สัมพันธ์รัก...สัมผัสหัวใจ [YAOI]

***(นิยายชายรักชาย)***

***(NC ทั้งตอน และมันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด)*** 

ค่ำคืนวันศุกร์ที่เหล่านักท่องราตรีต่างออกกันมาเที่ยวตามแหล่งสถานบันเทิงมากมาย เช่นเดียวกับชายหนุ่มรูปหล่อที่กำลังบังคับพวงมาลัยให้ไปตามทางที่ตัวเองต้องการ เขาขับมาได้พักใหญ่ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปยังสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่เฉพาะสำหรับกลุ่มบุคคล ชายหนุ่มขับเข้าไปจอดยังที่ว่างก่อนจะดับเครื่อง มือหนาปลดสายเบลต์แล้วลงจากรถ ขายาวๆ พาเขาเดินเข้าไปด้านในที่คลาคล่ำไปด้วยผู้ชายมากมาย ซึ่งเป็นกลุ่มหลักที่ร้านแห่งนี้เปิดให้บริการ

“อ้าวเฮ่ย! มาได้ไงเนี่ย” เสียงทักทายด้วยความแปลกใจของเจ้าของสถานที่แห่งนี้ดังขึ้น หลังจากที่เห็นชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาหาเขาที่ยืนอยู่หลังเคาท์เตอร์บาร์

“เบื่อๆว่ะพี่” ชายหนุ่มคนเดิมกล่าวขึ้น

“เบื่ออะไรของแก เบื่อผู้หญิง?” เจ้าของร้านถามกลับไป

“ก็คงงั้นมั้งพี่” ชายหนุ่มหน้าตาดีคนเดิมเอ่ยกลับไป ก่อนจะขอบคุณเจ้าของร้านที่ส่งเครื่องดื่มมาให้เขา เขายกขึ้นดื่มหนึ่งช็อตแล้ววางแก้วลงไว้เหมือนเดิม

“แล้วคืนนี้ยังไง ตั้งแต่แกเดินเข้ามาเนี่ยนะ แกถูกกินไปครึ่งตัวแล้วนะเว่ย” เจ้าของที่คุ้นเคยกันดีเอ่ยแซวกลับไปตามที่เขาเห็น

“ไม่รู้ว่ะพี่ มีก็เหมือนเดิม ไม่มีก็ไม่หา” ตอบกลับไปตามความจริงก่อนจะยกดื่มอีกช็อต

“ท่าทางจะเบื่อจริงๆ เว่ย จะยังไงก็บอกมาแล้วกัน คืนนี้ก็ตามสบาย” เจ้าของร้านบอกก่อนจะขอตัวเดินไปทักทายลูกค้าประจำตามหน้าที่ที่พึงกระทำ ส่วนชายหนุ่มเองก็นั่งดื่มไปเรื่อยๆ พร้อมกับมองไปรอบๆ ร้านตามความเคยชิน และแน่นอนว่าย่อมมีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขา บางคนก็ยิ้มให้หลังจากที่สบตากัน แต่อย่างที่เขาบอกไปว่าวันนี้เขาเบื่อๆ เลยทำได้แค่ยิ้มทักทายกลับไปเฉยๆ ตามมารยาท

“แปลกนะ ทุกทีเห็นไปแต่ที่อื่น ไม่น่าเชื่อว่าจะมาที่นี่” จู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น ชายหนุ่มหันไปมองทางด้านซ้ายมือตัวเองก่อนจะพบเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งยกแก้วดื่มเหมือนกับเขา

“ขอโทษนะครับ คุณพูดกับผมเหรอครับ” ชายหนุ่มถามกลับไป พร้อมกับนั่งมองใบหน้าด้านข้างที่ค่อนข้างดูคล้ายผู้หญิง ผมซอยสั้นระต้นคอ ทำให้เขาเผลอมองด้วยความเพลิดเพลินก่อนจะรู้สึกตัวอีกทีเมื่อคนปริศนาพูดขึ้น

