Hope Nakamura ต้องอยู่เพียงลำพังในคำว่า"เพื่อน"
7.8
เขียนโดย 
อิมนะจ๊ะ
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.02 น.
6 นิยาย
0 วิจารณ์
9,388 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2557 12.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
3) ต้องท้ากัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้คือตอนเที่ยงค่ะถึงเวลาที่เมเต้อกับโดรินจะต้องท้ากันก่อนพระอาทิตจะตกดิน
ความเดิมตอนที่แล้ว
เมเต้อไม่พอใจที่จะให้โดรินช่วยเพราะท่านรองประกาศกิจกรรมในวันพรุ่งนี้้ให้เลือกตัวแทนชั้นมา๕คนโดรินจึงยกว่าพวกเราต้องมาท้ากันถ้าหากเมเต้อชนะก็อย่ามายุ่งกับเมเต้อแล้วให้โดรินมาอยู่ในกลุ่ม๕คนแต่หากเมเต้อแพ้เธอจะไม่โกรธโดรินและนัดหมายกันตอนเที่ยงเรื่องจะเป็นอย่างไร
"โดรินได้เวลาแล้วล่ะที่พวกเราจะต้องท้ากัน" "มีข้อแม้แล้วนะ"เมเต้อใช้เวลาคุยกับโดริน "จ..จะเอาจริงเหรอเมเต้อ..โดริน"ฉันเอาเสียงน้ำอันหวานเป็นห่วง แต่ทันใดนั้นฉันก็คิดได้ว่า..."จริงสิฉันก็มีงานเหมือนกันเดี๋ยวจะกลับมานะ...
ณ ที่ห้อง
"คุณโฮมูระขอรายเซ็นหน่อยค่าาา><"น้ำเสียงของเด็กผู้หญิง "อะไรกัน!หยุดก่อนค่ะะ"ฉันบ่นแต่ก็ไม่ได้ว่าน้องเขาา ตุ้ม! เสียงหนังสือที่ฉันถือมาเป็นกองหล่น แต่พวกนั้นไม่ได้สนใจเลย- - "ทะ..ทำไมต้องขอรายเซ็นด้วยล่ะ><?"ฉันถามพวกที่มารุม "ก็พี่โฮมูระน่ะรู้จักรุ่นพี่เนคารอนดีไม่ใช่เหรอคะะ><"น้องตอบฉัน "ช่วยไม่ได้นะ"ฉันยอมที่จะเซ็นรายเซ็นของคุณเนคารอน ขีดๆเขียนๆ หลังจากที่ฉันเซ็นให้พวกนั้นก็ไปยังห้องทันที0W0*...แต่ระหว่างที่ฉันกำลังมองไปก็มีผู้ชายคนหนึ่งช่วยเก็บกลองหนังสือแล้วบอกว่า.."ทีหลังก็ระวังด้วยล่ะ- -"ผู้ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา แล้วเค้าก็เดินไป "ดะ..เดี๋ยวก่อน ขอบคุณนะ..."ฉันตอบไปโดยไม่ยั้งคิดว่าผู้ชายคนนั้นจะหันมารึปล่าว แล้วฉันก็วิ่งไปที่ห้องซ้อมคอม "โฮมูระ มาช้านะจ๊ะ^^"น้ำเสียงของคุณครูผู้ใจดี- -"ทีหลังจะปรับตัวนะคะ หะ..หะ..."ฉันเอามือลูบหัวตัวเองเบาๆ
แต่ระหว่างที่ฉันกำลังเซิฟกุเกิ้ลก็มีรูปภาพของคนที่ช่วยฉันไปเมื่อกี้ "เอ๋..นี่เขาเป็นคนดังเหรอเนี่ย ไม่จริงๆลองดูใหม่ดีกว่า"แต่ภาพที่ฉันเห็นอีกทีก็คือคนที่เล่นเปียโนเก่งที่สุด "อืม...นี่เราชอบตาฝาดไปอยู่เรื่อยเลย- -"ฉันพูดแล้วคลิกเม้ากดทำงานที่จะต้องไปแข่งขันในวันที่14 (นี่วันที่12นะจ๊ะ ในแบบการ์ตูน)
"โฮมูระไม่สบายรึปล่าว?"เสียงคุณครูมองมาหาฉัน "ปะ...ป..ปล่าวค่ะแค่เหม่อ"ฉันตอบด้วยความอึดอัด และฉันก็เดินออกจากห้องคอมไป "กลับมาแล้วจ้า..."ฉันบอกทุกคนที่กำลังรอฉันอยู่ "ผลการแข่งขันวันนี้ก็คือเสมอ..."ฉันทำหน้าเอ๋อแล้วบอกว่า "งั้นแบบนี้ใครจะไปรู้ผลล่ะ"
ฉันบอก "แต่พวกเราก็ดีกันได้นะโดริน"เสียงเมเต้อจับมือโดริน "เพราะว่าก็รู้ผลแล้ว" "อื้อ ดีกันก็ได้เนอะ"โดรินยิ้มให้เมเต้อแล้วนอนบนพื้น(ซกมกมั้ยน่ะ)
"แค่นี้ก็กลับมาดีกันได้แล้วดนอะ ง่ายๆ"เนคารอนพูด
ติชมตอนต่อไปจ้า
ความเดิมตอนที่แล้ว
เมเต้อไม่พอใจที่จะให้โดรินช่วยเพราะท่านรองประกาศกิจกรรมในวันพรุ่งนี้้ให้เลือกตัวแทนชั้นมา๕คนโดรินจึงยกว่าพวกเราต้องมาท้ากันถ้าหากเมเต้อชนะก็อย่ามายุ่งกับเมเต้อแล้วให้โดรินมาอยู่ในกลุ่ม๕คนแต่หากเมเต้อแพ้เธอจะไม่โกรธโดรินและนัดหมายกันตอนเที่ยงเรื่องจะเป็นอย่างไร
"โดรินได้เวลาแล้วล่ะที่พวกเราจะต้องท้ากัน" "มีข้อแม้แล้วนะ"เมเต้อใช้เวลาคุยกับโดริน "จ..จะเอาจริงเหรอเมเต้อ..โดริน"ฉันเอาเสียงน้ำอันหวานเป็นห่วง แต่ทันใดนั้นฉันก็คิดได้ว่า..."จริงสิฉันก็มีงานเหมือนกันเดี๋ยวจะกลับมานะ...
