Library Mahou

8.1

เขียนโดย Galaxy1300

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 10.47 น.

  11 chapter
  24 วิจารณ์
  13.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2557 13.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) My first meet story(1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Sweet Talk

ฮาว ง่วงจังเลย แต่เอ............ที่นี่มันที่ไหนหว่า อย่าบอกนะว่าเราโดนไอประตูบ้านั้นดูดเข้ามาแล้วมาติดอยู่ที่นี้นะ(ฉลาดครับ ตบมือ แปะๆๆ//ไรด์) แล้วเพื่อนฉัน

หายไปไหนหมดละ แบบนี้ฉันจะอยู่ยังง้ายT^T ใครก็ได้ช่วยตอบทีที่นี่มันที่ไหนกัน ทันใดนั้นแสงสว่างก็ปรากฎอยู่ตรงหน้าฉัน แล้วเห็นเป็นรูปลักษณ์ที่

เหมือน.................ภูติ แว้ก!โลกนี้จะมีภูติได้ไง ฝันไปป่าว ฉันลองหยิกแก้มตัวเองดูปรากฏว่า เรื่องจริงครับท่านผู้ชม ดิฉันลองเสียสละตัวเองแล้วคะ โอ๊ย!

เจ็บชะมัดเลยยย ระหว่างที่ฉันลองคิดดูว่าที่นี่คือที่ไหน ภูติตนนั้นก็พูดอะไรบางอย่างขึ้นมาราวกับว่าอ่านใจฉันอยู่

“ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ที่นี้นะคือFairy Land เป็นเมืองในตำนานครับ จึงมีพวกภูติ นางฟ้า มังกร อาศัยอยู่นะครับ” มันอ่านใจได้จริงและวะ แล้วเราเข้ามาโลกนี้ได้ไง

เนี่ย เห็นว่าเป็นเมืองในตำนานนี่นา

“อ้อ ถ้าเรื่องนั้นหรอครับ...”อย่าเสือกเรื่องที่คนอื่นเค้าคิดกันได้มั้ย โกรธแล้วนะ-_-*

“เร็วๆดิ”ช้าจะตายนิ มัวแต่อ้ำๆอึ้งๆอะไรอยู่ได้

“ก็ที่นี้มีตำนานเล่าว่าคนที่มาจากประตูบานนั้น เค้าว่ากันว่าเป็นผู้พิทักษ์เท่านั้นที่มาที่นี่ได้นะครับ....”เรื่องบ้าไปใหญ่แล้ว คนอย่างฉันเนี่ยนะเป็นผู้พิทักษ์ น่าขำจัง

“นี้ไม่ใช่เรื่องน่าขำนะครับ” เอาหล่าวยุ่งเรื่องชาวบ้านอีกแล้ว เดี่ยวจะตายด้วยฝ่ามือพิฆาตนี่แหละ ถ้ายุ่งอีก หึหึ

“เออ....ขอโทษครับ”ดีมาก ว่านอนสอนง่ายดีนิ ค่อยสมเป็นภูติในจินตนาการหน่อย

“เอาๆ เรื่องนี้ เอาไว้ก่อน เราต้องไปตามหาเพื่อนก่อน”เรื่องเจ้าภูติบ้านี่มาจากไหนช่างมันที่สำคัญตอนนี้เพื่อนสำคัญที่สุด(เจ๋งเป๋ง//ไรด์)

“คุณเนี่ยเพื่อนสำคัญที่สุดเลยเนอะ”อีกแล้วอีนี่ไม่รู้จักเข็ดรึไง บอกว่าอย่ามาอ่านใจคนอื่น!....แต่ก็....เป็นห่วงสินะเจ้าภูติบ้า ฮิ..ฮิ

“หยี้!...ผมเนี่ยนะห่วงคุณไม่มีทางซะหรอก แบร่:P”หนอยอีภูติบ้า-_-*เมื่อกี้อุตสาห์ชมไปแมปๆ ด่ากันเลยเรอะแบบนี้ท่านหวานคนนี้ไม่ยอมแน่ หึ...หึ

“เออๆ เอาเป็นว่านายเป็นภูติใช่มั้ย แล้วแปลงร่างได้ป่าว-_-;”ฉันลองถามมันดู เพราะปกติภูติในนิยายมันก็ต้องแปลงร่างหรือเวทมนตร์อะไรก็ได้อยู่แล้ว ก็เลยกะว่าจะใช้ให้เป็น

ประโยชน์ซักหน่อย...หึ..หึ :P

“นี่คุณใช้ผมหรอครับ....งั้นก็ได้ผมจะให้ดูร่างจริงของผมแล้วกัน...”ทันทีที่ไอภูติบ้าพูดจบเหมือนมีลมมาพัดตัวเขาแล้วปรากฏเป็นร่างของเด็กผู้ชายรุ่นราวๆฉันแหละ แล้วที่สำคัญ

หล่อด้วยยยยยยยยยยย! ตรงสเป็กฉันเลย>O< นี้ไอภูตินั้นไม่คิดเลยว่ามันจะใช้ไม้นี้กับคนอย่างฉันนะ...........

“เห็นแล้วอึ้งเลยหรอครับ.....”ไอภูตินั้นมันก็เดินมาทางฉันแล้วก็แสยะยิ้มราวกับว่า’ผมชนะแล้วนะ^^’แล้วเชยคางฉันขึ้นมาสบตากับเขา นี้ไอเด็กบ้าจะทามอารายยยยยยย!