“คิดยังไงถึงมาที่นี่ล่ะครับ ทุกทีเห็นชอบคั่วสาว”

“คุณรู้ได้ยังไง” ชายหนุ่มอดแปลกใจไม่ได้ และเขาก็ต้องนิ่งชะงักไปเมื่อคนข้างๆ หันหน้ามามองเขา ใบหน้านั้นงดงามยิ่งกว่าผู้หญิงบางคน แม้ดูดีๆ จะมีส่วนเป็นผู้ชายอยู่ก็ตาม แต่เมื่อเทียบกับผู้ชายด้วยกันแล้ว คนตรงหน้าเหมาะกับคำว่าสวยมากกว่าหล่อ

“ทำไมจะไม่รู้ล่ะครับ ทายาทเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวที่มีสาขาไปทั่วเอเชีย แถมยังเป็นหนุ่มไฮโซที่มีสาวๆ หลายคนต้องการเป็นคู่ควงด้วย ผมพูดถูกใช่มั้ยครับคุณพีวดล” พูดจบก็ยกยิ้มมุมปากให้ก่อนจะหันกลับไปทางเดิม  ส่วนเจ้าของชื่อและเจ้าของประวัติโดยย่อที่ออกมาจากปากสวยได้รูปนั้นทำได้แค่หัวเราะในลำคอ แต่ก็ยังไม่ยอมละสายตาออกไปจากคนตรงหน้า

“คุณรู้เรื่องผมขนาดนี้ สนใจผมอย่างนั้นเหรอ”

“เรื่องของคุณน่ะ ต่อให้ไม่สนใจก็รู้อยู่ดี ชื่อเสียงดังกระฉ่อนขนาดนั้น” เขาบอกก่อนจะยกอีกหนึ่งช็อตเข้าปาก แล้วจึงหันมามองอีกครั้ง

“แต่ดูแล้วตอนนี้น่าจะเป็นคุณมากกว่านะครับ..ที่สนใจผม”

“แล้วถ้าผมสนใจคุณจริงๆ คุณจะยอมให้ผมได้ทำความรู้จักคุณหรือเปล่า” พีวดลชักเริ่มสนุกกับคนตรงหน้า เขายอมรับตามตรงว่าผู้ชายหน้าสวยคนนี้ดึงดูดความสนใจจากเขาได้มากจริงๆ แม้จะไม่ได้มีอาการยั่วยวนอย่างที่เขามักเจออยู่บ่อยๆ แต่ด้วยคำพูดและสายตานั้นทำให้เขาเริ่มอยากลองของ

“ผมมีเวลาให้คุณแค่คืนนี้ในการทำความรู้จักกับผม..แค่คืนนี้เท่านั้น” ชายหนุ่มผู้แสนยั่วยวนในความคิดของพีวดลเอ่ยขึ้น ก่อนจะลุกเดินนำออกไปด้านนอก พีวดลยกยิ้มมุมปากแล้วหันไปส่งแบงค์ใบสีเทาจำนวนหนึ่งให้กับบริกรที่ยืนอยู่หลังเคาท์เตอร์ ก่อนจะรีบลุกเดินตามออกไปทันที

“แล้วไอ้พีล่ะ ไปไหนแล้ว” เจ้าของร้านที่เดินกลับมายังเคาท์เตอร์บาร์เอ่ยถามพนักงานตัวเอง

“คุณพีไปเตรียมขึ้นสวรรค์แล้วพี่” จบคำพนักงาน เจ้าของร้านก็หัวเราะขึ้นมาทันทีก่อนจะเดินไปทักทายลูกค้าต่อไป

รถสปอร์ตยี่ห้อหรูขับมายังชั้นจอดรถภายในคอนโดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา พีวดลดับเครื่องลงก่อนจะปลดสายเบลต์ตัวเองแล้วเปิดประตูลงรถไปเช่นเดียวกับคนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ เขาพาคนที่เขายังไม่รู้จักชื่อโดยสายลิฟต์ขึ้นมายังชั้นที่ต้องการ ก่อนจะเดินนำทางไปยังห้องของตัวเอง พีวดลเสียบคีย์การ์ดและกดรหัสก่อนจะผลักประตูเข้าไป เขาหลีกทางให้กับแขกที่เต็มใจเชิญมาแล้วจึงเดินตามเข้ามาพร้อมกับปิดประตูลง แต่เมื่อเขาหันมาเขาก็ต้องตกใจกับการจู่โจมของคนไร้นาม

