Hope Nakamura ต้องอยู่เพียงลำพังในคำว่า"เพื่อน"

7.8

เขียนโดย อิมนะจ๊ะ

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.02 น.

6 นิยาย

0 วิจารณ์

9,557 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2557 12.50 น. โดย เจ้าของนิยาย

6) นิทานในตำนาน (2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันตื่นขึ้นมา โป๊ก เสียงอะไรน่ะเหรอ- - ก็ตกเตียงไง ว่าแต่สงสัยใช่ไหมล่ะว่าทำไมฉันถึงมานอนเพราะเจอบ้านพักหลังหนึ่งเลยเข้ามาน่ะสิ

"คุณเนคารอนวัสดีจ้าO o เอ๋ หายไปไหนกันหมดแล้วล่ะ?-0- วันนี้ต้องมีโชตร้ายตามมาแน่เลย"

ระหว่างที่ฉันกำลังเดินไปก็เห็นเมเต้อกำลังทำ นู่น นี่ นั่น อยู่

"เมเต้อทำอะไรอยู่เหรอ OO"

"อ๋อกำลังอ่านนิทานที่พวกเราหลงมาอยู่ไงล่ะ"เมเต้อตอบฉัน

"แล้วหาเจอด้วยเหรอ ไหนขอดูหน่อย"ฉันพูดด้วยความสงสัย

"เรื่องมีอยู่ว่า เด็กสาวคนหนึ่งเป็นเด็กที่ทำอะไรได้ทุกอย่างเธอเป็นคนที่เรียนเก่งมาก มักมีผู้คนถามเธอว่าเธอทำได้อย่างไร แต่ระหว่างนั้นเธอจึงหลงไปที่บ้านพักแห่งหนึ่งเพื่อนของเขาเห็นนิทานที่หลงมาอยู่เธอจึงเปิดอ่านและเก็บใส่กระเป๋าและเพื่อนของเธอก็เดินออกมาจากที่พักเห็นบ่อน้ำเธอจึงกล้มลงไปเห็นพยานาคเธอตกใจจึงไปเรียกเพื่อนของเขาที่รออยู่แต่เด็กสาวไม่เชื่อเธอจึงไปดูในบ่อน้ำ ระหว่างนั้นเพื่อนของเขาอีก4คนก็เดินมาหลงไปในถ้ำ เธอจึงเจอแผ่นกระดาษแล้วเอาให้เพื่อนของเขาดูและแล้วใครที่ไหนไม่รู้ก็เอาปืนจ่อหน้าเด็กสาวที่เรียนเก่งแล้วยิงเข้าไปไม่ยั้ง เพื่อนของพวกเขาตกใจจึงไปหาคนมาช่วย- -

"น่าเบื่อชมัดเลยยาวก็ย๊าววววว จะอ่านไหวป๊ะเนี่ย"

"เอาเหอะฉันขอออกไปข้างนอกก่อนล่ะ- -"เมเต้อพูดแล้วเปิดประตูไป

"เอ๋มีน้ำตรงนี้ด้วยเหรอไปดูดีกว่า"เมเต้อก้าวเดินไป

"เอ๊ะนั่นมันพยานาคนี่่่่่ OO"เมเต้อตะโกนลั่น

"โฮมูระะะะะ เราเจอพยานาคคคคค!!"เมเต้อวิ่งไป

"พยานาค พยาเนค อะไรล่ะพูดเพ้อเจ้อ- -"

"ไม่เชื่อไปดูก็ได้้้ นั่นอ่ะ"เมเต้อชี้ไปที่บ่อน้ำ

"ไหนไม่เห็นมีเลย"

"ว่าแต่เพื่อนของพวกเราล่ะ"!เมเต้อพูดถึงกับช็อค

ณ ในถ้ำ

"เอ๊ะนั่นอะรไรน่ะ"โดรินพูดแล้วชี้ไปที่กระดาษ

"คงเป็นแผ่นกระดาษธรรมดาๆล่ะมั้ง"เนคารอนพูด