รู้มั้ยมันอันตรายต่อหัวใจฉันนะเว้ย>///////<

“ผมหรอตรงสป็กคุณ ผมเพิ่งรู้นะเนี่ย....”ไอบ้านี้พูดอะไรไม่รู้จักคิดเลย ใครจะไปตรงสเป็กกับคนอย่างนายละ(จริงหรอ) ไอชั่วช้า วิปริต ลามก บ้ากาม ไม่มีสมอง ทำอะไร

ไม่รู้จักคิด บลาๆๆๆๆ(ขี้เกียจพิมพ์)

“คุณนี้ก็ด่าเก่งใช่เล่นเลยนะ....แล้วจะทำอะไรกับคุณดีละ^^”อีนี้คิดลามกอยู่แน่เลย ฮือๆๆทำไงดีนี้ฉันต้องมาถูกผู้ชายที่ไหนไม่รู้มา.......(คิดเอาเอง)หรอเนี่ย ตลอดชีวิต

ที่ผ่านมาอยากเก็บไว้ให้ซิ่วหมินแท้ๆT^T(เอิ่ม...ยังไงเค้าก็ไม่เอาหรอก-_-;//Galaxy1300)

(หาเรื่องหรอวะ.. คุณแต่งของคุณเองนิอย่ามาโทษตัวละคร..//สวีต)(คร้าบๆๆเข้าใจแล้วคร้าบคุณส.....วี....ต!// Galaxy1300)

เข้าเรื่องอีกที มัวแต่ไปคุยกับนายคนเขียนอยู่ สั่งสอนเรียบร้อย หึ...หึ(เลียนแบบอีก)

“แล้วนายจะทำอะไรฉันละอีโรคจิต ชอบลวนลามผู้หญิง”ฉันโพล่งออกมา เพราะไอหมอนั้นมัวแกต่อเนใจคนอื่นหรือพูดง่ายๆว่าเสือนั้นแหละ! คำพูดที่ฉันพูดไปดูเหมือนไอหมอนี้ไม่สะทก

สะท้านเลยแหะ แต่กลับแสยะยิ้มอีกครั้งแล้วกระชากร่างฉันให้มาใกล้เขาอีก แล้วกระซิบข้างหูฉันว่า

“ถ้าผมคิดจะทำอะไรคุณตอนนี้.......เสียงในใจคุณก็คงจะตอบตกลงแล้วมั่ง...”

“นี่นายพูดอะไรของนาย...ใครจะไปตกลงอะไรแบบนั้นกันเล่าไอภูติแก่แดด!”ฉันตะหวาดไปแบบนั้น ให้มันสำนึกบ้าง คนอะไรไร้ยางอายชะมัด-3-

“หรอครับ......ถ้าผมคิดจะจูบคุณขึ้นมาละทำไง...”ไอหมอนี้พูดอะไรไม่อายปากเลย แน่นอนอยู่แล้วว่าต้อง..........

“ก็จะถีบนายไงแค่นี่ง่ายนิดเดียว ถามอะไรปัญ.....อุ๊บ! OxO

ไม่ทันไรอีตานี่ก็เอาริมฝีปากมาแนบชิดติดกับริมฝีปากฉันพร้อมกับมอบจุมพิตอันเร่าร้อนที่กำลังจะบดขยี้ริมฝีปากฉันให้แหลกเป็นเสี่ยงๆและเขารวบตัวฉันให้มาแนบชิดกับอกของเขาราวกับว่าไม่

อยากให้ฉันจากไปไหนเลย...พร้อมกับเสียงหัวใจที่ดังก้องไปมา ตึกๆ....ตึกๆ.....ตึกๆ สงสัยว่าเราอาจจะชอบจูบของอีตานี่...ก็เป็นได้..............อยู่

ดีๆนายนั้นก็ผลักฉันออกจากตัวเขาแล้วทำหน้าหยั่งกับว่าเมื่อกี้นี้เรายังไม่ทำอะไรกันเลย

“นี่คุณมาจูบผมทำไมเนี่ย?”ห๊า! นายบ้าป่าวเนี่ยนายนั้นแหละมารุกก่อนแถมยังไม่ปล่อยฉันด้วยแล้วฉันสรุปแล้วไม่ผิด(เออ แม่คนเก่ง)

“นายนั้นแหละเข้ามาก่อน อย่ามาทำเป็นไขสือเลย ฉันเห็นว่านายเริ่มก่อนนะ!”ฉันตะโกนใส่เขาอีกรอบ แล้วเขาก็ยังทำหน้างงอยู่อีกเหมือนเขามีอีกตัวตนหนึ่งงั้นแหละ.....

“นี่สงสัยดีเสิร์ทคงจะเล่นพิเรนทร์อะไรอะแล้วแน่ๆ...”เขาพึมพำเบาๆแต่ฉันก็ได้ยินนะ!(หูดีชิบ) นายนี่ชื่อดีเสิร์ทงั้นหรอ แล้วทำไมเหมือนพูดกับตัวเองอีกคน เออ ทำไมไม่ถามเขา

ตรงๆละ..

“ตกลงนายเป็นใครกันแน่เนี่ย.....ฉันมึนหมดแล้วนะ”ฉันลองถามเขาดูแต่คำตอบของเขาทำให้ฉันเองก็งงไม่แพ้กัน!

“ผมชื่อรีเสิร์ท....และเมื่อกี้นี้ผมไม่ได้จูบคุณแต่เป็นพี่ดีเสิร์ทต่างหากครับ!”

Coming soon

ขอโทษนะครับที่ไม่ได้อัพนานแล้ว ตอนนี้ก็อาจจะไม่ค่อยสนุกครับ ยังไม่ต้องขอประทานโทษอย่างสูงคร้าบบบบบ!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา