DAMN LOVE รักเหี้ยๆ กูเป็นเมียมึงตอนไหน [Yaoi,Boy's love]

          

          LUCKY'S HELP

 

 

 

---

 

 

     เอาหละ ผมจะไม่พูดว่าชีวิตผมเหี้ยแล้ว ผมเหนื่อยมากที่ต้องแบกรับความเหี้ยนี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ผมจัดแจงที่นอนให้แขกที่ไม่ได้อยากรับเชิญเรียบร้อยแล้ว บ้าผมมีสองชั้นครับ ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก ผมมีห้องนอน 2 ห้อง อีกห้องเกือบจะได้เป็นห้องเก็บของแล้วหละ เพราะผมอยู่คนเดียวมาตลอด

 

จนวันนี้ มีผู้ชายอีกสองคนนี้เข้ามาขอพักที่บ้านผม ทั้งๆที่นอนบ้านตัวเองก็สบายก็มั้ย ? ผมให้พีคกับพอตเตอร์นอนอีกห้องรวมกัน ตอนแรกไอ้พอตเตอร์มันไม่ยอม แล้วบอกว่าจะมานอนกับผม เสื่อม!!! นั่นเด็กนะเว้ย มึงเห็นไหม ผมกะจะไล่มันไปนอนโซฟาด้านล่างแล้วเชียว !!

 

แต่ผมเป็นคนหล่อที่ใจดีครับไม่อยากทำร้ายสัตว์ร่วมโลก (แค่ร่วมโลกกูก็เหนื่อยแล้วเว้ยยย)เลยปล่อยให้มันสองคนนอนไป โดยมีข้อแม้ว่า ห้ามกัดกัน ผมรู้ว่าพีคไม่มีปัญหาหรอก แต่ไอ้พอตปากหมานี่สิ คอยหาเรื่องพีคตลอด !!! เออ ผมลำเอียง ก็มันอยากเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตผมเองนี่หว่า ช่วยไม่ได้ ตอนนี้ก็เกือบตีหนึ่งแล้ว ผมจัดข้าวของในห้องใหม่ เสร็จสักที ได้นอนแล้วเว้ยลัคกี้=__=

 

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

ใครว่ะมาเคาะประตูตอนนี้คนจะหลับจะนอน ผู้รู้สึกว่าตัวเองพึ่งจะเอาหัวลงหมอนเมื่อไม่ถึงชั่วโมงนี้เองนะ

ก๊อกๆๆๆ
เชี่ย !!! รำคาญเว้ย เปิดก็เปิด
ผมยกร่างซอมบี้ที่ล้าเต็มทนมาเปิดประตู จะวุ่นวายอะไรกันนักหนาวะ ...

 

"อืม มีอะไร ?" ผมแหกขี้ตามองมันแบบต้องการคำตอบแบบด่วนๆ คือกูจะนอน ช่วยเกรงใจเจ้าของบ้านบ้างเหอะ

 

"O_O" ทำไมมันไม่ตอบวะ ตามันเอาแต่มอง.... เหี้ย!!! ชิบหายละ ลืมสนิทว่ามีคนโรคจิตอยู่ในบ้าน ผมรีบปิดประตูใส่หน้ามันทันที ก็ไอ้ผมหนะปกติอยู่คนเดียว ไม่ใส่เสื้อนอนหรอกครับ ผมขี้ร้อนจะตาย มีบ๊อกเซอร์ตัวเดียวก็พอแล้ว ผมหาเสื้อยืดในตู้เสื้อผ้ามาใส่อย่างรวดเร็วแล้วก็ออกมาเปิดประตูอีกครั้ง คนๆนั้นก็ยังคงยืดอยู่ที่เดิม

 

"มะ มึงมีอะไร" ผมเกร็งเล็กๆ เมื่อนึกถึงหน้ามันก่อนหน้านี้

 

"กูจะมานอนกับมึง" เหี้ย!!! มันพูดเสร็จก็ดันตัวเองเข้ามาในห้อง พร้อมล็อคประตูห้องผมทันที ตาสว่างเลยครับตอนนี้ นอนไม่ได้แล้วกู

 

"กูว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ ออกไป" ผมกลัวสายตายแบบนั้นของมันจริงๆ เหมือนจะพะงาบผมไปทั้งตัวแบบนั้น...

 

"มึงดิรู้เรื่องคนเดียว กูไม่เอาด้วยหรอก"

 

"พีค!!!! ช่วยพี่ด้วย" ผมตะโกนออกไปจนสุดเสียง พีคต้องช่วยผมได้แน่

 

"หึ เรียกไปมันคงตื่นมาช่วยมึงอยู่หรอก"

 

"มึงหมายความว่าไง"

 

"สงสัยว่าจะมีไอ้หล่อคนนึงเอายานอนหลับให้มันแดกละมั้ง :) " ชิบหายแล้วกู !!! ไม้กันหมากูไปทริปเฝ้าพระอินทร์แล้ว ทำไงต่อละกู

 

"ไอ้ ไอ้เลว!!!"