พีวดลถูกผลักให้ไปติดกับประตูพร้อมกับถูกประกบปากอย่างรวดเร็วด้วยปากสวยนั้น เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าร้อนแรงกว่าที่คิดไว้ เขาจึงรีบสอนให้ได้รู้ว่าอย่าคิดมาลองของกับเขาก่อน พีวดลจัดการดีพคิสให้คนในอ้อมกอดพร้อมกับพาเดินตรงไปยังห้องนอนส่วนตัว เขาจัดการพาตัวเองและคนเร่าร้อนมายังเตียงนอนก่อนจะล้มตัวลงไป พีวดลถอนปากออกมาอย่างเสียดายพร้อมกับจ้องมองคนที่อยู่ด้านล่าง

“ทำไมรีบร้อนจังครับ ไหนบอกว่าผมมีเวลาทั้งคืนไง”

“ผมก็แค่ไม่อยากเสียเวลาเท่านั้นเอง หรือคุณไม่ต้องการ”

“ถ้าผมไม่ต้องการ ผมคงไม่พาคุณมาหรอก” พูดเสร็จก็จัดการจูบปากคนท้าทายอีกครั้ง ลิ้นร้อนของคนทั้งคู่เกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือของเขาก็จัดการปลดเปลื้องเสื้อของคนด้านล่างออกจนทำให้เขาเห็นผิวขาวๆ พีวดลต้องหยุดการเล่นลิ้นร้อนก่อนจะยันตัวเองขึ้นเพื่อมองดูร่างกายขาวผุดผ่องให้เต็มตา

“คุณสวยมาก” พีวดลอดที่จะชมไม่ได้ แล้วเขาก็ถูกเจ้าของผิวสวยนั้นผลักลงไปนอนบนเตียงแทน มือสวยจัดการถอดเสื้อของเขาออกบ้าง ก่อนจะไล้นิ้วไปทั่วตัวของเขาพร้อมสายตายั่วยวน

“คุณนี่ร้อนแรงกว่าที่คิดไว้อีกนะ” พีวดลบอกแล้วเขาก็ต้องครางเบาๆ เมื่อคนด้านบนจูบลงบนหน้าอกของเขา ก่อนจะใช้ลิ้นไล้เลียไปทั่วแล้ววกขึ้นมาดูดดุนเม็ดตุ่ม

“อา~~... ผมขอรู้...จัก...ชื่อคุณ....ได้มั้ย” น้ำเสียงสั่นพร่าดังขึ้นจากปากของพีวดล เขาไม่เคยถูกใครรุกและถึงใจได้ขนาดนี้มาก่อน

“เรียกผมว่าโชจิน” คนด้านบนบอกก่อนจะไล้เลียลงไปยังหน้าท้อง เขากดจูบหนักๆไกล้กับรอยบุ๋มแล้วจึงส่งลิ้นร้อนลงไปทักทายเรียกความเสียวซ่านจากชายหนุ่มได้ไม่น้อย

โชจินยกยิ้มมุมปากหลังจากที่เห็นอาการและได้ยินเสียงครางของพีวดล เขาค่อยๆ ปลดเข็มขัดและปลดตะขอกางเกง ก่อนจะค่อยๆ รูดกางเกงออกจากขายาวๆ นั้น จนเหลือแต่กางเกงชั้นในสีขาวที่มีความนูนจากสิ่งแสดงความเป็นชาย เขาส่งมือตัวเองไปลูบไล้เบาๆภายนอกกางเกงเรียกความเสียวสยิวอีกครั้ง ก่อนที่ตัวเขาจะถูกรั้งขึ้นมานอนทาบบนอกแกร่ง พร้อมกับการประกบจูบอย่างหนักหน่วงและร้อนแรง

