รักสามเรา...เราสามคน

5.7

เขียนโดย hoshiki

วันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.48 น.

  11 ตอน
  5 วิจารณ์
  14.00K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2557 18.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) Ep 8.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ปากก็บอกว่าจะไม่เข้าบ้านเขาเด็ดขาด สุดท้าย...ผมก็ต้องมาในบ้านไอ้แจ็คจนได้ =_= ก็ฝนมันตกมากแล้วทั้งตัวผมและตัวมันก็เปียกปอนไปทั้งคู่ สุดท้ายไอ้แจ็คจับผมลากเข้ามาในบ้านจนได้ ผมใช้ผ้าขนหนูเช็ดหัวตัวเองหลังจากที่อาบน้ำเสร็จส่วนไอ้แจ็คก็เข้าไปอาบน้ำ บ้านมันเงียบมาก พ่อมันคงไปทำงาน ส่วนแม่มันคงจะเอ็นจอยอยู่กับแม่ผม แล้วที่บ้านก็มีแค่เมจิอยู่คนเดียวอีก จะเป็นอะไรรึป่าวก็ไม่รู้

“หิวไหม” แจ็คเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว พร้อมกับเช็ดหัวไปด้วย มึงควรจะไปแต่งตัวให้เสร็จก่อนที่จะออกมาพูดกับกูนะ =_= ผมหันหน้าหนีมันแล้วดูที่วีที่ฉายหลังข่างจบ

“หิว มึงก็รีบไปแต่งตัวแล้วไปหาข้าวมาให้กูกิน”

“สั่งเป็นเจ้านายเลยมึง” ไอ้แจ็คว่าพลางโยนผ้าขนหนูผืนเล็กมาคลุมหัวผมพอดีเป๊ะ มึงจะแม่นไปหล่ะ โทรไปหาเมจิหน่อยดีกว่า ปล่อยให้อยู่คนเดียวมันอันตรายยังไงก็ไม่รู้

ตู๊ดดดด~~

( ฮัลโหล )

“เมจิ แม่กลับมายัง”

( กลับมาแล้ว วันนี้ป้าศิมาค้างด้วย )

“ทำไมป้าแกไม่มานอนบ้านตัวเอง -_- ” ผมถามออกไปด้วยความสงสัย บ้านป้าแกกับบ้านผมก็ไม่ได้ห่างกันเท่าไรนะ เดินสองก้าวก็ถึงหล่ะ

( ไม่รู้อ่ะ เมจิไปกินข้าวก่อนนะแม่เรียก พี่เคก็ดูแลพี่แจ็คให้ดีๆหล่ะ ไม่งั้นหนูทวงคืนนะ -3- )

“รู้แล้วหล่ะน่ะ”

( บ๊าย ฝันดีนะ )

“ฝันดี”

ผมวางสายเมจิไปก็พอดีกับที่ไอ้แจ็คเดินลงมาจากข้างบน ผมเบียนสายตากลับมาจ้องทีวีเหมือนเดิม ดูสิ! นางเอกตบนางร้ายมันส์เลย แจ็คเดินมานั่งลงข้างๆผม พร้อมกับส่งเสื้อคลุมมาให้ มันเอามาให้ผมทำไมเนี่ย =_= ? ผมมองที่เสื้อคลุมพร้อมกับเครื่องหมายคำถามมากมายที่ผุดขึ้นมา

“ใส่ทับเสื้อกล้าม หรือมึงอยากจะออกข้างนอกด้วยเสื้อกล้ามตัวเดียว”

ผมรีบคว้าเสื้อคลุมมาใส่ทันที ก็ใครแมร่งจะรู้หล่ะ เห็นส่งมาให้เฉยๆไม่บอกไม่กล่าว หลังจากที่ปิดทีวี ล็อคประตูบ้านเสร็จ ไอ้แจ็คคว้ามือผมไปจับ เราสองคนเดินจับมือกันไปหน้าปากซอย ซึ่งจะมีของขายมากมาย หรือจะเรียกว่าตลาดในหมู่บ้านก็ได้ แจ็คพาผมเข้าไปนั่งในร้านอาหารตามสั่งร้านนึงแถวๆนี้

“ เอาอะไรจ้ะพ่อหนุ่ม” เสียงเจ้าของตะโกนมาแต่ไกล แน่นอนว่าผมต้องเป็นคนบอก

“เอาผัดกระเพาหมูไข่ดาวสองที่ครับ”

รอไม่นานคุณป้าเจ้าของร้านก็นำข้าวกระเพาหมูไข่ดาวสองจานมาเสิร์ฟ อ่ำๆ....อร่อยดีนะ ดีกว่าฝีมือไอ้แจ็คเยอะอ่ะ ผมรู้ว่าทำไมมันถึงพาผมออกมากินข้าวนอกบ้าน เพราะกับข้าวฝีมือมันเหมือนเบียงกี้ แมลงป่องพิษ ตัวละครในการ์ตูนเรื่องรีบอร์นไม่ผิดเพี้ยน ผมเคยกินไปคำนึง แทบจะกลายร่างเป็นวิญญาณเลยหล่ะ ยิ่งคิดก็ยิ่งขำฝีมือทำกับข้าวของมัน อิอิ

“ขำไรมึงไอ้เค” ไอ้แจ็คตวัดสายตาขึ้นมามองผมพร้อมกับเอาส้อมมาชี้หน้าผม

“เบียงกี้เอ้ย!!”

“ขอบคุณที่ชมกูว่าเป็นแมลงป่องพิษ”

“กูด่ามึงอยู่นะ -_- ;”

ผมเลิกสนใจไอ้แจ็คและกินข้าวต่อจนหมดจาน มื้อนี้ไอ้แจ็คเป็นพ่อยุญทุ่มเลี้ยงผมซะอิ่มเลย เราสองคนเดินกลับไปยังบ้านแจ็ค สรุปก็คือ...มันจให้ผมค้างบ้านมัน ด้วยสาเหตุที่ว่า

“มึงใส่เสื้อผ้ากูอยู่”

เป็นเหตุผลที่เลิศมาก ผมถอดเสื้อคลุมพาดไว้ที่เก้าอี้คอม ก่อนจะเดินออกมาสูดอากาศที่ระเบียง เสื้อกล้ามไอ้แจ็คใหญ่กว่าตัวผมเยอะ คอเสื้อโยยจนเกือบเห็นพุงผมแนะ ขนาดกางเกงขาสั้นมัน ผมยังต้องใช้หนังยางมามัดเอวเลย หลวมซะมากมาย แต่ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ...ว่าวันนี้จะมีดาวเต็มท้องฟ้าเลย ดูสวยแปลกๆ

“ทำไรน่ะ” เสียงไอ้แจ็คดังขึ้น ผมเลยต้องละจากดาวที่สวยงามไปมองหน้าหล่อๆของมันที่กำลังถือแก้วนมสองแก้วเดินมาหาผมที่ระเบียง แจ็คยื่นแก้วนมมาให้ผม อึกๆ นมจืดนี่หว่า ไม่ชอบเลย แหวะ! =_= ผมวางแก้วนมที่กินไม่หมดไว้บนโต๊ะ

“มึงกับกูเป็นแฟนกันได้ยัง” แจ็คถามพลางมองมาที่ผม เป็นแฟนกันได้รึยังน่ะเหรอ.... ไม่รู้สินะ

“ไม่รู้ดิ” ผมตอบแล้วหันกลับไปดูดาวเช่นเดิมแล้วเอ่ยต่อ “ถ้ามึงพร้อมที่จะเป็นมากกว่าเพื่อน...กูก็โอเค”

“กูพร้อมตั้งนานแล้ว”

ผมที่จะยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกคนตัวสูงดึงเข้าไปในอ้อมกอด อุ่นจัง...สบายใจด้วย แถมใจยังเต้นแรงจนแทบบ้า ผมช้อนสายตาขึ้นไปมองแจ็ค ใบหน้าของคนตรงหน้าที่สะท้อนกับแสงจันทร์ดูน่าหลงใหลอย่างประหลาด คนตัวสูงค่อยๆเคลื่อนใบหน้าลงมาจนในที่สุดริมฝีปากของเราสองคนแตะกัน ลิ้นร้อนของแจ็คตรงเข้ามาหาความจากในปากผม ลิ้นของเราสองกวัดไกวกันโหยหาย ผมโอบรอบแจ็คพร้อมกับกดจูบให้หนักหน่วงยิ่งขึ้น แจ็คยกตัวผมให้ลอยทั้งที่จูบกันอยู่เดินเข้ามาในห้อง ดันผมให้แผ่นของผมราบไปกับที่นอน

“กูรักมึงนะเค”

“กูก็รักมึงแจ็ค” แล้วก็ก้มลงมอบจูบที่แสนหอมหวานให้ผมอีกครั้ง เป็นจูบที่จะตราตรึงไปทั้งชีวิต....