 

"แล้วเสื้อเหี้ยนี่ จะใส่ทำไม ชุดเมื่อกี้น่ารักดีออก นอนกับกูใส่แค่บ๊อกเซอร์ก็เกินพอละ"

 

"ไอ้ชั่ว ลามก!!"

 

"ตอนแรกกูกะจะเข้ามานอนเฉยๆ แต่ชุดเมื่อกี้ เห็นแล้วขึ้นเลยหวะ" ไอ้เหี้ยยยยย โรคจิตสัสๆๆ

 

"อย่า มา ยุ่ง กับ กู !!!! เข้าห้องน้ำไปเลยสัส"

 

"เข้ามาช่วยกูทีดิ" ช่วยเตี่ยมึงดิ ทำไมกูต้องเจอคนแบบมึงด้วยวะ

 

"ทำไปคนเดียวเหอะมึงอะ"

 

"นะ กูไม่อยากกดมึง ถ้ามึงไม่เต็มใจ เข้าไปนั่งให้กำลังใจกูเฉยๆก็ได้" เฮ้อออ เหนื่อยชิบหาย ทำไมก็ต้องไปดูมึงทำเรื่องแบบนั้นด้วยวะ

 

"เอ่อ..." ลังเลถ่วงเวลาครับผม

 

"ถ้าไม่ไป....กูกดตอนนี้เลยนะ" กูเปลี่ยนใจก็ได้ครับ T__T

 

"เออ ไป !"

 

ตอนนี้ผมอยู่ในห้องนั้นแล้ว มันปิดฝาชักโครกแล้วนั่งลงบนนั้น แล้วถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็วจนผมแถบจะเบี่ยงหน้าหลบไม่ทัน ทำไมกูต้องมาทำเรื่องพวกนี้ด้วยวะ (ถามตัวเองรอบที่ร้อย)

 

"ถอดเสื้อออก" ห้ะ ?!? ถอดเสื้อ -0-

 

"มะ ไม่ กูไม่ถอด ถ้ามึงไม่ทำตามที่พูด กูจะตัดน้องชายมึงไปให้หมาแดก"

 

"กูบอกแล้วว่า กูไม่ทำถ้ามึงไม่ยอม จะถอด เองหรือจะให้กูถอดให้"

 

"ไม่ๆ กูถอดเอง" ผมจัดการถอดอย่างรวดเร็ว เพราะคิดว่ามันจะต้องทำตามที่พูดแน่ ตอนนี้ผมรู้สึกว่าอุณหภูมิในห้องน้ำมันร้อนแปลกๆในขณะที่ไอ้พอตเตอร์มันกำลังจ้องมาที่ผมซึ่งนั่งอยู่บนขอบอ่างอาบน้ำเล็กๆ ผมพยายามไม่สนใจมัน

 

"อืมม" ผมคงเริ่มทำกิจกรรมแอนด์เมดของมันแล้ว ผมก็แค่ทำเป็นไม่ได้ยินซะ ปิดตาไว้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

 

"อ๊าาา อื้มม"

 

"อ๊าาา ลัคกี้ อื้มม ข้างในมึงแน่ชิบหาย" =///= ข้างในเหี้ยอะไนเล่า มึงจิตนาการเงียบๆคนเดียวในความคิดไม่ได้รึไง

 

"อ้าขาหน่อย ! กูบอกให้อ้า" น้ำเสียงมันดูน่ากลัวเหลือเกิน ผมไม่เอาแล้วผมตัดสินใจเปิดตาออกและกำลังจะก้าวข้าออกจากห้องน้ำ แต่ สายตากลับทรยศมองไปที่ไอ้พอตเตอร์ มันกำลังหลับตาพริ้ม มือแกร่งทำหน้าที่รูดรั้งแก่นกายอย่างขมักเขม้น O///O เหี้ย!! แล้วผมจะไปมองมันทำไมวะ
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าร่างกายหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว สายตาจับจ้องกับการกระทำนั้น ขาแข็งทื่อ ไม่สามารถก้าวเดินอย่างที่ใจคิดได้ มันลืมตาขึ้นมองหน้าผม พร้อมยิ้มสะใจและมองมาที่กลางลำตัวผม ผมก้มลงมองตามสายตาของมัน เหี้ย!!! ลูกรักมาตื่นอะไรเอาตอนนี้เล่า T-T บรรลัยแล้วมึงง

 

"มึงก็อยากเหอะหวะ ให้กูช่วยนะ" มันพูดพร้อมลุกขึ้นมาหาผม ทั้งๆที่เอ่อ...มันยังไม่เสร็จ -///- นี่กูกลายเป็นคนบ้ากามตั้งแต่เมื่อไหร่วะ เพราะมึงตัวเดียวเลยไอ้พอตเตอร์!!

 

"มะ ไม่ อย่ามา ยะ ยุ่ง กับกู" มันเดินเข้ามาใหล้ผมเรื่อยๆ ความรู้สึกปวดหนึบตรงกลางกายเริ่มก้าวเข้ามา

 

"กลับไปนั่งที่เดิม" มันสั่งผมเสียงเข้ม พร้อมเดินเข้ามาใกล้ๆ ด้วยความตกใจ ผมจึงถอยหลังกลับไปที่เดิม

 

"อะ ออกไป เรื่องของกู กูทำเอง" ผมพยายามผลักมันออกห่างๆ ตอนนี้ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้จริงๆ

 

"อยู่เฉยๆ กูอยากทำให้ กูสัญญา ว่าจะไม่ทำอะไรนอกจากนี้ นอกจากว่า...มึงจะยอม :)"

 

"กูไม่..." มันกดมือลงมาที่กลางลำตัวผม จุกและเสียวอย่างบอกไม่ถูก ยังไม่เคยมีใครจับลูกกู(ตอนกูมีสติครบ)เลยนะเว้ยยย แล้วมึงเป็นครายยยย T^T

 

"อย่าปฏิเสธ " มันกระชากกางเกงผมออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นแก่นกายที่กำลังยืนตรงเคารพธงชาติของผม ตอนนี้ทั้งตัว ผมไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้น ผมไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ตั้งไหน ไม่กลัวมองหน้ามันเลยสักนิด แต่มันจ้องผมอยู่ได้

 

"มะ มองอะไรนักหน้าวะ จะทำอะไรก็รีบๆเข้าดิ กู กูจะนอน" ผมพูดเสร็จก็เบี่ยงหน้าออกไปอีกทาง

 

หน้าสูงยิ้มพอใจกับอาการของคนตัวเล็ก มือแกร่งจับแขนเรียวแยกออก เผยให้เห็นแกนกลางของคนตัวเล็กอย่างชัดเจน ร่างสูงใช้มือทั้งสองจับแก่นกายของตัวเองและร่างเล็กเข้าด้วยกัน มือทั้งสองขยับรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว สัมผัสนั้นทำเอาคนตัวเล็กสั่นระรัว

 

"อ๊ะ อื้ออออ " ทั้งสองผลัดกันครางออกมาอย่างไม่ขาดช่วง

 

"อ้ะ ระ เร็วๆ ดิ อื้ออออ" คนตัวเล็กเรียกร้องไป ความอดทนอดกลั้นพังลงไปในพริบตา ร่างสูงเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามคำร้องขอ

 

"ลัคกี้ เรียก อ้าาา ชื่อ กะ กู" แรงปรารถนากลืนกินความเขินอายไปจนแทบหมดสิ้น

 

"อ้ะ พะ พอต เตอร์ อื้มมมม" ร่างเล็กครางชื่อร่างสูงออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว มือหนาขยับเร็วขึ้นๆ เร็วๆขึ้น ดวงตาคู่สวยพริ้มหลับลง ทะยานถึงจุดหมายพร้อมๆกับคนร่างสูง

 

"อ๊าาาาาา/อ๊าาาาา" ทะเลสีขาวขุ่นของทั้งสองพุ่งออกมาพร้อมๆกัน ทั้งสองหอบเหนื่อย คนตัวเล็กพยายามจะลุกออกไปแต่ก็ถูกคนตัวโตดึกไว้

"กู...ขออีกรอบ มึงนอนก่อนก็ได้ เดี๋ยวกูอุ้มไปเอง" คนตัวเล็กไร้ซึ้งเรี่ยวแรงขัดขึ้น ที่ไม่ขัดขืนไม่รู้ว่าเพราะง่วง เพลีย เหนื่อย หรือยัง...ต้องการอีกกันแน่
.
.
.
.
.
.
.
"เร็วๆสิวะ อ้ะ อ๊าาาา / อื้มม อ๊าาาา" ทั้งสองปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง ร่างสูงประคองหน้าคนตัวเล็กมาใกล้ จูบลงบนผากและริบฝีปากสีชมพูอ่อนนั้นอย่าเอ็นดู ฟันขบสร้างรอยรักไว้ที่ต้นคอคนตัวเล็ก แต่คนตัวเล็กหลับไปแล้ว คงยังไม่รู้ตัว

 

ร่างสูงจัดการอาบน้ำทำความสะอาด ทั้งร่างกายตัวเองและคนตัวเล็กจนหมดจด ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วอุ้มร่างเล็ก วางไว้บนเตียง

 

"กูอยากทำมากกว่านี้...แต่ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ กูอยากเป็นเจ้าของมึงทั้งตัวและหัวใจ" ร่างสูงกระซิบบอก

 

ประโยคสุดท้ายออกมาจากปากของร่างสูงโดยที่ตอนนี้คนตัวเล็กไม่ได้รับรู้อะไรแล้ว แต่เขาก็ยังคงยิ้มดีใจที่คนตัวเล็ก 'ยอม' เขาบ้างแล้ว....

 

 

 

--------THANKS----------

 

   ยังไม่อยากให้ลัคกี้เสียตัว >_< 5555+

 

 

---