มัดหัวใจนายเย็นชา

"ในกลุ่มเรามีผู้หญิงแค่คนเดียวงั้นก็ปิดตาผู้หญิงล่ะกันนะ" พี่เปอร์พูด
"ฉันหรอ ที่ต้องโดนปิดตาอ่ะ" ฉันพูด
"ก็ใช่  มาๆอย่าลีล่าเร็วๆ"พี่เปอร์พูด   จากนั้นก็เดินมาปิดตาฉัน  
"เสร็จล่ะ  ไปกันเถอะ"เสียงใครก้ไม่รู้พูด
"เดี๋ยวๆ  แล้วฉันจะไปยังไงอ่ะถ้าเดินพวกนายอาจจะไปหาของไม่ทันนะหารถให้ฉันนั่งสิ"ฉันพูด
"นี่เราอยู่ค่ายนะจะเอารถเข็นที่ไหน งั้นเอางี้ให้พี่รหัสเธออุ้มล่ะกัน" พี่รหัสอุ้ม
"ก็ได้ อุ้มยัยนี่ขึ้นหลังฉันที"คงเปนเสียงพี่เย็นชาอ่ะนะ  เฮ้ยตัวลอยได้เว้ย 
ตุบ
วางกันเบาๆก้อไม่ได้นะ
"ไปกันได้ยังเสียเวลามาเยอะล่ะ"เสียงของมินฉันจำได้  ตลอดการเดินทางเงียบมากอ่ะ  
ผ่านไปนานมาก
บรรยากาศดี หลังนุ่ม เมื่อเช้าตื่นเช้า  หลับสักงีบดีกว่า
 
(บันทึกพิเศษ:เซฮุน)
"นิพวกเราถึงแล้ว แม่น้ำเราจะแยกกันหานะจากนั้นมาเจอกันที่แม่น้ำไปเป็นคู่ๆ"ไอ้เปอร์พูด
"ฉันตกปลาล่ะกัน"ผมบอกไอ้เปอร์ไป เพราะถ้าผมไปหาของป่ามีหวังลำบากกว่านี้แน่ๆเพราะยัยนี่โดนปิดตาไปไหนก็ลำบากแล้วตอนนี้ยังมานอนอีก
"เคๆ งั้นพวกฉันไปหาของป่านะเว้ยมาๆเอาเข็มทิศมาแบ่งกัน ไปแล้วนะเว้ยกลับมาเจอกัน12:00ตรงเป๊ะนะเว้ย"ไอ้เปอร์พูด  แล้วพวกมันก็แยกย้ายกันไป
ผมเอายัยน้องรหัสไปวางใต้ต้นไม้จากนั้นก้อกวาดเอากองใบไม้มารวมกันให้ยัยนี่นอนส่วนผมต้องไปตกปลา ที่ผมไม่ค่อยพูดนะเพราะขี้เกียจ(หรา:ไรเตอร์)แต่ผมว่านะยัยน้องรหัสนี่ต้องเป็นคนแคระแน่นอนจะสูงถึง150ไหมเนี่ย แต่ก็น่ารักดีนะ  โอ้ยนี่ผมเป็นอะไรเนี่ยไม่เอาล่ะผมไม่คิดล่ะไปตกปลาดีกว่า
(จบบันทึกพิเศษ)
 

 
อัพแล้วคะ
ช่วงนี้ไม่ค่อยวางนะนี่แอบเอาเวลางานมาพิมพ์ให้ผูอ่านทุกคนในช่วงไม่มีลูกค้านะเนี่ยเห็นใจไรเตอร์หน่อยนะจ๊ะผู้อ่านที่น่ารักทุกคน
ชอบไม่ชอบเม้นหน่อยนะจ๊ะได้มีกำลังใจ