My first love รักครั้งแรกของฉัน

          วันนี้ก็เป็นวันธรรมดาอ่ะเนอะที่ฉันต้องไปโรงเรียน วันนี้พวกเราก็ไปโรงเรียนกันสามคนเหมือนเดิม เข้าแถวเหมือนเดิม ทำอะไรเหมือนเดิมหมด แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมกำลังจะเกิดขึ้นตอนที่เราขึ้นห้องกัน
          "นักเรียนทุกคนค่ะ วันนี้อาจารย์มีเรื่องจะบอกค่ะ คืออาจารย์เห็นว่าเปิดเทอมนักเรียนมีเรื่องคุยเยอะและก็นั่งจับกลุ่มคุยกัน วันนี้อาจารย์เลยจะจัดที่นั่งให้ใหม่จ้ะ"
          "ห้ะ O[]O!!!" ทุกคนตะโกนขึ้นมาพร้อมกันแล้วทำหน้าตาเหลอหลากันทั้งห้อง(รวมถึงฉันด้วย-_-)
          "จะตะโกนกันทำไมค่ะนักเรียน-_-"
          "......." ทุกคนเงียบหลังจากที่อาจารย์พูดประโยคนั้น พออาจารย์เห็นว่าทุกคนเงียบหมดแล้วอาจารย์ก็จัดที่นั่งใหม่ให้ ฝนได้นั่งริมหน้าต่างกับเพื่อนร่วมห้องชื่อแก้ว ฟิวได้นั่งริมประตูกับเจเจ ฉันได้นั่งกลางห้องพอดี คนที่นั่งข้างๆฉันคือเพื่อนร่วมห้องที่ชื่อยูกิเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น(พ่อไทยแม่ญี่ปุ่น) เป็นคนที่เรียนเก่งมาก เหตุผลที่อาจารย์จัดให้ยูกินั่งข้างๆฉันก็เพราะอาจารย์ต้องการให้สอนฉันให้พากันเรียน(แต่ฉันขี้เกียจหนิ่TT^TT) แล้วรู้ไหมฉันน่ะไม่เคยคุยกับยูกิเลยสักครั้งอ่ะ ฉันว่าวันนี้ฉันจะลองหาเพื่อนใหม่ดู ดีป่ะๆ พออาจารย์จัดที่นั่งให้ทุกคนเรียบร้อยก็พูดอะไรบางอย่าง
          "อาจารย์จัดที่นั่งให้ใหม่แล้วก็ช่วยคุยกันให้น้อยๆลง แล้วพากันเรียนให้มากๆขี้นนะคะ^^"
          "ค่ะ/ครับ" ทุกคนพูดตอบอาจารย์ พอพวกเราพูดจบอาจารย์ก็ออกไปจากห้องแล้วฉันก็พูดกับคนที่นั่งข้างๆฉัน
          "นี่ เธอชื่อไรอ่ะ^^" ก็รู้อยู่ว่าชื่อยูกิแต่ฉันไม่ได้แอ๊บนะฉันถามเป็นมารยาทเฉยๆ(จริงๆนะ)
          "ฉันชื่อยูกิ แล้วเธอล่ะ" อ้อลืมบอกๆ ยูกิก็เป็นคนที่เพิ่งย้ายเข้ามาตอนม.3เหมือนกันฉันเลยไม่เคยคุยกับยูกิ ยูกิยังไม่มีเพื่อนเลยสักคนคงขี้อายเหมือนฉันนั้นแหละเนอะ
          "ฉันชื่อพิงค์กี้จ้ะ เรียกสั้นๆว่าพิงค์ก็ได้นะ เราเป็นเพื่อนกันนะ^^"
          "จ้ะ^^" เย้! ฉันได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีกหนึ่งคนแล้ว
          "เอ่อ คือ ฉันอยากให้เธอช่วยสอนการบ้านกับตรงที่ฉันไม่เข้าใจให้หน่อยน่ะ ได้ป่ะ"
          "ได้สิ ก็เราเป็นเพื่อนกันหนิ" ยูกิตอบแบบยิ้มๆ
          "อาริกาโตะโกซายมัสค่าาาา"
          "พิงค์พูดญี่ปุ่นได้อ่อO_o"
          "ทำไมต้องทำหน้าตาแบบนั้นด้วยล่ะ-_- ฉันก็แค่พูดได้นิดหน่อยเอง"
          "อ่อ" พอเราคุยเสร็จปุ๊บอาจารย์ก็เจ้าห้องมาปั๊บ อะไรจะเป๊ะเวอร์ซะขนาดน้านนนนน-_-
 