แจ็คจูบปากผมจนพอใจก็เริ่มไล่ลิ้นมาเลียที่ซอกคอผมพร้อมกับขบเบาๆ ขนาดขบเบาๆยังสร้างความเสียวซ่านให้กับผมได้เลย แจ็คถอดเสื้อกล้ามผมออก ใช้มือข้างขวาสะกิดที่ยอดออกผม

“อ๊ะ!” ผมรีบเอามือมาปิดเสียงตัวเองทันที เผลอหลุดครางออกไปจนได้ รู้สึกเหมือนแจ็คกำลังจะหัวเราผมอยู่นะ ผมเลยใช้มือตัวเองเขกหัวมันเบาๆ หมั่นไส้! ก็คนมีเสียวนี่หว่า แจ็คใช้ลิ้นเลียวนๆตรงยอกอกผม มือมันอีกข้างก็มาคลำจุดอ่อนไหวของผมที่ตอนนี้พร้อมออกรบแล้ว เป้านูนเอย่างห็นได้ชัดเลย แจ็คจูบขบร่างทั้งร่างผม แดงเถือกไปทั้งตัว มันเองก็ถอดเสื้อตัวเองออกแล้วล้มตัวนอนข้างๆผม ได้เวลาเอาคืน! ผมคร่อมไอ้แจ็คก่อนจะใช้ลิ้นตัวเองเลียไปที่ยอดอกมัน ดูดเน้นๆ แจ็คครางในลำคอ พร้อมกับกดหัวให้ผมไปอมแก่นกายของมัน อือหือ!! ใหญ่ชิบหาย =[]=!! ต่อมอิจฉาบังเกิด ผมอมๆดูดแก่นกายมัน นิ้วผมเตรียมจะสอดเข้าไปในช่องทางของไอ้แจ็ค แต่ทว่า...ไอ้แจ็คกลับกระชากผมจนผมมานอนจุมปุกอยู่ที่เดิม =[]=!!! ส่วนมันก็คร่อมผมแล้วดึงกางเกงขาสั้นสุดหลวมให้นอนกองกับเหล่าเสื้อผ้า

“เฮ้ย! มึงให้กูรุกก่อนดิ” ผมบ่นพลางดิ้นพล่านเลย ไม่ยอมโดนจิ้มหรอก

“พูดไม่ดูตัวเองเลย มึงเป็นเมียกู” ดูแมร่งยัดเหยียดเพศให้ผมอีกต่างหาก ยังไม่ทันที่ผมจะได้เตรียมใจไอ้แจ็คก็จับแก่นกายตัวเองสอดเข้ามาในช่องทางผม

“อือ! แจ็คเจ็บ!!”

ความเจ็บแผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่าง ผมกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ เจ็บสุดๆ ทั้งเจ็บทั้งจุก อารมณ์ที่ต้องการจะปลดปล่อยถึงกับหายไปเลย ทำไมมันเจ็บอย่านี้เนี่ย ผมถึงกับน้ำตาซึม มันเหมือนมีแท่งอะไรใหญ่ๆเสียบเข้าไปในรูแล้วมันจะฉีกเลย แจ็คเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาผม

“ทำตัวตามสบาย อย่าพึ่งเกร็ง กูจะทำเบาๆ”

