Naughty girls คุณหนูตัวร้ายกับแวมไพร์เย็นชา

                    วันต่อมา.....      
     ฉันเดินเข้ามาในมหา'ลัย  พักนี้ฉันเจอแต่อะไรที่แปลกๆมาตลอด ตั้งแต่พวกนั้นเข้ามา   เฮ้ออ แล้วชีวิตฉันจะมีอะไรเพิ่มอีกมั้ยเนี่ยย  ห้ะ???!!(ประชดนะทุกคน- -*) ว่าแต่.. ตั้งแต่ที่ฉันกลับจากบ้านเคนโชวันนั้น  ก็มีอะไรคาใจเพียบเลย..  ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อย และเดินแบบเหม่อลอยไปเรื่อยๆ  อยู่ดีๆ  มีรถฟอร์ดจูนเนอร์คันหนึ่งขับมา  ฉันกับฉันเข้าอย่างจัง จนฉันลอยละลิ่วไปชนต้นกล้าเล็กของมหา'ลัย  
 
                             .............สมองฉันขาวโพลนเหมือนไม่รับความรู้สึก  ตอนนี้ฉันรู้อย่างเดียวว่า     ฉันจะตายแล้วหรือยัง..........     ในส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของสมองฉันที่ยังไม่ตายไป    จึงสั่งให้ฉันลืมตาขึ้นมา  เจอผู้คนมากมายมุงรอบตัวฉัน  เมื่อฉันมองไปรอบๆ มีช่องว่างระหว่างผู้คนยืนอยู่  ฉันเห็นเพื่อนของฉัน2คนวิ่งมาหาฉัน  เมื่อมองไปไกลอีก พวกDarkness gang เช่นกัน แต่เขาอยู่ห่างจากเพื่อนของฉันมาก  แต่เมื่อฉันกระพริบตา  พวกเขาเดินมาทันเพื่อนของฉัน  สงสัยฉันใกล้จะตายแล้วล่ะเลยพร่าเลือน เพื่อนของฉันมาถึงฉัน  และฉันเห็นหน้า เพื่อนรักฉัน2คนน้ำตานองหน้า                   และฉันก็ทนเปลือกตาไม่ไหว จึงต้องปิดลง..................
 
                          ฉันตื่นขึ้นมาในสวนแห่งหนึ่ง ท้องฟ้าโปร่งแจ่มใส  ผีเสื้อตัวหนึ่ง บินมาเกาะฉันแล้วจากไป  และฉันตกใจเมื่อเห็นชุดที่ฉันใส่
        มันเป็นชุดสีขาว  คล้ายกับเดรส แต่มันเรียบร้อยกว่า  ผมของฉันปล่อยยาว แต่ไม่รู้สึกร้อน  บนศีรษะมีมงกุฎดอกไม้จริง  ไม่ใส่รองเท้า เสื้อของฉันทำจากผ้าฝ้าย  ที่คอของฉันก็มีสร้อยเงินของแม่ฉันที่ให้ไว้ก่อนท่านเสีย  เมื่อฉันลุกขึ้นเดินไปรอบ  มีมวลดอกไม้ที่ฉันไม่รู้จักมากมาย  และมีต้นไม้อยู่ต้นหนึ่ง  ฉันจึงเดินเข้าไปที่ต้นไม้นั่น  เจอกับลุงแก่คนหนึ่ง
      "คุณลุงคะ  ไม่ทราบว่าที่นี่ที่ไหนคะ " ฉันถามด้วยความสงสัย
      "มันเป็นโลกอีกโลกหนึ่งของหนูที่บางส่วนถูกครอบครองโดยสมอง  ฉันเป็นผู้ดูแลแห่งนี้ ชื่อ ทาสเฟล  "คุณลุงทาสเฟลอธิบาย
     "แล้วที่นี่คือที่ที่คนตายมาอยู่หรอคะ?" ฉันลองถามรายละเอียด
     "ฮ่ะ ฮ่ะ  อะไรกันเจ้าหนู ที่นี่มันไม่ใช่สวรรค์ หรือศาลตัดสินกรรมหรอกนะ  ที่นี่มันคือโลกความฝันของเจ้า  " เอ๋??  นี่คือโลกความฝันงั้นหรอ
   "แล้วคุณลุงรู้ไหมคะ ว่าฉันตายหรือยัง "  ฉันลองถามดู
  "เจ้าน่ะ แค่เข้ามาในความฝันของเจ้า  แต่จงระวัง เจ้าจะเจอมิตรและศัตรูพร้อมคู่ครองในเวลาเดียวกัน ถึงเวลาที่เจ้าต้องตื่นแล้ว ล่าก่อน หวังว่าจะได้พบกันอีก " ลุงนั่นยิ้ม พร้อมกับตัวฉันค่อยๆลอยห่างจากลุงทาสเฟล
    "เดี๋ยว ฉันไม่เข้าใจความหมาย อธิบายให้ฉันฟังก่อน!!!"   ฉันตะโกน
     
                   "เดี๋ยววววววววววววว!!!!!!! "   ฉันตะโกนพร้อมกับยื่นมือออกมา
               ...........................และฉันได้ตื่นจากภวังค์...........................
 
___________________________________________
 เนื้อเรื่องทั้งหมดคิดเองหมดเลยนะค้าาาาาา     ขอบคุนที่กดติดตาม ถ้าว่างๆก็กดแนะนำให้เก๊าาาด้วยน้าาาาาา          
 
      อ่านนิยายวันละนิด ชีวิตมีสีสัน         สวัสดีจ้ะ
                                                                                    AYANO