พีวดลที่เห็นว่าทุกอย่างกำลังจะถูกควบคุมโดยโชจิน ก็รีบดึงตัวขึ้นมาประกบจูบก่อนจะพลิกตัวเองให้ขึ้นไปอยู่ด้านบนแทนอีกครั้ง

“ผมไม่ชอบให้ใครมานำทางนะครับ โชจิน” พีวดลบอกแค่นั้นก่อนจะจัดการเป็นคนควบคุมเกมสวาทครั้งนี้ เขาตรงเข้าจูบปากอีกครั้งก่อนจะไล้จูบไปยังแก้มอิ่มที่บัดนี้มีสีแดงระเรื่อซับอยู่ แล้วจึงไล้ต่อไปขบติ่งหูเบาๆ ก่อนจะไล้ลงมาจูบที่ซอกคอหอมหวานพร้อมกับดูดแรงๆเพื่อฝากรอยรักไว้ จากนั้นจึงค่อยๆ ไล้ลงมายังหน้าอกขาว เขาไล้ลิ้นจูบไปรอบๆ เม็ดนูนทั้งสองข้างก่อนจะใช้มือหนึ่งเข้าบดบี้เม็ดนูนนั้น ส่วนอีกข้างก็ถูกลิ้นของเขาไล้เลียพร้อมกับดูดดุนจนเริ่มแข็งเป็นไต

“อา~~” เสียงครางของโชจินดังขึ้นหลังจากถูกเร้าอย่างช่ำชองจากคนด้านบน เขาเผลอแอ่นอกให้กับคนนำเกมเพื่อให้สะดวกต่อการชิมของหวานจากตัวเขา

พีวดลยังคงทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มใจ เขาค่อยๆ จูบพร้อมกับดูดฝากรอยรักไว้จนมาถึงรอยบุ๋ม ชายหนุ่มจัดการดูดเบาๆ ก่อนจะส่งลิ้นตัวเองเข้าไปโลมเลียเรียกความเสียวจากคนด้านล่าง

“เจอสิ่งกีดขวางเข้าให้แล้ว ต้องรีบกำจัด” พีวดลเงยหน้าขึ้นมาพูดก่อนจะจัดการปลดกางเกงออกจนเหลือกางเกงชั้นในสีขาวเหมือนกันกับเขา ชายหนุ่มไม่รอช้าตรงเข้าจูบขาอ่อนด้านในใกล้ๆกับจุดรวมอารมณ์

“อื้อ...ซี้ดดดด~~” เสียงครางเสียวที่ดังขึ้นทำให้พีวดลพอใจเป็นอย่างมาก และไม่รอช้าเขาจัดการถอดปราการด่านสุดท้ายออก ก่อนจะมองสิ่งตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ เขาไล่สายตามองคนที่นอนยั่วเขาอยู่ด้วยความรู้สึกที่ต่างไปจากทุกครั้ง โชจินเป็นผู้ชายที่ไม่ได้รูปร่างบอบบางอย่างฝ่ายรับในจินตนาการของใครหลายๆ คน โชจินมีกล้ามท้องน้อยๆ พอเซ็กซี่ ผิวขาวๆ ที่บัดนี้ถูกแต่งแต้มด้วยปากของเขาที่จงใจระบายสีไว้

“จะมองจนถึงเช้าเลยมั้ย” คนที่ถูกมองเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง พีวดลหัวเราะในลำคอก่อนจะคร่อมร่างนั้นไว้และเข้าประกบปากอีกครั้ง

“คุณอยากให้ผมทำแบบไหน” พีวดลเอ่ยถามขึ้นหลังจากถอนจูบเร่าร้อนออกมา

“ก็ไหนว่าไม่ชอบให้ใครนำเกมไง หมดน้ำยาแล้วเหรอ” คำพูดท้าทายพร้อมกับสายตาที่ยั่วยวน ทำให้พีวดลยิ้มมุมปากอีกครั้งก่อนจะก้มลงไปกระซิบข้างหู

