My Love รักสุดกวนของยัยถึกกับนายป่วน
-
เขียนโดย meawparadise
วันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.06 น.
4 ตอน
2 วิจารณ์
6,990 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 มีนาคม พ.ศ. 2558 11.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ตกใจ!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เห้ย!! เธอ" "เห้ย!! นาย"ทั้งสองเสียงพูดขึ้นพร้อมกันอย่างกับนัดกันมา หญิงสาวลุกขึ้นชี้หน้าชายหนุ่มอย่างอาฆาตแค้น(?)และชายหนุ่มผู้ซึ่งเป็นเด็กใหม่ก็ได้แต่ยืนชี้หน้าหญิงสาวอย่างอาฆาตแค้นเช่นกัน
-----------------------------------------------------------------------
sherry part
ฉันนี่อึ้งเลย!!! ทำไมหมอนี่ถึงได้มาอยู่นี่ได้ ก่อนที่ฉันจะเล่นสงครามปะทะสายตากับหมอนี่นานไปมากกว่านี้ครูก็ได้ขัดขึ้นมาซะก่อน
"นี่! พวกเธอสองคนรู้จักกันเหรอ"ครูขาาาาาาา ครูคิดได้ไงว่าหนูจะรู้จักไอ้หน้าหล่อนี่(?)
"ไม่รู้จักค่ะ"เสียงฉันเองแหละ
"ไม่รู้จักครับ"ส่วนนี่เสียงของไอ้หน้าหล่อ แต่ทำไมพวกฉันต้องพูดพร้อมกันด้วย - -++
"้อ้อ! รู้จักกันสินะงั้นนายนภดลไปนั่งข้างหลังนางสาวทิพรัตน์ก็แล้วกันนะ"คือ...ครูขาาพวกหนูไปบอกครูตอนไหนเหรอค่ะว่ารู้จักกัน
"แต่..."แต่ก่อนที่ฉันกำลังจะอ้าปากสวยๆของฉันเถียงครูครูแกก็ขัดขึ้นมาซะก่อน
"ห้ามเถียง ห้ามต่อรอง ไม่งั้นเธอโดนเรียกผู้ปกครอง"ห๊าาาาา!! ครูโคตรบังคับฝืนใจหนูเลยอ่ะ อะไรว๊าาาาาาา ฉันถอนหายใจแล้วต้องนั่งลงแต่โดยดีแต่ฉันไม่ดีไปด้วยเลยนะขอบอก
"ดีมากก...อ้อ! เกือบลืมไปซะสนิทเลยนางสาวทิพรัตน์วันนี้อย่าลืมพานายนภดลเดินดูรอบโรงเรียนด้วยล่ะกันครูไปล่ะ บาย"นั่นคือคำบอกลาที่น่ารักกรุ๊บกริ๊บมากค่ะ พอครูแกพูดเสร็จก็เดินเปิดประตูออกไปเลยส่วนไอ้คนที่ยืนทำหน้า(หล่อ)เอ๋ออยู่หน้าห้องก็เดินมาที่นั่งข้างหลังฉันแต่ก่อนที่หมอนั่นจะเดินไปถึงโต๊ะพวกฉันต่างมองหน้ากันแล้วแยกเขี้ยวใส่กันพอแยกเขี้ยว(อย่างกับหมาแหนะ/คนแต่ง)(ว่าฉันเรอะ!!/เชอร์รี่)(ปล๊าวว/คนแต่ง)เสร็จก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปนั่งเหมือนเหตุการณ์เมื้อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น
11.00 น. พักเที่ยง
ฉันลงมากินข้าวกับเพื่อนที่โรงอาหารเล็ก ที่นี่จะแบ่งโรงอาหารเป็น2โรงอาหารซึ่งก็คือโรงอาหารเล็กและโรงอาหารใหญ่ โรงอาหารใหญ่จะอยู่ใกล้กับตึกที่พวกฉันเรียนอยู่มันเลยเดินไม่ไกลนักแต่ว่าคนมักจะแออัดเพราอยู่ใกล้กว่าเพราะบางคนก็ขี้เกียจเดิน ส่วนโรงอาหารเล็กมันอยู่ไกลกับตึกที่พวกฉันเรียนอยู่ถึงจะอยู่ไกลแต่พวกฉันก็เลือกที่จะมากินกันที่ตึกนี้เพราะว่าคนมักจะไม่แออัดสักเท่าไหร่พวกชั้นมีนิสัยที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือ เกลียดคนเยอะๆ!! แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไรพวกฉันถึงเกลียดนักเกลียดหนาไอ้ที่แออัดเนี่ยแต่ก็ดีแล้วหล่ะเพราะพวกฉันสามารถอยู่ด้วยกันได้ อิอิ:D
