Love and Run หนีรักร้ายสาววายสายซิ่ง
10.0
เขียนโดย Mrs_marchpuflova
วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.48 น.
6 chapter
4 วิจารณ์
8,828 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2557 00.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) >> Person << P.2/2 (บทสั้น)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ...ครอกฟี้.....ครอกกก.....ฟุ่บ!!
หัวเล็กๆของใครบางคนที่กำลังล้มเข้ามาที่บ่าของผมนั่นทำให้ผมต้องหันไปดูเธอ..
'ผมชื่อ 'ดันเต้' (Dante) ผมเป็นลูกเจ้าของธุรกิจขายหุ้นทีใหญ่ที่สุดในที่นี้ ผมเป็นลูกครึ่งฝรั่งเศษผสมกับญี่ปุ่น ผมมาเรียนที่นี่เพราะความฝันของคุณแม่ของผมเพื่อที่ผมจะได้เก่งภาษานี้อย่างคล่องแคล่วแต่ตอนแรกผมก็ไม่ยอมหรอกนะเพราะผมไม่ชอบที่นี่ มันดูวุ่นวายมากสำหรับผมเอง -_- เพาะฉะนั้นผมจึงต้งใจที่จะขึ้นมาอยู่คลาส A (คลาส Ep.) ถึงจะเป็นคลาสที่มีระเบียบเงียบแต่คลาสนี้ก็ไร้ระเบียบตรงเครื่องแต่งกายเป็นที่สุด -*- แต่ช่างเถอะอย่างน้อยผมก็รู้สึกสบายที่ได้อยู่ที่ีนี่'
ขวับ ( ' ') ผมหันไปหาเจ้าของผมสีน้ำตาลที่กำลังนอนหลับพร้อมกับซบบ่าของผมอยู่ (ยัยนี่หลับเก่งจริงๆนะ -_-) เทียบกับตอนแรกที่เถียงผมและทำแก้มป่องแทบตายที่ไม่ยอมให้คนอย่างผมมานั่งตรงนี้ ยัยนี่เพี้ยนรึเปล่า -*- ทะเลาะกับคนแล้วมานอนซบบ่าคน -/-
ผมพยายามที่จะดันยัยนี่ให้เอนหัวไปทางอืนแต่หัวยัยนี่มันโคตรหนักเลยว่ะ -.- ผู้หญิงอะไรหัวหนักเป็นบ้า -__-:;
"งืม....นายมันบ้าา...งืม..ครอก.."
นี่เธอกล้าว่าฉันงั้นเรอะ!! - -!
"นี่เธอ.."
"แฮร่....นายน่ะมันโรค...จิต..งืมม"
ยัยนี่มันวอนโดนผมเตะแน่ๆเลย - -*
"เธอนั่นแหละที่เพี้ยนยัยบ้า -*-"
"ครอกกก....zZzZ"
"ให้ตายเถอะ - -"
ผมสบถออกมาเบาๆก่อนจะจิ้มหน้าผากยัยนี่เบาก่อนที่สุดท้ายผมจะปล่อยให้เธอซบบ่าผม อันที่จริงเสื้อตัวนี้ราคาเป็นพันเลยนะ - -* (ห่วงเสื้อผ้า -0-) ถ้าเธอน้ำลายไหลใส่เสื้อตัวนี้ของฉัน ฉันฆ่าเธอแน่!! แต่ดูเหมือนสิ่งที่ผมคิดมันจะทำให้ผมอยากหัวเราะนะ ดูจากหน้าตาของเธอแล้วเธอดูเหมือนเดจาวูเลย (ห๊ะ!! -0-;) แต่ผมรู้สึกชอบอะไรในตัวเธอแล้วล่ะสิ ผมเหลือบไปมองเคส Ipad สีแดงของเธอมันเขียนว่า 'Akane' ยัยนี่ชื่ออากาเนะ?! ท่าทางจะเป็นคนญี่ปุ่นแต่ดูเหมือนว่าเธอจะมีสำเนียงการพูดอยู่ในฝรั่งเหมือนผมนะ แต่หน้าตาของเธอมันบ่งบอกว่าเป็นคนญี่ปุ่น
.....ยัยนี่น่ารักดีนิ:)............................