“น้ำยาผมมีเยอะ คุณเตรียมตัวรับไว้ดีๆ แล้วกัน” พูดจบก็จัดการไล่เล็มของหวานจากซอกคอก่อนจะลงไปชิมเม็ดนูนสีสดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้พีวดลปฏิบัติสองเม็ดนูนด้วยความเสมอภาคกัน เขาดูดของหวานทั้งสองข้างเรียกเสียงครางไพเราะ ส่วนมือข้างที่ว่างก็ถูกส่งไปสร้างความสยิวอยู่ด้านล่าง  พีวดลค่อยๆ ไล่จูบมาตามร่างกายขาวผ่องจนมาถึงจุดรวมอารมณ์ เขาเงยหน้าขึ้นพูดอีกครั้ง

“ผมลืมบอกไปนะว่าผมเป็นพวกไม่ชอบอม” พูดจบก็ส่งมือหนาของตัวเองไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวนั้นไว้ เขาค่อยๆ ลูบขึ้นลงเบาๆ พร้อมกับโน้มตัวลงไปดูดเม็ดสีนูนนั้นอีกครั้ง ชายหนุ่มยอมรับว่าของหวานชิ้นนี้เป็นที่ถูกใจของเขามาก มากจนลืมเกมสวาทครั้งก่อนๆ ของตัวเองไป

หลังจากหนำใจกับเม็ดสีนูนสองข้างแล้ว พีวดลดึงตัวคนที่นอนอยู่ขึ้นมานั่งพร้อมกับที่มือหนึ่งของเขาก็ยังคงเล่นสนุกกับส่วนอ่อนไหวนั้น เขาตรงเข้าจูบปากอีกครั้งก่อนจะผละออกไปซุกไซร้ที่ซอกคอขาวนั้น และเมื่อพีวดลรับรู้ได้ว่าโชจินกำลังจะทะยานขึ้นสู่จุดที่ต้องการในไม่ช้า เขาหยุดการกระทำที่ปลุกเร้าอารมณ์ลง แล้วเดินถอยห่างออกมายืนมองคนที่นั่งส่งสายตาไม่พอใจให้เขาอยู่

“ผมอยากได้ยินคุณขอผม” พีวดลบอกไปตรงๆ แต่ดูเหมือนเขาจะคิดผิดว่าจะได้รับคำของ่ายๆ เพราะคนที่นั่งอยู่กลับยกยิ้มมุมปากขึ้น ก่อนจะส่งมือของตัวเองไปสัมผัสส่วนอ่อนไหวและจัดการทำให้ตัวเองได้รับการปลดปล่อย พีวดลต้องข่มใจอย่างมากในการยืนดู เพราะเขารู้สึกว่าคนตรงหน้าที่ไม่เคยได้รู้จักกันมาก่อนกำลังยั่วเขาได้อย่างร้ายกาจ สุดท้ายพีวดลก็มิอาจอดกลั้นได้ต่อไป เขาตรงเข้าจับมือที่กำลังทำหน้าที่มันอยู่ออกไป ก่อนจะกลืนคำพูดตัวเองด้วยการชิมของหวานอีกชิ้นอย่างเมามัน

นับเป็นครั้งแรกที่พีวดลใช้ปากกระทำกามกิจตรงของสงวน แม้เขาจะเคยมีอะไรกับผู้ชายมาบ้างแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยจะทำแบบนี้มาก่อน ชายหนุ่มเร่งรูดขึ้นลงเร็วตามอารมณ์ที่เพิ่มขึ้น และเพียงไม่นานน้ำในตัวของโชจินก็พุ่งเข้าสู่ภายในโพรงปาก พีวดลถอนปากออกพร้อมกับยังคงอมของเหลวนั้นไว้ และตรงเข้าจูบปากสีสดนั้นทันทีเพื่อให้โชจินได้ลิ้มรสความสำเร็จของตัวเอง

