Kingdom Guardian

Kingdom Guardian : introduce

Kingdom Guardian : introduce

ชื่อประเทศ :ราชอาณาจักรการ์เดียน (Kingdom Guardian)

วันสถาปนาราชอาณาจักร :7 กันยายน ค.ศ. ****

-ธงชาติ-

สีดำ =การปกป้องจากสิ่งลึกลับและความน่ากลัว น่าเกรงขาม

สีขาว =ความหวังและศรัทธาที่เชื่อมั่น

สีแดง= ความกล้าหาญ และความรักที่ต้องเสียสละ

สีส้ม= พลังใจที่เหนือกว่าใคร การเปลี่ยนแปลง ความอบอุ่น ความกรุณาและสิ่งสำคัญที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ

สีเหลือง= ความอบอุ่นของครอบครัวและบ้านเมือง

สีเขียว= ธรรมชาติ ป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์การเจริญเติบโตที่นอกเหนือวัฏจักรอื่น และความสงบสุข

สีฟ้า= ท้องฟ้า ท้องทะเลและแม่น้ำที่สดใส สันติสุขและความร่มเย็น ความเป็นอยู่อันสุขสบายของประชาชนทุกคน

สีน้ำเงิน= ความแข็งแกร่งของผู้นำและความมั่นคง

สีม่วง= ความคิดที่แตกต่างแต่ไม่ขัดแย่งกัน

สีชมพู-แดงชมพู-บานเย็น= ความรัก

-ตราแผ่นดิน-

-เมืองหลวง – นครโทเบียส

-พื้นที่ – 897,465 ตารากิโลเมตร

-สกุลเงิน – เหรียญ-กะรัต (M-C) ที่จริง ประเทศนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าเงิน สกุลเงินก็แค่ตั้งกันเล่นๆ

-จำนวนประชากร - 542,576 ²คน

-รหัสโทรศัพท์ –6999

-ที่ตั้ง – ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปรซิฟิก(มีสนามพลังและพายุหมุนที่ชอบบิดเบือนกาลเวลา หรือพายุหมุนแห่งการเวลาป้องกันประเทศไว้ทำให้ผู้คนภายนอกมองไม่เห็นนอกจาก คนภายในประเทศหรือพวกที่ได้รับอนุญาต)

