Love and Run หนีรักร้ายสาววายสายซิ่ง

 [ชั่วโมง พาลาลาลาลาลาลาลาลาลาละ....ละ.....ละ...........ละ-*-] 
   เอ้า...ฮึบ....197[?]....198....[?]....199[???]...200[????] ToT วิดพื้นนี่เป็นอะไรที่ยากลำบากสำหรับฉันมากเลยแต่ไอ 197 - 200 นั่นฉันแค่เก๊กไว้เฉยๆน่ะ -.- อย่าไปสนใจ (ว่าละ -*-) ฉันนอนเป็นแมวดิ้นตายอยู่บนพื้นสนามกับอีก 30 กว่าประชาชีที่กำลังนอนดิ้นตายไปกับฉันเช่นกัน ครูพละนี่โรคจิตหรือเปล่า? คิดยังไงให้เด็กนักเรียนมานอนวิดพื้นอยู่บนพื้นสนามที่มีแต่แดดร้อนๆนี่ บ้าจริง!! ฉันคงต้อง...ทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ+_+ ไม่งั้นฉันต้องกลายเป็นแมวย่างรมควันแน่ๆเลย =_= 
   ฉันหันไปมองข้างขวาและข้างซ้ายแน่นอนที่ฉันหัน 2 ข้างก็เพราะว่าทั้งสองข้างฉันคือ คิระ And คิริน!! แฝดสนิทจิตฉุกเฉิน -*- ที่ฉันต้องขอความ Help จากพวกเขาทั้งคู่ แต่ฉันก็หันไปหาคิรินก่อนเพราะว่า...ไม่ใช่น้องจะหล่อกว่าพี่หรอกนะแต่เพราะหมอนี่จิตยังดีกว่าพี่มันน่ะ -*- ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะหันไปหาแฝดน้องก่อนเสมอ -..- 
 ขวับ ('^ ')!! 
 "คิริน..." 
 "WTF" 
 "อืม...งั้นฉันหันไปหาคิระละกัน =_=" 
 "ล้อเล่นน่ามีอะไรหรอ?" 
 "ฉันไม่อยากเป็นลูกแมวดิ้นตายอยู่ที่นี่ *^*" 
 "กล้าเรียกตัวเองว่าลูกแมวเชียวเรอะ!!" 
 สำหรับฉันมันไม่ใช่ลูกแมวหรอยะ!! - -*
 "จะยังไงก็ช่าง..มาวางแผนกันเถอะ!!" 
 "นี่เธอบ้าไปแล้วเรอะ!!" 
 หมอนี่ตะโกนดังลั่นจนฉันแทบอยากจะเอารองเท้าเบอร์ 40 ของคิระไปฟาดหน้าเขาสัก 2-3 ที- -
 "งั้นฉันวางแผนกับคิระก็ได้ย่ะ!!" 
 ว่าแล้วฉันก็เบือนหน้าหนีใส่แต่ทว่า..
   ฉันขอเบือนหน้ามาหาหมอนี่ดีกว่านะ = = เพราะนายคิระกำลังอยู่ในท่าที่ทำเอาฉันดูไม่ได้อย่างแรง!! หมอนี่มันวิดพื้นหรือว่าตั้งท่าจะแข่งมาราธอนกันเนี่ย!! ฝาแฝดพี่นี่มันจิตฉุกเฉินอย่างที่ฉันคิดจริงๆด้วย!! -*- ให้ตายเถอะ!! สรุปฉันต้องวางแผนคนเดียวใช่ไหม:( ได้!!......เอาวะ!!...มาถึงจุดนี้แล้วฉันคงต้องโดดเดี่ยวอีกแล้วสินะ T^T เฮ้อ~...
 ผ่านไป 2 นาที ...
 "ครูคัมซาคะ!?"
 ครูบ้าอะไรชื่อคัมซาวะ? T^T ?
 "อะไร...คุณอากาเนะ คิมะซากิ?" 
 อือหืมม..เอาซะเต็มยศ =_= 
 "คือ...คุณแม่หนูส่งข้อความมาน่ะค่ะว่าท่านมารอหนูอยู่ที่ห้องปกครอง T^T" 
 โกหกในเรื่องวิปริต ToT 
 "อ่าว..ทำไมแม่เธอถึงไปอยู่ที่ห้องปกครองล่ะ?"
 "อ่อ...พอดีหนูไปมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนข้างบ้านน่ะค่ะ" 
 โกหกที่วิปริตมากมาย Y_T 
 "แล้วเพื่อนข้างบ้านเกี่ยวอะไรกับที่นี่ล่ะ!?" 
 "เขาเรียนที่นีเหมือนกันล่ะ V_V" 
 "เขาคนนั้นชื่ออะไร อยู่ คลาสไหน?" 
 จะถามซอกถามแซกอะไรหนักหนาฟะ!! :(
 "เอ่อ...ชื่อ...มินาว่า คลาส D ค่ะ T_T" 
 "งั้นหรอ..." 