“ผมทำให้คุณเป็นกรณีพิเศษเลยนะครับ หวังว่าคุณคงตอบแทนผมให้สมราคานะโชจิน” พีวดลพูดขึ้นหลังจากที่ถอนปากออกมาก่อนที่เขาจะถูกคนตัวเล็กกว่าผลักให้ลงไปนอนบนเตียง โชจินขึ้นนั่งทับร่างพีวดลในลักษณะหันหลังให้ ก่อนจะส่งมือตัวเองไปลูบไล้ส่วนที่ชูชันด้วยอารมณ์ใคร่ เขาลูบขึ้นลงไม่กี่ครั้งแล้วโน้มตัวลงไปครอบครองส่วนแข็งนั้นด้วยปากตัวเอง โชจินกำลังมอบสิ่งตอบแทนให้กับชายหนุ่มพร้อมกันกับที่ช่องทางของเขาถูกสอดด้วยนิ้วมือที่รูดเข้ารูดออกเพื่อเปิดทาง

“โชจิน หยุดก่อน” พีวดลรีบบอกเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะขึ้นไปสู่จุดไหน เขายันตัวขึ้นมาก่อนจะโอบร่างเล็กที่หยุดการกระทำตามคำบอกของเขา

“ผมอยากเข้าไปอยู่ในตัวคุณ” พีวดลกระซิบเสียงพร่าข้างๆ หู ก่อนจะปล่อยมือที่โอบไว้ออกเพื่อให้โชจินลุกออกไปจากตัวของเขา ชายหนุ่มยิ้มมุมปากอีกครั้งด้วยความพอใจ เมื่อเห็นโชจินนอนคว่ำพร้อมกับยกสะโพกตัวเองเปิดทางสวรรค์

“คุณนี่น่ารักเป็นบ้าเลยโชจิน” พีวดลเอ่ยชมจากใจก่อนจะเข้าจูบหลังขาว จากนั้นจึงส่งของประจำตัวที่ขยายขึ้นเข้าไปสู่ทางที่เปิดรอไว้

“โชจิน อย่าเกร็ง ผมเข้าไม่ได้”พีวดลบอกก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้าไปทีละน้อย ในขณะที่มือตัวเองก็เอื้อมไปจับส่วนอ่อนไหวเพื่อเตรียมมอบความสุขให้อีกครั้ง

“โอ้ย!....” โชจินเผลอร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บ เขากำผ้าปูที่นอนแน่นพร้อมกับกัดปากตัวเองไว้เพื่อระงับความเจ็บ

“ผมขอโทษ คุณเจ็บมากมั้ย” พีวดลรีบเอ่ยทันทีที่ได้ยินเสียงร้อง เขาหยุดขยับทั้งทางด้านหน้าและด้านหลัง

“ไม่เป็นไร คุณรีบเข้ามาเถอะ ผมทนไหว” โชจินบอก ก่อนที่เขาจะถูกรุกต่ออีกครั้งจนสิ่งใหญ่นั้นได้เข้ามาอยู่ในตัวเขาได้หมด พีวดลหยุดนิ่งไปอีกครั้งเพื่อให้คนด้านล่างได้ปรับสภาพให้คุ้นชิน

“เอาเลย ผมพร้อมแล้ว” โชจินร้องบอกอีกครั้งเมื่อเขาปรับสภาพได้แล้ว และอารมณ์ของเขาก็เริ่มพุ่งขึ้น พีวดลเริ่มขยับเข้าออกพร้อมกับปรนเปรอทางด้านหน้าของเขาไปด้วย เสียงครางเริ่มดังขึ้นและกระตุ้นให้พีวดลกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วงตามแรงอารมณ์สวาท