-การแบ่งเขต – มีนครทั้งหมด 9 นคร ทางตอนเหนือมีนคร นิโคลัส ถัดลงมาก็คือนคร บาร์เน็ตต์ แล้วตามมาด้วยนครหลวง โทเบียสและใกล้กันนั้น คือนคร มานูเอลต่อจากเมืองมานูเอลก็เป็นนคร แฮโรลด์ ต่อจากนั้นก็เป็นนครเจสซี และนครที่เล็กที่สุด ออกัสติน ต่อไปก็นครทางด้านตะวันตก โดยมีอยู่สองนคร เริ่มจากนคร วิลเฟรดนครที่ใหญ่ที่สุด และนครสุดท้าย ดันแคนซึ่งชื่อของนครแต่ละนครนั้น นำมาจากชื่อของทหาร อัศวิน และวีรบุรุษทั้งหลายที่เสียสละชีวิตเพื่อปกป้องราชอาณาจักรการ์เดียน แห่งนี้ ในบางครั้งอาจเรียกเมืองเหล่านี้เป็นนครก็ได้ นิโคลัส = นักเล่นแร่แปรธาตุ ลูกบุญธรรมของ วัลกิเลียที่ตายในสงคราม, เมืองแห่งเวทมนต์ บาร์เน็ตต์=น้องชายของแมกซ์เวลที่เป็นลูกครึ่งชาวแอฟริกาหรือลูกครึ่งทาส, เมืองท่าที่ต่อมาเชื่อมต่อการเมืองโบราณของแอตแลนติก สถานที่ของมหาวิทยาลัยทางน้ำและเมืองแห่งการรักษา โทเบียส=เมืองแห่งความรุ่งเรือง เมืองแห่งอุดมการณ์ในฝัน, ลูกของซูซานกับกาเบลีย มานูเอล=คนรักของลีออน อัศวิน, เมืองของมนุษย์กลายพันธุ์และเมืองแห่งการบำบัดผู้ที่กำลังเจ็บป่วย แฮโรลด์=ทหารในสังกัดของฟรานซิส, เมืองของเหล่ามอนสเตอร์ ที่ตั้งของโรงเรียนมอนสเตอร์ไฮท์ เจสซี=ทหารในสังกัดของราฟาเอล, เมืองท่าที่ต่อมาเชื่อมต่อกับเมืองโบราณลาพิวต้าและเมืองแห่งเทคโนโลยี ออกัสติน=เมืองของชาคริตคล้ายๆนครวาติกันและเมืองของเหล่ามือสังหาร, พี่ชายของฟาเธอร์ วิลเฟรด=ทหารในสังกัดของไฮเวอร์, มีส่วนเล็กๆ 2 จุดภายในเมืองนี้ที่มีชื่อว่า ไซเรนฮิลกับครีปี้พาสต้า ซึ่งเป็นเมืองของสีมีชีวิตปีศาจรวมไปถึงมีบางส่วนที่สามารถเชื่อมต่อกับดินแดนมนุษย์ได้ โดยส่วนใหญ่เป็นป่าและดินแดนของสัตว์ป่า, เมืองที่มีป่าไม้ไม่สิ้นสุดและบางส่วนจะใช้เป็นพื้นที่เกษตรสำหรับผลิตอาหารให้กับประชาชน ดันแคน=น้องของแมกซ์เวลที่มีสายเลือดของอินเดียนแดง, เมืองแห่งดินที่เชื่อมต่อกับอดีตเมืองยูโบเปีย, เมืองที่มีแร่ไม่สิ้นสุด ผลิตสิ่งต่างๆที่ทำจากแร่

  -การปกครอง - ราชอาณาจักรการ์เดียน มีการปกครองประเทศที่ค่อยข้างแปลกและไม่เหมือนใคร คือพวกเขาปกครองในระบอบกษัตริย์ซึ่งภายใต้กฎหมายคล้ายๆรัฐธรรมนูญ ไม่มีพรรคการเมืองแต่มีรัฐสภาโดยมีกษัตริย์เป็นผู้นำ นอกจากนี้พวกเขายังปกครองกันในแบบพ่อปกครองลูก ผู้ปกครองประเทศสูงสุดคือพ่อและแม่ ส่วนพวกในสภาคือพวกลุง ป้า น้า อา ฯลฯ โดยทุกๆคนในประเทศเปรียบเหมือนครอบครัวเดียวกัน

-ชนชั้นหรือยศ - ชนชั้นในราชอาณาจักรการ์เดียนนั้น ตามความจริงแล้วคือยศเสียมากกว่า เริ่มจาก จักรพรรดิและจักรพรรดินีที่เป็นประมุข และรองลงมาคือ องค์กษัตริย์ ซึ่ง อาจเป็นรัชทายาทและคนภายในราชวงศ์หรือคนภายนอกราชวงศ์รวมไปถึงสมาชิกจาก ตระกูลที่คอยรับใช้ตระกูลโซโลม่อนที่มีความสามารถมากก็จะได้รับยศนี้ หน้าที่ก็เหมือนประธานนราธิปดีกับนายกรัฐมนตรีหรือพวกเจ้าหน้าที่รัฐบาลระดับสูงทั้งหลาย ต่อมาก็ ราชา และ ราชินี ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่มีเชื้อสายของขุนนางเก่าหรือสมาชิกของ 10 ตระกูลที่คอยรับใช้พวกราชวงศ์มาช้านาน และต่อไปคือ เจ้าชาย และ เจ้าหญิง ซึ่งเป็นทั้งเชื้อพระวงศ์และยศ...แต่ในกรณีนี้ คนนอกที่ไม่ใช่คนในเชื้อพระวงศ์หรือคนใน 10 ตระกูลหลักก็สามารถมียศนี้ได้ ถ้ามีความสามารถมากพอ -

