รักได้ไง ไอ้หนุ่ม HOT

เขียนโดย acertam

วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.56 น.

11 ตอน

3 วิจารณ์

13.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2557 20.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

9) อัันตราย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันจันทร์แหละ เชื่อเลย ทุกคนคงผ่านมาแล้ว ไม่อยากให้ถึงวันจันสักนิด

"เฮ้อออออออ"

"คุณก้องเป็นอะไรค่ะ" แม่นมคงเห็นผมถอนหายใจซะยาว

"เปล่าคับ" ซ่อนความรู้สึก

"งั้นก้องไปเรียนนะแม่นม" จากนั้นผมยกมือไหว้แม่นม พร้อมกับ สะพายกระเป๋าและใส่รองเท้า วันนี้ผมต้องไปรถแท๊กซี่นะคับ เพราะวิทย์ไปเยี่ยมครอบครัว ผมสั่งให้เขาไปพักซะบ้าง

"ปัง"

เสียงนี้ แล้วทำไมผมเจ็บที่ ข้างหลังเนี่ย ตาผมเริ่มมองไม่เห็น มีแค่เพียงเสียงเรียก

"คุณก้องๆๆๆๆ อย่าเป็นอะไรนะค่ะ" เสียง ของ แม่นม

---------------------------------------------------------------------------------

วิน

พอผมได้ข่าวจากแม่นม ว่าก้องถูกยิง ผมก็รีบวิ่งมาทันที เฮ้ออออออออ เภวนาอย่าเป็นอะไรนะก้อง

ถ้าก้องไม่อยู่แล้วใครจะดูแลเราล่ะ

"แม่นมคับก้อง" น้ำตาผมเริ่มไหล โดยไม่รู้ตัว แล้วผมก็วิ่งไปกอดแม่นม

"คุณก้องเข้าไปนานแล้วค่ะ แม่นมๆ เป็นห่วงคุณก้องมาก" คับผมก็เหมือนกัน

"ขอโทษนะคับ คุณ 2 คนเป็นญาติคนที่ถูกยิงใช่ไหมคับ" ตำรวจ ซึ่งผมตกใจมาก

"ใช่ค่ะ" แม่นมตอบ

"ทางเราอยากได้ ข้อมูลเพิ่มเติมนะคับ"

"ออ ค่ะ"

"เชิญทางนี้คับ" จากนั้นแม่นมก็เดินตามคุณตำรวจไป ผมก็นั่งโดยที่หมดอะไรตายอยาก

"แอด"

"คุณใช่ญาติ คนใครใช่ไหมครับ" คุณหมอเปิดประตูออกมา

"ออ ใช่คับ" เฮ้ออออออ เภวนาอย่าเกิดอะไรขึ้นเลย

"คนไข้ พ้นขีดอันตรายแล้วคับ" เฮ้อออออออออ ขอบคุณพระเจ้า

"ขอบคุณคับ คุณหมอ"

"งั้นหมอขอตัวนะคับ"

"คับ" จากนั้นคุณหมอก็เดินไป ส่วนผมก็รีบเปิดประตูเข้าไปหาก้อง

"แอด"

"งั้น แม่นมจะไปเอาเสื้อผ้าก่อนนะค่ะ ฝากคุณวินดูแลก้องด้วยนะค่ะ"

"คับ" จากนั้นแม่นมก็เดินออกไป

20:35

"โอ้ยย" ผมลืมตาขึ้น มองไปรอบๆ บนเพดานเป็นสีขาว ที่นอนสีฟ้า และมือผมเหมือนมีอะไรอุ่นๆจับเอาไว้ ผมมองลงไป ใช่คับ วินคนที่รับรักเขาเมื่อวาน ดูเหมือนเขาจะหลับ

ผมพยายามจะลุกขึ้น สายตาผมมองไปเห็น ไอ้กานยืนมองผมอยู่ ด้วยหน้าตาที่ดูตกใจ เขารีบวิ่งเข้ามากอดผม

"ก้อง ไม่เป็นไรใช่ไหม" ถามได้

"เฮ้ยยย นี่นายทำไรก้องนะปล่อยนะ" วินตื่นจากการหลับไหล รีบมาแก้มือของไอ้กานออก

"นายไม่มีสิทธฺิ์ กอดก้อง" วินทั้งพูดทั้งโกรธ

"ทำไม" ไอ้กานก็ถามออกมาทำหน้างง

" เพราะฉันกับก้องเรารักกัน" ในห้องเงียบบบบบบบ

"ว่าไงนะก้อง นี่เอาไอ้ตุ๊ดนี้เป็นแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่"

"ตุ๊ดบ้าน----มึง อ่ะดิ" ยังไม่จบ

"ตอบมาดิก้อง ระหว่าง ไอ้ตุ๊ดกับเรา นายเลือกใคร" ผม ผม ผมสับสนคับ ผมพูดอะไรไม่ออกแต่ทั้ง 2 ก็จ้องหน้ากัน เหมือนจะฆ่ากันทุกขณะ

" ฉัน ฉัน เลือก เลือก วิน" วินรีบพุ้งเข้ามากอดผม

"ขอบใจนะก้องที่เลือกเรานะ" ยิ้มหวานมากกกกก

"ทำไมก้อง ทำไม เราไม่ดีหรือไง" ใช่ไม่ดี

"ใช่"

"ไม่เชื่อๆ กานนะรักก้องนะ ทำไม" ยังไม่หยุด

"เพราะนาย ที่ทำให้ฉันต้องนอนโรงพยาบาล" ใช่ ถ้าย้อนไป เมื่อเช้าของวันอาทิตย์ มีเสียงผู้ชายโทรเข้ามาหากาน แต่ผมรับ แล้วเขาก็ขู่จะฆ่าผม ต้องเป็นไอ้บ้านั้นแน่

"คือ เรา ไม่รู้เรื่องนะ" ไม่รุ้งั้นหรอ

"แล้วใครโทรมาหาได้ เสียงผู้ชาย พอฉันรับบอกว่า แฟนนาย" ใช่ๆ

"ฮ่ะ ว่าไงนะ แฟนเรางั้นหรอ" ไอ้บ้านี่ทำหน้างง แล้วก็วิ่งกำมัดออกไปจากห้อง

"ปัง"

"ก้องนี้เรื่องอะไร กัน" วินถามผมด้วยสีหน้า งงๆ

"คือ คือ แฟนไอ้หนุ่มฮอต อาจจะเป็นคนยิงเราก็ได้" ใช่ๆ แฟน แฟนมัน มันมีแฟน แล้วเสือกมายุ่งกับผม ไอ้บ้าๆ ไอ้บ้า ฉันเกียจแก

"แอด"

"ไอ้ก้องงงงงงงง มึงเป็นไงว่ะ" ไอ้เนส กับ ไอ้เอ็มรีบวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้า อย่างกับผมตายแล้วยังงั้นแหละ

"กูไม่เป็นไรว่ะ ขอบใจนะที่มานะ" ใช่ขอบใจพวกมึงมาก

"ไอ้เหี้ย ตัวไหนว่ะ กล้ายิงมึง !@##$%^&&Y&&*&*(*(

ใช่คับ มันเหี้ยมาก ผมไม่สนใจประโยคที่ไอ้พูด ผมเหมอมองไปทางหน้าต่าง ผมเริ่มรับรู้แล้วสิ ว่าต่อไป จะเกิดอะไรขึ้น

-------------------------------------------------------------------------------