The world โลกใบนี้มีแค่เธอ..

9.2

เขียนโดย Jester

วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.47 น.

2 chapter

2 วิจารณ์

4,604 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน พ.ศ. 2557 21.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ไม่รู้ว่ามันเป็นเวรกรรมอะไรของฉันค่ะ อีกแค่คะแนนเดียวก็จะผ่านแต่ดันตอบผิดอีก โฮ
และไอ้เฟียก็ยังมาเย้ยเพราะมันไม่ตกแถมได้ท็อปของห้องด้วย เก่งเกิ๊น !! ถึงฉันจะอ่านสมุดที่เฟียจดแต่ลายมือนี่แบบ..ลายแทงขุมทรัพย์เลยล่ะ พอฉันคิดว่าอ่านไปก็ไม่มีประโยชน์เลยตัดสินใจ นั่งรับชะตากรรมอย่างเงียบๆ อีก 1 อาทิตย์เป็นวันสอบซ่อมที่อาจารย์แกนัดไว้ ฉันยังหาคนสอนติวไม่ได้เลย T^T แง !~

"ข้าวหอม สอบผ่านป่ะช่วยติวให้เราหน่อยดิ"

"โทษทีนะ ถ้วยฟู เราไม่ว่างอ่ะ ตกเหมือนกัน"

"ไม่เป็นไรๆ"

ฉันเดินตามหาเฟียเป็นความหวังสุดท้ายแต่พบว่า มันไปรับติวให้เพื่อนคนอื่นแล้วแถมนอนข้างด้วย
"ถึง ฟู ไปข้างบ้านเพื่อนนะ สัก 1 อาทิตย์ติวสอบซ่อม ฝากบอกแม่ด้วย " นี่เป็นคำพูดจากปากของโลตัสเพื่อนสนิทเฟีย

แล้วมันก็ทิ้งฉันไปเลยค่ะ T_T ชั่วร้ายจริงๆไอ้เฟีย...
ฉันเดินหน้ามุ่ยไปแถวศาลาเพื่อจะได้อ่านหนังสือติวเอง ไม่มีคนช่วยต้องช่วยตัวเองล่ะ ! ฉันเปิดหนังสืออ่านคำศํพท์ไปเรื่อยก่อนที่จะ..หลับตาลง

"มาทำอะไรเนี่ย ถ้วยฟู ?" เสียงคุ้นหูดังเข้าสู่โซนประสาทที่ใกล้จะหลับเต็มที่

"ติวหนังสือแต่ง่วงอยากนอน" ฉันตอบแบบตัดบทเล็กน้อยเพราะง่วงมากและไม่สนใจว่าเขาคนนั้นอ่ะใคร

"พี่ติวให้ไหม ?" เอ๊ะ..พี่ ? ฉันลืมตาขึ้น ภาพค่อนข้างเบลอแต่ก็พอเดาได้เลยว่า เขาคนนั้นคือ
.. พี่ทวิต ..
"เฮ้ย !" ฉันสะดุ้งหลังจากที่สมองรับรู้ว่าคนข้างหน้าคือใคร..

"อุ๊บ 555" พี่ทวิตทำหน้าเหมือนคนกลั้นขำก่อนลูบหัวฉันเบาๆ ก่อนจะยิ้มแบบที่ฉันชอบให้ดู
(แบบที่เห็นลักยิ้มอ่ะแหละ ฉันชอบค่ะ -..-)

"ขอบคุณค่ะ" ฉันก้มหน้าเพราะเขิล ปกติใครลูบหัวก็ไม่อะไรหรอกแต่กับคนนี้มันพิเศษอ่ะ -//-

"แล้วจะให้พี่ติวให้ไหม ?"

"ไม่เป็นไรหรอกพี่ทวิต ถ้วยฟูเกรงใจพี่อ่ะ"

"คิดมากน่าเรา พี่ช่วยเราได้นะ "

"งั้นก็ได้ค่ะ..แต่ตอนนี้ถ้วยฟูนอนก่อนนะพี่ค่อยติว" ฉันฟุบหลับบนโต๊ะ เอาจริงๆ..คือเขินพี่ทวิตก็เลยแกล้งหลับ แต่พี่ไม่รู้หรอกว่าหัวใจหนูเต้นโครมครามขนาดไหน ><

"หึ..ไม่ไหวเลยนะ ถ้าง่วงก็กลับบ้านสิมานอนแบบนี้ไม่ดีนะ" พี่ทวิตพูด ฉันเลยต้องเงยหน้ามาเผชิญกับความหล่อตรงหน้า

"ถ้วยฟูก็อยากกลับแหละพี่ทวิตแต่..เฟียมันไปบ้านเพื่อน"

"อ้าว เฟีย ไปบ้านเพื่อนแล้วเกี่ยวไรกับถ้วยฟูอ่ะ"

"ถ้วยฟูกลัวหมากัดน่ะพี่ แหะๆ ^^;"

"เฮ้ย จริงดิ ห้าวๆแบบเราเนี่ยนะ" -

"=3= คนเราต้องมีสิ่งที่กล้วสิพี่ทวิต"

"อ่าครับๆ พี่ผิดไปแล้ว พี่ไปส่งที่บ้านไหม ?"

"ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวพี่ชายถ้วยฟูมารับ ถ้วยโทรไปบอกแล้ว"

"อ๋อๆโอเค งั้นพี่ไปเรียนพิเศษก่อนนะพรุ่งนี้เจอกันที่นี่ โอเคเปล่า ??"

"ค่ะๆ ^0^ //" โกหกไปแล้วค่ะ T^T หนูขอโทษ ก็แค่เกรงใจพี่เอง แงแง แต่พี่ทวิตใจดีชะมัด
เป็นห่วงเราด้วย ดีใจที่สุดเลยยยย ~ อ๊ะ โทรบอกเฮียทองหยิบก่อนดีกว่า..

Next Chapter

#ติชมด้วยนะทุกคน.. >< ขอร้องเน้ออ

chapter 1

สารบัญ