กระทรวงการต่างประเทศ – ยังไม่มีเพราะอะไรๆยังไม่ค่อยเรียบร้อยเนื่องจากสงครามครั้งล่าสุดทำให้สูญเสียประชากรไปถึงครึ่งต่อครึ่ง ที่เหลือรอด มีแต่พวกเด็กๆวัยกำลังเรียน

-ระบบเศรษฐกิจ –ราช อาณาจักรการ์เดียนไม่มีสินค้านำเข้าหรือว่าส่งออกให้กับต่างประเทศ แต่ส่งให้กับคนของประเทศตนเท่านั้น ทรัพยากรธรรมชาติของพวกเขาเพียงพอจะใช้ได้ไปเป็นเวลาล้านๆปีและนอกจากนี้ เทคโนโลยีของพวกเขายังก้าวหน้าจนไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากต่างชาติ (ก็ล้ำหน้ากว่าชาวบ้านเขาแล้วนิ) ของภายในประเทศก็หมุนเวียนกันเพียงแค่ภายใน ไม่ออกไปภายนอก อันที่จริง ราชอาณาจักรการ์เดียนไม่จำเป็นต้องมีการซื้อขายหรือเงินตราเสียด้วยซ้ำ เพราะทุกๆเดือนหลังจากที่ทุกคนทำงานเสร็จ ทางรัฐบาลจะนำข้าวของเครื่องใช้ ทั้งเงินของประเทศต่างๆ อาหาร ยา เสื้อผ้า เครื่องใช้ต่างๆ ฯลฯ ที่จำเป็นนำมาแจกให้กับประชาชน ร้านขายของและร้านอาหารล้วนแล้วแต่ฟรีทั้งนั้นแต่ประชาชนแต่ละคนจะต้องมี บัตรประจำตัว(บัตรประชาชน)ติดตัวตลอดเวลาไปไหนมาไหน เพราะในบัตรประจำตัวนั้นจะบันทึกการทำงานของบุคคลนั้นๆไว้ ถ้าใครทำงานก็จะฟรีหมด แต่ถ้าไม่ทำงานจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร้านแต่ต้องไปหางานทำก่อนที่ทางการ จะหางานให้พวกเขาทำ ซึ่งงานที่ทางการเลือกให้ในบางครั้งทำให้ประชาชนไม่พอใจอยู่เอาการ ประชาชนทุกคนจึงมีงานทำกันหมด

-การคมนาคม – การคมนาคมนั้นมีทั้งทางบก ทางน้ำและทางอาการซึ่งยานพาหะนะของพวกเขานั้นไม่ทำลายธรรมชาติ ท่อไอเสียที่มักจะพ่นควันพิษ แต่กับยานพาหะนะของชาวการ์เดียนนั้น พ่นไอน้ำออกมาแทน และเชื้อเพลิงที่พวกเขาใช้นั้นคือน้ำทะเลกับขยะซึ่งขยะนั้นใช้กับพวกโรงงานที่อยู่ในป่าเขาลึกๆเท่านั้น

