devil ปีศาจน้อยในอ้อมเเขน

     "..."
     มนุษย์
     "..."
     มนุษย์...
     ข้าเกลียดมนุษย์โว้ยยยยย เเล้วดูไอ้พวกมนุษย์บ้าทั้งหลายนี่สิ เจ้าหยิบอะไรขึ้นมานะ! อาวุธงั้นเหรอ มันเป็นสี่เหลี่ยมหลากหลายสีสันต์เเละมีสี่เหลี่ยนมเล็็กๆอีกอันด้วย เเละทุกคนที่มนุษย์กดอะไรไม่รู้ มันจะมีเเสงสีขาวที่ช่างเเสบตาเยี่ยงนัก มันอาจทำให้ข้าตายได้!!!(?)
     เเล้วมันหน้าเเเปลกตรงไหนที่ข้าจะใส่ชุดนางพญาเจ้านรกออกมานะ ข้าว่ามันก็ไม่ได้น่าดูอะไรนิ มันเป็นชุดสีดำยาวถึงพื้น มีผ้าคลุม มีถุงมือสีดำ รองเท้าสีดำ สีดำมันไม่ดีตรงไหน ชุดข้าก็ไม่ได้เเปลก ข้าใส่ชุดนี้ในนรกทุวัน! ยกเว้นวันที่ข้าต้องไปรับไอ้ผีเฮงซวยนั่น นั่น! ข้าว่า(ในใจ)เเล้วก็ยังไม่หยุดเเถมยิ้มอีกต่างหาก หัวเราด้วย! ข้าเกลียดสิ่งนั้นที่สุด สิ่งที่ข้าไม่เคยมีเเละข้าไม่อยากมี!!!
     ...บ่นไปก็ไม่ได้อะไร ข้าหาบะ บา อะไรวะ! อ่อบ้านดีกว่า...
     "นี่ๆ เจ้าสองคนตรงนั้นนะ หยุดก่อนข้ามีเรื่องจะถาม"
     "คะ..ค่ะ อุ๊บ!"
     มนุษย์ชายหญิงทั้งสอองคนมองหน้าข้า ด้วยสายตาที่ตลกขบขัน! เจ้าจำขำอะไรกันนักกันหนา เอาเหอะ ยังไงข้าก็ไม่มีทางเลือกถามไอ้สองตัวนี้ก่อนก็เเล้วกัน
     "เจ้ารู้จักไอ้บ้านนี้ไหม?"
     ข้ายื่นกระดาษสีขาวให้กับมนุษย์ทั้งสองคน มนุษย์ทั้ง2คนพยักหน้าหงึกๆก่อนจะชี้ทางที่ข้าควรจะไป
     "ทางนั้นคะ เลี้ยวเข้าไปในซอยนั้นเเล้วก็XXXX"
     "...ขอบใจข้าซะสิ"
     "เอ๋???"
     "ก็พวกเจ้า ได้ช่วยข้านิ มันเป็นเรื่องที่สูงส่งมากนัก เเละเป็นโอกาสยากที่จะได้คุยกับนางพญานรกอย่างข้า เอ้า! นิ่งเฉยอยู่ได้ ขอบคุณซะสิ"
     "บ้ารึเปล่า เธอนั่นเเหละที่ต้องขอบคุณเรา เราเป็นคนช่วยเธอนะ"
     เธอ? เรา? มันคืออะไรกันนะ ข้าไม่รู้จัก เเต่ไอ้สองตัวนี้มันกำลังดูถูกข้านางพญาเเห่งนรก!!!
     "นี่เจ้า!!!"
     "อะไรกัน ยัยป้าตกยุค!"
     อะไรกัน เจ้านั่นมันพูดหมายความว่าอย่างไร ข้าไม่เข้าใจ เเต่ข้ากลับรู้สึกว่า ข้าเกลียดคำนั้น!!! เเละใครที่ดูถูกนางพญาอย่างข้ามันต้องตาย!!!
     ผลัวะ!!!
 
เดี๋ยวมาต่อนะจ้ะ^^