 โอ้ยย จะมาไม้ไหนอีกล่ะเจ๊!! T^T 
 "ไปได้แล้วเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก" 
 โอโห่ทำหัวใจวายตาย -*- 
 "ขอบคุณค่ะอาจารย์ -/-" 
   ฉันก้มหัวโค้งตัวอย่างสง่างามให้กับอาจารย์ท่ามกลางแฝดนรกสองตัวที่กำลังอ้าปากเหวอด้วยความฉลาดของฉัน ในเรื่องโกหกวิปริต ToT ให้ตายเถอะฉันโกหกแรงไปไหมเนี่ย?! แต่ช่างมันอย่างน้อยฉันก็ออกมาจากเตาย่าง (สนาม) บ้าๆนั่นได้แล้วนี่นา -_- เพราะฉะนั้น!! มันเป็นโอกาสของเราาา!! >o< ฟิ้ววว~~ ฉันวิ่งเล่นอย่างสง่างาม เวลาโดดเรียนก็มีความสุขอย่างนี้นี่เองแต่ - -!
 ทว่าวิ่งมาไม่ได้เท่าไหร่ . . . . . . . .
 "ฮะๆ กะอีแค่ได้ออกมาจากวิชาพละนั่นถึงกับกระโดดโลดเต้นเชียวน้า ^o^" 
   สาวผมชมพูหัวยาว (ผมยาว -*-) ยืนกอดอกพิงเสาเชิงความท้าทาย เดี๋ยวแม่ก็เอาขาหน้าถีบซะหรอก [?] ยัยบ้านี่คือลูกเจ้าของบริษัทยากใหญ่ (ยักษ์ค่ะ -...-) ชื่อ 'คอรีน' ที่เอาไว้ใส่ในสระน้ำ -*- ป้องกันแบคทีเรีย ตั้งแต่ที่ฉันจำความมาได้ ฉันไม่ถูกกับยัยนี่ตั้งแต่สมัยอนุบาล ฉันจำได้ว่า 'ฉันเอาจิ้งจกไปยัดใส่กระโปรงยัยนี่จนคอรีนฉี่ราด' และทุกคนก็หัวเราะเท่านั้นเอง (กล้าพูดว่า 'เท่านั้นเอง' -0-)  แต่เธอกลับโกรธจนเส้นเลือดสมองหลากสีขึ้นหน้าทำเอาฉันตกใจและสงสัยเลยล่ะ -__-?! หลังจากนั้นฉันกับเธอก็ไม่ถูกกัน มีเรื่องกันนับไม่ถ้วนจนมาถึงทุกวันนี้ แต่ทุกทีที่ฉันสู้เธอมักจะเป็นคนแพ้ตลอดทุกคดี เพราะอะไรน่ะหรอ? โฮะๆ เพราะว่าพ่อของฉันเป็นอภิมหารวยเศรษฐีมูลค่าพันล้าน ฮ่าๆ ^o^ คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องไปแพ้ให้กับยัยสกปรก (แบคทีเรีย) นี่หรอก ...
 "จะพูดแค่นี้หรอ?" 
 ฉันถามยืนกรานไปเชิงท้าทายและไม่กลัวรังสีอำมหิตที่ยัยนี่แผ่ออกมาเลยสักนิด -*- 
 "แหมๆ จะรีบร้อนไปไหนหรอจ๊ะยัยเตี้ย! ^^" 
 ฉันเกลียดคำว่า 'เตี้ย' ที่สุดเลย!! 
 "จ้ะยัยเปรต^_^" 
 "กล้าดียังไงมาว่าฉันว่า 'เปรต' น่ะอร้าย!!" 
 ฉันลูกใคร!!:( 
 "ก็กล้าพอที่จะเรียกเธอว่ายัยเปรตนั่นแหละ โฮะๆ >o<" 
 ฉันแสยะยิ้มแผ่รังสีความสุขที่ฝังความสยองไปให้จนยัยนั่นต้องกัดฟังดังกรอด!!
 "คอยดูเถอะ!! สักวันฉันจะชนะเธอให้ดูยัยเตี้ย!!" 
 "แล้วฉันจะคอยดูนะยัยเปรต!! อ่ะกร๊ากกก" 
   ฉันแลบลิ้นปลิ้นตาพร้อมกับวิ่งออกมาด้วยความเร็วสูงก่อนจะหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ -0- เตี้ยนี่ก้อดีเหมือนกันนะอย่างน้อยก็ด่าคนอื่นว่า 'เปรต' ได้ว้ากกก >_< (ความคิด -.,-) ฉันเตี้ยฉันยอมรับ แต่จะหาว่าฉันนิสัยเสียไม่ได้ละกันเพราะฉันเป็นคนที่ดีมาก็ดีกลับ ร้ายมาฉันก็ร้ายกลับไม่คิดจะถอยอยู่แล้วล่ะ:) ต่อให้พ่อของฉันจะไม่ใช่เศรษฐี (สมมุติฐาน -...-) ฉันก็ไม่คิดที่จะหนีปัญหาย่ะ (ได้ข่าวว่าเคยหนีพาร์ท One -*-) แล้วฉันจะคอยดูยัยเปรตนั่นที่จะเอาชนะฉันให้ได้:) (อย่างน้อยเขาก็สูงกว่าเธอ -/-) 
 . . . . . . .. . .
                    . . . . . . . . . . . . 
                                            . . . . . . . . . . .. .  
                                                                     . . . . . . . . . . . . .
                 'ให้ตายเถอะ!! ฉันเกลียดวงเล็บโว้ย!!" 
                                           (แล้วแต่นะ -_-!) 
                                                                           
                                                                     By : Marchmelo ^o^ . . .