แล้วแจ็คก็เริ่มขยับเอว ยิ่งขยับผมก็ยิ่งเจ็บ มึงเล่นแทงมาสดๆไม่มีเจลมาหล่อลื่นกูก็เจ็บอ่ะดิ! ผมครางไม่ออก ในใจอยากจะให้มันเอาแก่นกายออกไปจากช่องทาง แต่พอคิดกลับไป...มันคือครั้งแรก ยังไงก็ต้องทนยอมเจ็บตอนแรกเพราะครั้งต่อไปจะไม่เจ็บแล้ว ผมอ่านเจอในเน็ต แจ็คขยับเอวช้าไปเรื่อยๆจนช่องทางผมเริ่มชิน จู่ๆความรู้สึกแปลกๆก็ปะทุขึ้นมา ยิ่งแจ็คขยับเข้ามาโดนจุดกระสันผมก็เริ่ม...เสียว ความเจ็บปวดที่เคยมีถึงกับหายไปเลย ความรู้สึกที่มาแทนที่คือความเสียว และความต้องการ

“อ๊ะ อ๊า!” ผมรีบเอามือตะคุบปากตัวเอง เอาอีกแล้วเผลอออกมาอีกแล้ว แจ็คกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“ชินแล้วสินะ งั้นกูไม่เกรงใจแล้วนะ”

“เกรงใจกูหน่อยก็ดี อ๊ะ อ๊า ~~” พอผมเถียงมันเท่านั้นแหละมันก็ยิ่งเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ผมหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้าตัวเอง หน้าแดงหมดแล้วเนี่ย ยิ่งมันขยับเร็วมากเท่าไรผมก็ยิ่งรู้สึกดี แถมความต้องที่ยังคงเพิ่มพูนขึ้นมากอีกโข

“อ๊า อ๊ะ แจ็ค อื้อ ~”

แจ็คก้มลงมอบจุมพิตที่แสนเร่าร้อนมาให้ผม มันจูบผมพร้อมกัยขยับเอวไปด้วย เสียงครางถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอเพราะถูกคนตรงหน้าจูบปิดเสียงเอา ไม่ไหว....มันจะออกมาแล้ว ยังไม่ทันไรน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาเลอะเต็มหน้าท้องผมเลย ใช่....ผมเสร็จแล้ว แต่ไอ้แจ็คมันยังไม่เสร็จ พอมันไม่เสร็จมันก็ปลุกอารมณ์ผมอีกด้วยการชักน้อยชายถี่รัวเลย มาอีกแล้ว....มึงนี่ขยันปลุกอารมณ์กูจังนะ สัสเอ้ย! แจ็คจับผมให้นอนคว่ำหน้าพร้อมกับจับก้นผมให้โก่งขึ้น นี่มัน....ท่าหมานี่หว่า =_=         

“แน่นชะมัด มึงเป็นของกูแล้วนะเค”

“อ๊า เชี่ยเอ้ย! อ๊ะ ทำไมกูต้อง อ๊า รับวะ อ๊ะ!!~~”

“อื้อ เพราะมึงเป็นเมียกูไง”   แล้วมันก็ขยับเอวเร็วขึ้น ผมนี่ครางเสียงหลงเลย แจ็คจับเอวผมแน่นขึ้นเหมือนกำลังจะปล่อยน้ำรักออกมา เฮ้ย!! อย่าปล่อยข้างในนะโว้ย ล้างยาก! ยังไม่ทันที่ผมได้ร้องห้าม ความรู้สึกอุ่นที่ช่องทางแล้วน้ำสีขาวขุ่นไหลมาตามขาผม รู้ได้ทันทีเลยว่าผมคงบอกไปทันแล้ว แจ็คค่อยถอนแก่นกายออกแล้วเดินไปหยิบทิชชูมาเช็ดน้องชายตัวเอง ก่อนจะเดินมาหาผม

“นอนเฉยๆ เดี๋ยวกูเช็ดให้”

แจ็คเช็ดหน้าท้องผม จุดอ่อนไหวของผม และขาผม พอมันเช็ดเสร็จก็กระดาษทิชชูทิ้งไป กระโดดขึ้นมาบนเตียง พลางก็นอนกอดผมไปด้วย ใบหน้าของมันเกยอยู่บนไหล่ผม

“รักมึงจังเค”

“แมร่ง! อย่าเผลอนะมึง ก็จะมึงทำเมีย” ผมสบถแล้วหันหน้าไปหามัน จมูกของเราสองคนชนกัน

“ไม่มีวันนั้นหรอก” จบคำ ไอ้แจ็คก็กดริมฝีปากลงมา มอบจูบอันแสนหวานก่อนนอน ให้มันได้อย่างนี้สิ!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา