DeadBlood

     ผมตื่นขึ้นมาในห้องพยาบาลในโรงเรียน ผมตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง"ตื่นแล้วหรอ??"เสียงผู้หญิงดังขึ้น ผมกวาดสายตาหาต้นตอของเสียงนั้น"จู่ๆ นายก็ล้มทรุดลงไป....ตกใจแทบแย่..."ผมกำลังสับสนกับสิ่งที่เห็นก่อนหน้านี้"ฝัน...""ผัน???"ผมเผลอพูดออกมาผมพยายามยันตัวลุกขึ้นมา"นี่! อย่าพึ่งลุกสิ""ไม่เป็นไร"ผมพยายามที่จะไม่พูดคุยกับเธอผมเดินออกไปจากห้อง"ช่วยหนูด้วย....."เสียงที่ดังก้องในหัวของผม เสียงแหบๆ ภาพเด็กผู้หญิงในชุดโกธิคสีดำกำลังนั่งร้องไห้อยู่ท่ามกลางสายฝนสีเลือดแล่นเข้ามาในหัวของผม"เด็กผู้หญิง......ฝนสีเลือด.....อึก!!"จู่ๆก็ปวดหัวขึ้นมา ผมพยายามนึกภาพนั้น แต่ยิ่งนึกเข้าไปลึกเท่าไหร่ความเจ็บปวดก็ยิ่งทวีคูณขึ้นเรื่อยๆขาของผมไม่มีแรงเหลือเลย ทรุดลงไปนั่งกับพื้นความเย็นที่มาจากด้านหลัง ผมรู้ได้ทันทีว่ามันคือแอร์แน่นอน มีคนกำลังเปิดประตูออกมา"ตะวัน!!"(ชื่อกูแมร่ง!!)"ม......ไม่เป็นไรๆ"ผมฝืนยันตัวลุกขึ้นมา"เธอกำลังขอความช่วยเหลือจากเรา.....""ความช่วยเหลืออะไรน่ะ บ้าไปแล้วหรอ อาการแบบนี้จะไปไหนอีก!!!""ฉันต้องรีบไป......"".....ฉันไม่รู้ด้วยแล้วอีตาบ้า!!!!"เธอวิ่งหนีผมไป ผมเหล่มองเธอชั่วครู่จนลับสายตา ผมก็เดินไปเรื่อยๆ ตามเสียงที่ก้องในหัวผม ผมไม่รู้ว่ามันมาจากไหน แต่ผมกลับรู้ว่ามันอยู่ตรงไหน ผมเดินไปจนถึงตึก 1 ตึกวิทยาศาสตร์"..........."ในตอนเย็นไม่มีแสงส่องเข้าไปในตึก มันทำให้ดูน่ากลัวเอามากสำหรับผม"อย่างไงก็ต้องไปสินะ...."ผมเดินเข้าไปด้วยความหวาดระแวง ระหว่างที่ผมกำลังจะเข้าไปในห้อง 121 ก็มีเสียงเท้าเดินตามผมมา