devil ปีศาจน้อยในอ้อมเเขน
9.2
เขียนโดย สาวน้อยผู้ไร้เดียงสา
วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.27 น.
3 chapter
5 วิจารณ์
5,927 อ่าน
3) ปีศาจตกนรก(?) 70%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ชะอุ๋ย!
สงสัยจะเล่นเเรงไปหน่อย เจ้าหน้าจืดก็เลยลงไปนอนกองกับพื้นในทันทีทันใด ก็เงี้ยอยากหาเรื่องนางพญาเเห่งยมบาลดีนัก เป็นไงละ
"ล...ลูซิเฟอร์!!?"
หือ? ลูซิเฟอร์งั้นเหรอ...คุ้นๆนะ
ลูซิเฟอร์...
ลูซิเฟอร์...
ไอ้มนุษย์ที่ข้าต้องทำให้มันตายเนะ!? แต่เจ้ามนุษย์นั่นคงตายไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเปลืองแรงเลยเน่~ เเต่เดี๋ยวสิ...ท่านยมบอกว่าท่านจะมาบอกเองนิว่าต้องฆ่าเขาตอนไหน ซ...ซวยเเว้ววว เเต่ท่านยมอาจจะดีใจก็ได้ที่ข้าทำงานเสร็จเร็ว ไม่สิ! ท่านยมอาจจับข้าไปทำโทษก็ได้โดยการที่ต้องรับส่งวิญญาณตลอดชีวิต ม่ายยยยยยยยย จริงสิ เอาศพไปเเอบก่อนดีไหม พอท่านยมสั่งก็เอาไปให้เลย จะได้โดนชมด้วย เเล้ววิญญาณละ โอ๊ย!!! คนสวย(?)เครียด!!!
"โอ๋ยย..."
เจ้ามนุษย์ยังไม่ตายนินา รอด~
"ลูซิเฟอร์ เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึเปล่า"
เด็กผู้หญิงผมสีครีมอ่อนรีบเข้าไปพยุง มนุษย์ที่ชื่อว่าลูซิเฟอร์ ก่อนจะทำหน้าโคตรเป็นห่วงง หมั่นไส้โว้ยยยยยยยยยยยย
"ไม่เป็นไรหรอก เห้! ยัยป้าทำไมต้องทำรุนแรงด้วยฮะ ฉันไปทำให้ญาติเธอเสียรึไง"
ญาติ?...มันคืออะไร...
รู้สึกอยากเดินให้พ้นๆไปจากตรงนี้จังเเหะ รู้สึกเหมือนข้าโง่เลย-_-
ไม่เเค่คิด ข้ายกกระเป๋าอันหนักอึ้งขึ้น ก่อนจะเดินออกจากตรงนั้นโดยไม่มีคำบอกลาอะไรทั้งสิ้น ก็ใครอยากจะไปคุยกับเจ้ามนุษย์เเบบนั้นกัน อ่อนเเอชะมัด ขนาดเป็นผู้ชาย แต่ก็หล่อนะ...เอ๊ะ! ข้าคิดอะไรนะ ไม่มีใครหล่อหรอกมีเเค่ท่านยมของข้าเท่านั้น!!!
"เห้ย! ป้า! ต่อยฉันเเล้วหนีเหรอ หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!"
"ขี้โวยวายชะมัด-__-^^"
"อะไรนะ ป้าทำฉันเจ็บนะ ป้าต้องรับผิดชอบสิ!!!"
ข้าหันไปมองหน้าเจ้าลูซิเฟอร์ก่อนจะพูดดังๆ ชัดทุกถ้อยคำว่า...
"ข้าไม่มีเวลาว่างมากพอ ที่จะมายุ่งกับเจ้าหรอกนะ!!!(?)"
จบไปอีกตอนค่า ฝากเม้นด้วยนะคะ^__^
สงสัยจะเล่นเเรงไปหน่อย เจ้าหน้าจืดก็เลยลงไปนอนกองกับพื้นในทันทีทันใด ก็เงี้ยอยากหาเรื่องนางพญาเเห่งยมบาลดีนัก เป็นไงละ
"ล...ลูซิเฟอร์!!?"
หือ? ลูซิเฟอร์งั้นเหรอ...คุ้นๆนะ
ลูซิเฟอร์...
ลูซิเฟอร์...
ไอ้มนุษย์ที่ข้าต้องทำให้มันตายเนะ!? แต่เจ้ามนุษย์นั่นคงตายไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเปลืองแรงเลยเน่~ เเต่เดี๋ยวสิ...ท่านยมบอกว่าท่านจะมาบอกเองนิว่าต้องฆ่าเขาตอนไหน ซ...ซวยเเว้ววว เเต่ท่านยมอาจจะดีใจก็ได้ที่ข้าทำงานเสร็จเร็ว ไม่สิ! ท่านยมอาจจับข้าไปทำโทษก็ได้โดยการที่ต้องรับส่งวิญญาณตลอดชีวิต ม่ายยยยยยยยย จริงสิ เอาศพไปเเอบก่อนดีไหม พอท่านยมสั่งก็เอาไปให้เลย จะได้โดนชมด้วย เเล้ววิญญาณละ โอ๊ย!!! คนสวย(?)เครียด!!!
"โอ๋ยย..."
เจ้ามนุษย์ยังไม่ตายนินา รอด~
"ลูซิเฟอร์ เป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนรึเปล่า"
เด็กผู้หญิงผมสีครีมอ่อนรีบเข้าไปพยุง มนุษย์ที่ชื่อว่าลูซิเฟอร์ ก่อนจะทำหน้าโคตรเป็นห่วงง หมั่นไส้โว้ยยยยยยยยยยยย
"ไม่เป็นไรหรอก เห้! ยัยป้าทำไมต้องทำรุนแรงด้วยฮะ ฉันไปทำให้ญาติเธอเสียรึไง"
ญาติ?...มันคืออะไร...
รู้สึกอยากเดินให้พ้นๆไปจากตรงนี้จังเเหะ รู้สึกเหมือนข้าโง่เลย-_-
ไม่เเค่คิด ข้ายกกระเป๋าอันหนักอึ้งขึ้น ก่อนจะเดินออกจากตรงนั้นโดยไม่มีคำบอกลาอะไรทั้งสิ้น ก็ใครอยากจะไปคุยกับเจ้ามนุษย์เเบบนั้นกัน อ่อนเเอชะมัด ขนาดเป็นผู้ชาย แต่ก็หล่อนะ...เอ๊ะ! ข้าคิดอะไรนะ ไม่มีใครหล่อหรอกมีเเค่ท่านยมของข้าเท่านั้น!!!
"เห้ย! ป้า! ต่อยฉันเเล้วหนีเหรอ หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!"
"ขี้โวยวายชะมัด-__-^^"
"อะไรนะ ป้าทำฉันเจ็บนะ ป้าต้องรับผิดชอบสิ!!!"
ข้าหันไปมองหน้าเจ้าลูซิเฟอร์ก่อนจะพูดดังๆ ชัดทุกถ้อยคำว่า...
"ข้าไม่มีเวลาว่างมากพอ ที่จะมายุ่งกับเจ้าหรอกนะ!!!(?)"
จบไปอีกตอนค่า ฝากเม้นด้วยนะคะ^__^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