“โชจิน คุณสุดยอดเลย” พีวดลเอ่ยชมออกมาอีกครั้งพร้อมกับขยับอย่างต่อเนื่อง สองเสียงครางประสานกันอย่างลงตัว พีวดลรูดจุดรวมอารมณ์ของโชจินตามแรงกระแทกที่ตัวเองส่งไป เพียงไม่นานโชจินก็ถึงที่หมายก่อนและพีวดลที่กระแทกหนักๆ อีกสองสามครั้งก็ตามขึ้นไปพร้อมกับฉีดน้ำยาตัวเองใส่เข้าไปในตัวของโชจิน ทั้งสองทรุดตัวลงนอนบนเตียงนุ่มพร้อมกับหายใจหอบ หลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมเร่าร้อนนี้

“คุณโอเคมั้ยโชจิน” พีวดลถามหลังจากถอดถอนของประจำตัวออกมาและนอนหงายอยู่ข้างๆคนที่ยังนอนคว่ำอยู่ โชจินหันหน้ามามองชายหนุ่มก่อนจะพลิกตัวนอนหงายและยันตัวลุกขึ้นนั่ง

“ห้องคุณนี่กว้างดีนะ” โชจินไม่ตอบคำถามของพีวดล เขามองไปรอบๆ ห้องแล้วลุกขึ้นก่อนเดินไปแหวกม่านกระจกใส

“อยู่สูงดีอีกต่างหาก” โชจินพูดในขณะที่มองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วเขาก็ต้องยิ้มมุมปากอีกครั้งเมื่อถูกสัมผัสจากเจ้าของห้อง

“คุณอยากทำตรงนี้เหรอครับ” พีวดลถามออกไปทั้งๆ ที่เขาเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว เขารู้สึกถูกใจในความร้อนแรงของโชจิน ชายหนุ่มก้มลงจูบหัวไหล่ก่อนจะเคลื่อนไปยังซอกคอขาวอีกครั้ง โชจินเองก็เอียงคอให้เพื่ออำนวยความสะดวก

“ผมยังมีเวลาอยู่นี่ครับ” โชจินบอกน้ำเสียงพร่าก่อนที่จะต้องส่งเสียงครางเบาๆ ออกไป เมื่อถูกกระตุ้นที่เม็ดนูนของตัวเอง แล้วมือของเขาก็ถูกมือหนาเข้ากุมและพาไปจับของของตัวเอง พีวดลค่อยๆสอดแทรกตัวเองเข้าไปในตัวของโชจินอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มบทรักบทสวาทอย่างที่โชจินต้องการ บทรักที่ทั้งคู่ต่างมอบให้กันดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าไฟสวาทของทั้งสองคนจะมอดลง

เช้าวันใหม่เวียนกลับมาอีกครั้ง พีวดลยังคงนอนหลับอยู่หลังจากที่เขาใช้แรงอย่างหนักตลอดค่ำคืนแสนหวานที่ผ่านมา เขาพลิกตัวไปด้านข้างหวังจะได้กอดคนที่มอบความสุขให้เขา แต่แล้วเขาก็ต้องขมวดคิ้วทั้งๆ ที่ปิดตาอยู่ มือเขาควานหาโชจินที่คิดว่าน่าจะนอนอยู่ข้างกาย แล้วชายหนุ่มก็ต้องลืมตาขึ้นก่อนจะพบเพียงความว่างเปล่า เขาลุกขึ้นนั่งพร้อมกับมองไปรอบๆห้อง พีวดลสะบัดหัวสองสามทีเพื่อขับไล่ความง่วงแล้วจึงลุกออกไปจากเตียงนอน เขาเดินตรงไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่มาพันท่อนล่างไว้ แล้วจึงเดินหาโชจินรอบห้อง ก่อนจะมาพบกับกระดาษโน้ตที่แปะอยู่ที่ประตูห้อง พีวดลดึงมาอ่านก่อนจะยิ้มมุมปาก

“คุณแน่มากเลยนะโชจิน” พีวดลพูดกับกระดาษโน้ตที่อยู่ในมือ ก่อนที่เขาจะเดินกลับไปล้มตัวลงนอนที่เตียงเดิมอีกครั้ง พร้อมกับกระดาษโน้ตที่ยังคงอยู่ในมือเขา

‘คุณคงรู้จักผมแล้วนะครับ คุณพีวดล’

-จบ-