-การสื่อสาร – ที่ นิยมที่สุดคงจะเป็นการใช้โทรศัพท์ซึ่งเบอร์ของชาวการ์เดียนนั้น ต่อให้ใครมาดักฟังก็ไม่สามารถฟังในสิ่งที่พวกเขาคุยกันได้เพราะระบบการ ป้องกันการดักฟังนั้นค่อยข้างแข่งแกร่งอยู่เอาการ ต่อจากนั้นก็อินเตอร์เน็ตหรืออีเมล และสุดท้ายคือจนหมายซึ่งการส่งจดหมายนั้นพวกเขามักจะใช้นกฮูก นกกา นกพิราบ หนู แมว หมา เป็นตัวส่งสารแทนซึ่งยังเป็นที่แปลกใจอยู่เช่นกันที่สัตว์เหล่านี้สามารถ เดินทางข้ามทวีปไปส่งจดหมายได้โดยไม่เกิดอันตรายใดๆทั้งสิ้น(เพราะได้รับการ ฝึกมาอย่างดี) นอกจากนี้ยังมืออีกอย่างหนึ่งก็คือ เทคโนจิตหรือพลังจิต แต่วิธีนี้ต้องใช้สมาธิและทำให้ค่อนข้างปวดหัวหรือมึนหัว พวกเขาจึงไม่ค่อยใช้สักเท่าไร

-การศึกษา – การศึกษานั้น ชาวการ์เดียนไม่มีใครไปศึกษาต่างประเทศนอกจากพวกเขาอยากรองไปศึกษาต่างประเทศแต่ก็ไม่ค่อยมีใครอยากไปศึกษาต่างประเทศมากนัก การศึกษานั้นตามมาตรฐานคือจบมัธยมปลาย และจบการศึกษาสูงสุดคือ ปริญญาเอก โดยชาวการ์เดียนนั้นจบการศึกษาแตกต่างจากประเทศอื่น เพราะบ้างคนนั้นอาจจบการศึกษาระดับปริญญาเอกตั้งแต่อายุ 10-18 นอกจากนี้บทเรียนของเขายังเยอะกว่าชาติใดๆ แต่นักศึกษาชาวการ์เดียนกลับสามารถทำความเข้าใจและเรียนจบได้ภายในเวลาแค่เพียง ไม่กี่เดือนเท่านั้น(ถ้าใครจบช้าก็แย่หน่อย)

-ลักษณะของประชากร – ใน บางครั้งคนทั่วทุกมุมโลกก็มองว่าชาวการ์เดียนนั้นไม่ใช่มนุษย์(ถ้ารู้ว่าพวก เขามีตัวตน) อันเนื่องมาจากว่า ชาวการ์เดียนนั้นเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ต่างๆที่แตกต่างกันออกไป รวมไปถึงอายุที่ยั่งยืนกว่าคนธรรมดา(คล้ายๆพวกแวมไพร์) โดยประเทศของชาวการ์เดียนนั้นแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือพวกที่เป็นชาวการ์เดียนโดยแต่กำเนิดกับเพิ่งเป็น(ถูกจับทดลองหรือถูกกัด จนเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ ก่อนที่เจ้าหน้าที่ของราชอาณาจักรการ์เดียนจะไปรับตัว ถ้าอยากเป็นมนุษย์เหมือนเดิมพวกเขาก็จะแก้ให้ แต่ถ้าอยากเป็นเช่นนั้นต่อไปก็จะทำเรื่องรับเข้ามาเป็นคนภายในประเทศ หรืออาจเป็นบุคคลที่ถูกเลือกโดยพวกเชื้อพระวงศ์ ซึ่งในกรณีนี้มักจะถูกเลือกตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก) โดยชาวการ์เดียนนั้นมักจะจำแนกกันตามความเหมือนมนุษย์มากที่สุดซึ่ง 50% นั้นเป็นชาวการ์เดียนที่มีความเหมือนมนุษย์มากที่สุด ซึ่งแวมไพร์ พ่อมดและแม่มด ก็อยู่ในกลุ่มนี้ด้วย 40% คือพวกที่เป็นครึ่งคนครึ่งสัตว์อย่างพวกมนุษย์หมาป่าหรือมนุษย์สัตว์อะไร ทำนองนี้ซึ่งพวกนี้ในช่วงเวลาหนึ่งจะอยู่ในร่างมนุษย์หรือในเวลาต่อสู้หรือ ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง(แล้วแต่บุคคลหรือเชื้อสาย)พวกเขาจะเปลี่ยนร่างกลายเป็น กึ่งคนกึ่งสัตว์ซึ่งอาจมาในรูปแบบของมนุษย์ที่กลายเป็นสัตว์ 4 เท้า หรือผสมกันอย่างลงตัวแล้วเป็นสายพันธุ์ใหม่ที่ยืน 2 เท้ารวมไปถึงพวกมอนสเตอร์ต่างๆอีกด้วย อีก 10% นั้น คือพวกที่ผสมกันมั่วจนไม่เหลือเคร้าโครงของความเป็นมนุษย์แล้วซึ่งเป็นพวก ที่อันตรายและน่ารักในเวลาเดียวกัน ถึงจะยังคงเหลือความเป็นมนุษย์อยู่ แต่คงต้องไปสันยกรรมเพื่อให้ตัวเองดูดีขึ้นเป็นแน่ โดย สรุปแล้วราชอาณาจักรการ์เดียนเป็นประเทศสำหรับเหล่าอมนุษย์ที่หรือสิ่งมี ชีวิตในเทพนิยายซึ่งถ้าเปิดประเทศให้ชาวโลกมาท่องเที่ยงคงจะกลายเป็นสถานที่ ท่องเที่ยวอันดับ 1 ในโลกเป็นแน่ แต่ถ้ารับรู้ว่าพวกเขามีตัวตนก็งานเข้าและเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมาเป็นแน่ นอกจากนี้ 90% ของชาวการ์เดียนยังเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีใครต้องการอีกด้วย