ณ ที่ห้อง
"คุณโฮมูระขอรายเซ็นหน่อยค่าาา><"น้ำเสียงของเด็กผู้หญิง "อะไรกัน!หยุดก่อนค่ะะ"ฉันบ่นแต่ก็ไม่ได้ว่าน้องเขาา ตุ้ม! เสียงหนังสือที่ฉันถือมาเป็นกองหล่น แต่พวกนั้นไม่ได้สนใจเลย- - "ทะ..ทำไมต้องขอรายเซ็นด้วยล่ะ><?"ฉันถามพวกที่มารุม "ก็พี่โฮมูระน่ะรู้จักรุ่นพี่เนคารอนดีไม่ใช่เหรอคะะ><"น้องตอบฉัน "ช่วยไม่ได้นะ"ฉันยอมที่จะเซ็นรายเซ็นของคุณเนคารอน ขีดๆเขียนๆ หลังจากที่ฉันเซ็นให้พวกนั้นก็ไปยังห้องทันที0W0*...แต่ระหว่างที่ฉันกำลังมองไปก็มีผู้ชายคนหนึ่งช่วยเก็บกลองหนังสือแล้วบอกว่า.."ทีหลังก็ระวังด้วยล่ะ- -"ผู้ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา แล้วเค้าก็เดินไป "ดะ..เดี๋ยวก่อน ขอบคุณนะ..."ฉันตอบไปโดยไม่ยั้งคิดว่าผู้ชายคนนั้นจะหันมารึปล่าว แล้วฉันก็วิ่งไปที่ห้องซ้อมคอม "โฮมูระ มาช้านะจ๊ะ^^"น้ำเสียงของคุณครูผู้ใจดี- -"ทีหลังจะปรับตัวนะคะ หะ..หะ..."ฉันเอามือลูบหัวตัวเองเบาๆ
แต่ระหว่างที่ฉันกำลังเซิฟกุเกิ้ลก็มีรูปภาพของคนที่ช่วยฉันไปเมื่อกี้ "เอ๋..นี่เขาเป็นคนดังเหรอเนี่ย ไม่จริงๆลองดูใหม่ดีกว่า"แต่ภาพที่ฉันเห็นอีกทีก็คือคนที่เล่นเปียโนเก่งที่สุด "อืม...นี่เราชอบตาฝาดไปอยู่เรื่อยเลย- -"ฉันพูดแล้วคลิกเม้ากดทำงานที่จะต้องไปแข่งขันในวันที่14 (นี่วันที่12นะจ๊ะ ในแบบการ์ตูน)
"โฮมูระไม่สบายรึปล่าว?"เสียงคุณครูมองมาหาฉัน "ปะ...ป..ปล่าวค่ะแค่เหม่อ"ฉันตอบด้วยความอึดอัด และฉันก็เดินออกจากห้องคอมไป "กลับมาแล้วจ้า..."ฉันบอกทุกคนที่กำลังรอฉันอยู่ "ผลการแข่งขันวันนี้ก็คือเสมอ..."ฉันทำหน้าเอ๋อแล้วบอกว่า "งั้นแบบนี้ใครจะไปรู้ผลล่ะ"
ฉันบอก "แต่พวกเราก็ดีกันได้นะโดริน"เสียงเมเต้อจับมือโดริน "เพราะว่าก็รู้ผลแล้ว" "อื้อ ดีกันก็ได้เนอะ"โดรินยิ้มให้เมเต้อแล้วนอนบนพื้น(ซกมกมั้ยน่ะ)
"แค่นี้ก็กลับมาดีกันได้แล้วดนอะ ง่ายๆ"เนคารอนพูด
ติชมตอนต่อไปจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
