี้ยงๆที่ทำด้วยเงินบริสุทธิ์สลักอักษรบางอย่างไว้ในมือพร้อมความรู้สึกบางอย่างที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

----------THANKS----------

อยากอัพมากกก แต่ช่วงนี้ยุ่ง 55555 ไรต์ขอโทษ รักทุกคนนน จุ๊บ