-ศาสนา – 50% คริสต์ , 30% พุทธศาสนา , 5% อิสลาม , 5% พราหมณ์-ฮินดู , 10% ฯลฯ ซึ่งศาสนาพวกนี้ชาวโลกไม่ค่อยรู้จักสักเท่าไร

-ภาษา – ภาษาทางการนั้นไม่มี ซึ่งชาวการ์เดียนนั้นพูดได้หมดทุกภาษาที่มีอยู่บนโลกใบนี้ ทำให้พวกเขาสามารถพูดได้หมดทุกภาษาเลยเป็นการตัดสินใจที่ยากอยู่เอาการในการเลือกภาษาราชกาล ถึงพวกเขาจะพูดภาษาอังกฤษกัน แต่ในบางครั้งก็พูดภาษาอื่นที่ไม่ใช่อังกฤษปนไปด้วยจนมั่วไปหมด(แต่ในบางครั้งการพูดแบบนี้ก็สนุกดี) ทางรัฐบาลจึงไม่กำหนดภาษาทางการแล้วให้พูดกันได้ตามสบาย เพียงแค่ต้องสื่อสารกันรู้เรื่องเท่านั้น นอกจากนี้ยังห้ามใช้ภาษาวิบัติเพราะเป็นการไม่ทำลายภาษานั้นๆทางอ้อม

-วัฒนธรรมประเพณี– ผสมมั่วกันไปหมด บางอย่างก็แปลกใหม่ บางอย่างก็แปลกประหลาด (?) -กีฬา – กีฬาของราชอาณาจักรการ์เดียนนั้นค่อนข้างรุนแรงเพราะเล่นจริงเจ็บจริงตายจริง แต่ในขณะเดียวกันมันก็สนุกและท้าทายดี รวมไปถึงลุ้น ตื่นเต้น และระทึกขวัญสุดๆ นอกจากนี้กีฬาเหล่านี้ยังเป็นการฝึกและผ่อนคลาย ถึงกีฬาบางชนิดจะอันตรายและโลดโผน แต่พวกเขาก็สนุกกับมันจนชินชา นอกจากนี้กีฬาของต่างประเทศพวกเขายังนำมาดัดแปลงจนมันตื่นเต้นและโลดโผนจนคนอื่นที่ไม่ใช่ชาวการ์เดียน มาเห็นคงเป็นลมตายเพราะลุ้นและระทึกขวัญสุดๆ

+++++++++++++++++++++++++

TBC.