"เห้ย!! ยัยรี่วันนี้แกกินไรว้ะ"ไอ้นิกแล้วแกจะตะโกนหาพระแสงอะไรว้ะห้ะ
"จะตะโกนทำไมว่ะไอ้นิกหูจะแตก"
"ฉันแค่จะถามแกนี่หว่า"เออ จ้ะ - -;;
"กินอะไรก็ได้ที่มันกินได้อ่ะแหละ"
-^- <<สีหน้าของทุกคน
ฉันเดินเลี่ยงพวกนั้นมาที่ร้านข้าวมันไก่เพราะว่ามันไม่มีคนเข้าคิวรออยู่ เสร็จตูล่ะ555+(อีนี่แม่งบ้าว่ะ/คนแต่ง)แต่ก่อนที่ฉันจะถึงดันมีคนมาตัดหน้าฉันซะก่อน ฉันกำลังจะอ้าปากด่าไอ้คนที่มันดันมาแซงคิวข้าวมันไก่ของฉัน(?)แต่ก็ดันไปสบตากับพี่'ต้า'คนที่ป๊อบที่สุดในโรงเรียน หน้าตาดี การเรียนก็ดี กีฬาก็เด่น อ๊าาาาาาาา เขิลเลอออ >///< ฉันไม่ได้ชอบพี่เค้านะฉันแค่ปลื้มเฉยๆ
"อ้าว! น้องจะซื้อข้าวมันไก่เหรอพี่แซงหรือป่าว? ซื้อก่อนก็ได้นะ"นิสัยดีด้วยล่ะแกรรรรรร
"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ -///-"เขิลวุ้ยยยยย
"ซื้อก่อนก็ได้นะ ^^"อย่ายิ้มอย่างง๊านนนนนนน
"คะ...ขอบคุณค่ะ -///-"หน้าฉันตอนนี้สามารถเอากามาวางบนหน้าแล้วต้มน้ำได้เลยนะเนี่ย ฉันกำลังจะเดินเข้าไปยืนข้างหน้าพี่เค้าก็รู้สึกเย็นวูบๆที่หลังเหมือนมีใครเดินผ่านพอฉันหันไปฉันคิดว่าฉันจะได้เจอหน้าหล่อๆของพี่ต้าแต่ดันเจอหน้าอีตาเพี้ยนนี่เค้าซะก่อนหมอนี่เดินเข้ามาแทรกระหว่างกลางกับฉันและพี่ต้า อะไรของหมอนี่เนี่ย!!! จู่ๆไอ้คนที่ได้ฉายาจากฉันไปว่าไอ้หน้าหล่อก็เข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับพี่ต้า T^T
"ออกปายยยยย!!!"ฉันออกแรงดันหัวหมอนี่ออกไปให้พ้นๆแถวและแหกปากโคตรจะดังจนทำให้คนรอบข้าง(ที่มีอยู่น้อยนิด)หันมามองกันเต็มเลยยยยย ช่างแม่งค้ะ!!!
"ไม่ออกโว้ยยยยย!!!"
"น้องครับน้องแทรกพี่........"พี่ต้าของฉัน?พูดขึ้น
"เสือก!!!"แรงไปไหม!? -.- ฉันสังเกตุเห็นเส้นเลือดที่ขมับของพี่ต้ามันปูดขึ้นมาแถมคิ้วกระตุกอีกต่างหาก - -
...
....
.....และแล้วเหตุการณ์ที่ฉันคิดไว้ก็เกิดขึ้น - -''
ขอ4คำ ต่อย กัน หา พ่อง!!!!!!! (ต่อยแย่งเค้าเหรออ>////< //อีรี่)
-----------------------------------------------------------------------
..ขอขอบคุณคนที่หลงเข้ามาหรือแวะเข้ามาอ่านเป็นอย่างมากเลยนะค่ะ T^T
..ตั้งแต่เปิดเรื่องมาก็ยังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลยนะค่ะ เค้าชื่อซี อายุ12 จะเรียกอะไรก็ได้นะค่ะไม่ว่า(แล้วบอกชื่อเพื่อ?)
