รักทั้งใจให้เธอคนเดียว(girlfriend)

"เห้ย โทรศัพท์ๆๆ" ต่อรีบหยิบมือถือของตนมาดูทันทีเพราะทุกครั้งต่อมักจะส่งไลนืและพูดคุยกับไปรท์ตลอด
"เห้ยเป็นไรว่ะ" สินที่เห็นดังนั้นก็ถามขึ้น
"ห๊ะ ไปรท์โทรมา 150 มิสคอล ข้อความ 200 ข้อความ ตายแล้ว" ต่อที่หยิบมาพบการแจ้งเตือนในมือถือก็ถึงกับนึกถึงไปรท์ทันที
"เราว่าแกไปดูไปรท์เหอะ ป่านนี้โกรธรึเปล่าก็ไม่รู้" สินพูด
"อืมๆ" ต่อรีบโทรหาไปรท์และตามหาไปรท์แต่ดูทีท่าว่าจะไม่มีไปรท์เลย
"รับสิไปรท์ๆๆๆ" ต่อพูดพรางมองเห็นไปรท์อยู่ตรงตึกพอดี
"ไปรท์" ต่อที่วิ่งมาท่าทางเหนื่อยหอบบอก
"......" ไปรท์ไม่ตอบอะไรและจะเดินหนี
"เดี๋ยวสิไปรท์" ต่อจับข้อมือไปรท์ไว้
"ปล่อย" ไปรท์เสียงแข็ง
"ไปรท์....ถ้าไปรท์โกรธเราที่เราไม่รับสายอ่ะเราขอโทษนะเมื่อคืนเรา.....ไปฉลองกับเพื่อนๆในวงมาอ่ะ" ต่อพยายามอธิบาย
"หึ ฉลองอ๋อ แล้วไม่คิดถึงเราบ้างอ๋อว่าเราจะรอต่อมั้ย ไม่เป็นห่วงเราบ้างหรอ"
"เราขอโทษไปรท์ ไม่ตั้งใจจริงๆ"
"เราโทรไปกี่สายกี่สายก็ไม่รับ ส่งข้อความกี่ข้อความก็ไม่ตอบกลับ จะไม่ให้เราโกรธต่อได้ไงล่ะ"
"เราขอโทษนะ มันฉลองดึกอ่ะ ซ้อมก็ดึก ไม่ค่อยมีเวลา"
"กะแค่รับโทรศัพท์แค่นี้เนี่ยนะไม่มีเวลา ถ้าไม่มีเวลามากนักก็เลิกกันไปดิ"
"ไปรท์ มีเหตุผลหน่อยดิ เรื่องแค่นี้เอามาคิดจริงจรังทำไม"
"เรื่องแค่นี้อ๋อ อืม แค่นี้ของต่ออ่ะมันไม่ใช่สำหรับเรานะเว้ย" ไปรท์พูด
"ไปรท์ ช่วยฟังเหตุผลเราหน่อยเหอะ อย่าใช้อารมณ์ดิ"
"ใช้อารมณ์ นี่ต่อกำลังว่าเราอยู่นะ"
"ได้...ถ้าไปรท์จะทำแบบนี้เราห่างกันสักพักก็ดี" ต่อพูดจบก็เดินออกไปปล่อยให้ไปรท์ยืนร้องไห้อยู่คนเดียว