By : Palflova ^-^ . . .
หัวเล็กๆของใครบางคนที่กำลังล้มเข้ามาที่บ่าของผมนั่นทำให้ผมต้องหันไปดูเธอ..
'ผมชื่อ 'ดันเต้' (Dante) ผมเป็นลูกเจ้าของธุรกิจขายหุ้นทีใหญ่ที่สุดในที่นี้ ผมเป็นลูกครึ่งฝรั่งเศษผสมกับญี่ปุ่น ผมมาเรียนที่นี่เพราะความฝันของคุณแม่ของผมเพื่อที่ผมจะได้เก่งภาษานี้อย่างคล่องแคล่วแต่ตอนแรกผมก็ไม่ยอมหรอกนะเพราะผมไม่ชอบที่นี่ มันดูวุ่นวายมากสำหรับผมเอง -_- เพาะฉะนั้นผมจึงต้งใจที่จะขึ้นมาอยู่คลาส A (คลาส Ep.) ถึงจะเป็นคลาสที่มีระเบียบเงียบแต่คลาสนี้ก็ไร้ระเบียบตรงเครื่องแต่งกายเป็นที่สุด -*- แต่ช่างเถอะอย่างน้อยผมก็รู้สึกสบายที่ได้อยู่ที่ีนี่'
ขวับ ( ' ') ผมหันไปหาเจ้าของผมสีน้ำตาลที่กำลังนอนหลับพร้อมกับซบบ่าของผมอยู่ (ยัยนี่หลับเก่งจริงๆนะ -_-) เทียบกับตอนแรกที่เถียงผมและทำแก้มป่องแทบตายที่ไม่ยอมให้คนอย่างผมมานั่งตรงนี้ ยัยนี่เพี้ยนรึเปล่า -*- ทะเลาะกับคนแล้วมานอนซบบ่าคน -/-
ผมพยายามที่จะดันยัยนี่ให้เอนหัวไปทางอืนแต่หัวยัยนี่มันโคตรหนักเลยว่ะ -.- ผู้หญิงอะไรหัวหนักเป็นบ้า -__-:;
"งืม....นายมันบ้าา...งืม..ครอก.."
นี่เธอกล้าว่าฉันงั้นเรอะ!! - -!
"นี่เธอ.."
"แฮร่....นายน่ะมันโรค...จิต..งืมม"
ยัยนี่มันวอนโดนผมเตะแน่ๆเลย - -*
"เธอนั่นแหละที่เพี้ยนยัยบ้า -*-"
"ครอกกก....zZzZ"
"ให้ตายเถอะ - -"
ผมสบถออกมาเบาๆก่อนจะจิ้มหน้าผากยัยนี่เบาก่อนที่สุดท้ายผมจะปล่อยให้เธอซบบ่าผม อันที่จริงเสื้อตัวนี้ราคาเป็นพันเลยนะ - -* (ห่วงเสื้อผ้า -0-) ถ้าเธอน้ำลายไหลใส่เสื้อตัวนี้ของฉัน ฉันฆ่าเธอแน่!! แต่ดูเหมือนสิ่งที่ผมคิดมันจะทำให้ผมอยากหัวเราะนะ ดูจากหน้าตาของเธอแล้วเธอดูเหมือนเดจาวูเลย (ห๊ะ!! -0-;) แต่ผมรู้สึกชอบอะไรในตัวเธอแล้วล่ะสิ ผมเหลือบไปมองเคส Ipad สีแดงของเธอมันเขียนว่า 'Akane' ยัยนี่ชื่ออากาเนะ?! ท่าทางจะเป็นคนญี่ปุ่นแต่ดูเหมือนว่าเธอจะมีสำเนียงการพูดอยู่ในฝรั่งเหมือนผมนะ แต่หน้าตาของเธอมันบ่งบอกว่าเป็นคนญี่ปุ่น
.....ยัยนี่น่ารักดีนิ:)............................
By : Palflova ^-^ . . .
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