..ก็เป็นมือใหม่หัดแต่งนะค่ะ พึ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกก็ไม่รู้ว่าจะสนุกหรือป่าวยังไงก็ฝากหน่อยนะค่ะ เม้นติชมกันได้นะค่ะเค้าไม่กัด
..สุดท้ายนี้ก็ขอนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะเม้นบ้างไรบ้าง ถ้ามีคนติดตามก็จะแต่งต่อเรื่อยๆแต่ถ้าไม่มีคนติดตามก็จะแต่งต่อเรื่อยๆอีกเช่นกันค่ะ
..สุดท้ายจริงๆแล้วค่ะ ถ้าหากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้
-----------------------------------------------------------------------
sherry part
ฉันนี่อึ้งเลย!!! ทำไมหมอนี่ถึงได้มาอยู่นี่ได้ ก่อนที่ฉันจะเล่นสงครามปะทะสายตากับหมอนี่นานไปมากกว่านี้ครูก็ได้ขัดขึ้นมาซะก่อน
"นี่! พวกเธอสองคนรู้จักกันเหรอ"ครูขาาาาาาา ครูคิดได้ไงว่าหนูจะรู้จักไอ้หน้าหล่อนี่(?)
"ไม่รู้จักค่ะ"เสียงฉันเองแหละ
"ไม่รู้จักครับ"ส่วนนี่เสียงของไอ้หน้าหล่อ แต่ทำไมพวกฉันต้องพูดพร้อมกันด้วย - -++
"้อ้อ! รู้จักกันสินะงั้นนายนภดลไปนั่งข้างหลังนางสาวทิพรัตน์ก็แล้วกันนะ"คือ...ครูขาาพวกหนูไปบอกครูตอนไหนเหรอค่ะว่ารู้จักกัน
"แต่..."แต่ก่อนที่ฉันกำลังจะอ้าปากสวยๆของฉันเถียงครูครูแกก็ขัดขึ้นมาซะก่อน
"ห้ามเถียง ห้ามต่อรอง ไม่งั้นเธอโดนเรียกผู้ปกครอง"ห๊าาาาา!! ครูโคตรบังคับฝืนใจหนูเลยอ่ะ อะไรว๊าาาาาาา ฉันถอนหายใจแล้วต้องนั่งลงแต่โดยดีแต่ฉันไม่ดีไปด้วยเลยนะขอบอก
"ดีมากก...อ้อ! เกือบลืมไปซะสนิทเลยนางสาวทิพรัตน์วันนี้อย่าลืมพานายนภดลเดินดูรอบโรงเรียนด้วยล่ะกันครูไปล่ะ บาย"นั่นคือคำบอกลาที่น่ารักกรุ๊บกริ๊บมากค่ะ พอครูแกพูดเสร็จก็เดินเปิดประตูออกไปเลยส่วนไอ้คนที่ยืนทำหน้า(หล่อ)เอ๋ออยู่หน้าห้องก็เดินมาที่นั่งข้างหลังฉันแต่ก่อนที่หมอนั่นจะเดินไปถึงโต๊ะพวกฉันต่างมองหน้ากันแล้วแยกเขี้ยวใส่กันพอแยกเขี้ยว(อย่างกับหมาแหนะ/คนแต่ง)(ว่าฉันเรอะ!!/เชอร์รี่)(ปล๊าวว/คนแต่ง)เสร็จก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปนั่งเหมือนเหตุการณ์เมื้อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น
11.00 น. พักเที่ยง
ฉันลงมากินข้าวกับเพื่อนที่โรงอาหารเล็ก ที่นี่จะแบ่งโรงอาหารเป็น2โรงอาหารซึ่งก็คือโรงอาหารเล็กและโรงอาหารใหญ่ โรงอาหารใหญ่จะอยู่ใกล้กับตึกที่พวกฉันเรียนอยู่มันเลยเดินไม่ไกลนักแต่ว่าคนมักจะแออัดเพราอยู่ใกล้กว่าเพราะบางคนก็ขี้เกียจเดิน ส่วนโรงอาหารเล็กมันอยู่ไกลกับตึกที่พวกฉันเรียนอยู่ถึงจะอยู่ไกลแต่พวกฉันก็เลือกที่จะมากินกันที่ตึกนี้เพราะว่าคนมักจะไม่แออัดสักเท่าไหร่พวกชั้นมีนิสัยที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือ เกลียดคนเยอะๆ!! แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไรพวกฉันถึงเกลียดนักเกลียดหนาไอ้ที่แออัดเนี่ยแต่ก็ดีแล้วหล่ะเพราะพวกฉันสามารถอยู่ด้วยกันได้ อิอิ:D