พักกลางวัน
          "ยูกิไปกินข้าวด้วยกันนะ ได้ป่ะจ้ะฝน^^" ฉันหันไปหายูกิ แล้วหันมาถามฝน
          "ได้อยู่แล้วย่ะ ยินดีต้อนรับนะคุณเพื่อนใหม่^_^" ฝนหันมากระแหนะกระแหนฉันก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้ยูกิ แหมเพื่อนใหม่อ่ะยิ้มหวาน ทีเพื่อนเก่าเก่าอ่ะไม่เห็นหัว น้อยใจเป็นเหมือนกันนะเว้ยTT^TT (ซะเมื่อไหร่ล่ะยะ:P)
          "อะ..อืม"
          "วันนี้กินไรดีจ้ะ" ฉันหันไปถามฝนกับยูกิ
          "ฉันอยากกินก๋วยเตี๋ยวอ่ะ"
          "เหมือนกันเลย"
          "งั้นกินก๋วยเตี๋ยวกัน" ฉันสั่งเส้นหมีน้ำตกไม่ใส่ผัก ฝนสั่งเส้นเล็กหน้าตก ยูกิสั่งเย็นตาโฟ
แล้วเราก็มานั่งที่ประจำที่เรานั่งกันที่โรงอาหาร ฉันเห็นว่ามันเงียบ(เกินไป)ฉันเลยหาเรื่องคุยกับฝน
          "เฮ้ออออ เหงาเนอะ"
          "หู้ยยยย ไม่ให้เหงาได้ไงอ่ะ อาจารย์เล่นจับย้ายออกจากกันไปคนละทิศคนละทางเลย"
          "เนอะ จะเม้าท์กันทีก็ลำบากเลย เซ็งอ่ะ"
          "ช่ายยยยยย"
          "เฮ้อออ แบบนี้คงไม่ค่อยได้คุยกับฟิวบ่อยๆอะดิ่"
          "คิดอะไรอยู่ยะ =_="
          "มะ..ไม่มีไรๆ"
          "ไม่มีไรแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย หรือว่าแกชอบฟิวย่ะ"
          "ชอบหรอ" นี้ฉันเป็นอะไรไป ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย
          ".." ยัยฝนกับยูกิเงียบ อย่าเงียบกันสิย่ะ ฉันยิ่งไม่เข้าใจตัวเองอยู่
          "ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่เวลาฉันได้คุยกับฟิวฉันรู้สึกดี แบบนี้เรียกว่าชอบหรอ" ฉันถามแบบงงๆ ก็ฉันไม่รู้จริงๆหนิ -_- 
          "ก็แบบเนี่แหละที่เขาเรียกว่าชอบ"
          "แต่ฉันว่าฉันแค่รู้สึกดีเฉยๆมากกว่า"
          "แล้วแต่แกแล้วก็กัน" แล้วยัยฝนก็ทำหน้าเหนื่อยๆ อะไรกันยะฉันแค่เสนอความคิดเห็นนิดเดียวเอง -_-
          "นี่ ฉันว่าพวกเราขึ้นห้องกันเหอะ เดี๋ยวขึ้นเรียนสายนะ" หลังจากที่ยูกินั่งเงียบมานานก็พูดขึ้นมา
          "งั้นไปกันเหอะ"
 
เลิกเรียน
          "เธอกลับทางไหนหรอ" ฉันหันไปถามยูกิตอนที่ฉันกำลังเก็บของ
          "ฉันกลับทางนั้นน่ะ" แล้วยูกิก็ชี้ไปทางที่ฉันต้องเดินกลับบ้าน
          "ทางเดียวกันเลย กลับบ้านด้วยกันไหม"
          "อะ..อืม^^"
          "พิงค์" ฉันกำลังจะเดินกลับบ้าน แต่จู่ๆก็มีคนเรียกฉันไว้ คนๆนั้นคือ ฟิว
          "อ้าวฟิว วันนี้ไม่ซ้อมบาสหรอ" ฉันหันไปถามฟิว
          "ไม่อ่ะ วันนี้เราเหมือนไม่สบาย เลยขอไม่ซ้อมหนึ่งวันอ่ะ"
          "อ่อ งั้นกลับบ้านด้วยกันสิ"
          "อืม" แล้วพวกเราก็เดินกลับบ้านกันสี่คน
 
วันรุ่งขึ้น
          ฉันตื่นขึ้นมาตอนแปดโมงเพราะวันนี้เป็นวันหยุดแหม คนสวยตื่นสายไม่น่าเกียจหรอกเนอะ(หลงตัวเองแปป) พอฉันตื่นมาปุ๊บฉันก็เดินไปเปิดโน๊ตบุ๊คเล่นเฟสทันที พอฉันเห็นว่าฟิวออนเฟสฉันก็เลยทักไป
          'ฟิว'
          'ห้ะ'
          'หวัดหายยัง'
          'ถามไม เป็นห่วงอ่อ' พอฟิวตอบแชทฉันด้วยประโยคนั้นเท่านั้นแหละ ฉันก็เริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบที่หน้าทั้งใบ นี่ฉันเป็นไรไปเนี่ย -///-
          'เออ เป็นห่วง'
          'ก็แค่เนี่ย'
          'แล้วหายยังล่ะ-_-'
          'ยังอ่ะ'
          'หายไวๆนะ เดี๋ยววันจันทร์ไม่ได้ไปโรงเรียนด้วยกัน'
          'ขอบใจนะ แต่ให้ดีกว่านี้มาดูแลกันหน่อยดิ่' เอะแล้วให้ฉันไปดูแลทำไม แล้วทำไมฉันต้องไปดูแลล่ะ เอะ ฉันงงไปหมดแล้วนะ
          'แล้วจะให้ฉันไปดูแลทำไมอ่ะ'
          'พ่อแม่ไม่อยู่บ้านอ่ะ มาหาไรให้เรากินหน่อยดิ่'
          'อ่อ โอเคๆ เดี๋ยวไปทำไรให้กิน'
          'ขอบใจนะ'
หลังจากที่ฉันคุยกับฟิวเสร็จก็รีไปหาฟิวที่บ้านทันที