"เห้ย!! ยัยรี่วันนี้แกกินไรว้ะ"ไอ้นิกแล้วแกจะตะโกนหาพระแสงอะไรว้ะห้ะ
"จะตะโกนทำไมว่ะไอ้นิกหูจะแตก"
"ฉันแค่จะถามแกนี่หว่า"เออ จ้ะ - -;;
"กินอะไรก็ได้ที่มันกินได้อ่ะแหละ"
-^- <<สีหน้าของทุกคน
ฉันเดินเลี่ยงพวกนั้นมาที่ร้านข้าวมันไก่เพราะว่ามันไม่มีคนเข้าคิวรออยู่ เสร็จตูล่ะ555+(อีนี่แม่งบ้าว่ะ/คนแต่ง)แต่ก่อนที่ฉันจะถึงดันมีคนมาตัดหน้าฉันซะก่อน ฉันกำลังจะอ้าปากด่าไอ้คนที่มันดันมาแซงคิวข้าวมันไก่ของฉัน(?)แต่ก็ดันไปสบตากับพี่'ต้า'คนที่ป๊อบที่สุดในโรงเรียน หน้าตาดี การเรียนก็ดี กีฬาก็เด่น อ๊าาาาาาาา เขิลเลอออ >///< ฉันไม่ได้ชอบพี่เค้านะฉันแค่ปลื้มเฉยๆ
"อ้าว! น้องจะซื้อข้าวมันไก่เหรอพี่แซงหรือป่าว? ซื้อก่อนก็ได้นะ"นิสัยดีด้วยล่ะแกรรรรรร
"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ -///-"เขิลวุ้ยยยยย
"ซื้อก่อนก็ได้นะ ^^"อย่ายิ้มอย่างง๊านนนนนนน
"คะ...ขอบคุณค่ะ -///-"หน้าฉันตอนนี้สามารถเอากามาวางบนหน้าแล้วต้มน้ำได้เลยนะเนี่ย ฉันกำลังจะเดินเข้าไปยืนข้างหน้าพี่เค้าก็รู้สึกเย็นวูบๆที่หลังเหมือนมีใครเดินผ่านพอฉันหันไปฉันคิดว่าฉันจะได้เจอหน้าหล่อๆของพี่ต้าแต่ดันเจอหน้าอีตาเพี้ยนนี่เค้าซะก่อนหมอนี่เดินเข้ามาแทรกระหว่างกลางกับฉันและพี่ต้า อะไรของหมอนี่เนี่ย!!! จู่ๆไอ้คนที่ได้ฉายาจากฉันไปว่าไอ้หน้าหล่อก็เข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับพี่ต้า T^T
"ออกปายยยยย!!!"ฉันออกแรงดันหัวหมอนี่ออกไปให้พ้นๆแถวและแหกปากโคตรจะดังจนทำให้คนรอบข้าง(ที่มีอยู่น้อยนิด)หันมามองกันเต็มเลยยยยย ช่างแม่งค้ะ!!!
"ไม่ออกโว้ยยยยย!!!"
"น้องครับน้องแทรกพี่........"พี่ต้าของฉัน?พูดขึ้น
"เสือก!!!"แรงไปไหม!? -.- ฉันสังเกตุเห็นเส้นเลือดที่ขมับของพี่ต้ามันปูดขึ้นมาแถมคิ้วกระตุกอีกต่างหาก - -
...
....
.....และแล้วเหตุการณ์ที่ฉันคิดไว้ก็เกิดขึ้น - -''
ขอ4คำ ต่อย กัน หา พ่อง!!!!!!! (ต่อยแย่งเค้าเหรออ>////< //อีรี่)
-----------------------------------------------------------------------
..ขอขอบคุณคนที่หลงเข้ามาหรือแวะเข้ามาอ่านเป็นอย่างมากเลยนะค่ะ T^T
..ตั้งแต่เปิดเรื่องมาก็ยังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลยนะค่ะ เค้าชื่อซี อายุ12 จะเรียกอะไรก็ได้นะค่ะไม่ว่า(แล้วบอกชื่อเพื่อ?)
..ก็เป็นมือใหม่หัดแต่งนะค่ะ พึ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกก็ไม่รู้ว่าจะสนุกหรือป่าวยังไงก็ฝากหน่อยนะค่ะ เม้นติชมกันได้นะค่ะเค้าไม่กัด
..สุดท้ายนี้ก็ขอนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะเม้นบ้างไรบ้าง ถ้ามีคนติดตามก็จะแต่งต่อเรื่อยๆแต่ถ้าไม่มีคนติดตามก็จะแต่งต่อเรื่อยๆอีกเช่นกันค่ะ
..สุดท้ายจริงๆแล้วค่ะ ถ้าหากผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