สาวน้อยน้ำแข็งแห่งเอเรนเดล

" สะว้าด ..  น้ำเพชร  ทำไมผมเปียกเนี่ย "
สาวน้อยสะดุ้งเฮือก แล้ว ยิ้มให้แก่มารดา 
"  เออ หนูเห็นว่ามันร้อน น่ะ หนูเลยสระผมนิดนึง  " 
"  ร้อนบ้าร้อนบออะไรล่ะหนาวจะเป็นไข้แล้ว  "  ผู้เป็นแม่  รีบแย้งมาทัน 
"  หนูไม่ได้เป็นไข้ซะหน่อย  พี่เพชร ตั้ง หาก นู่นที่เป็น "  เด็กสาวเถียงเส็ดก็รีบโยนเรื่องไปให้พี่ชายตัวเอง.....

ซึ้งตอนนี้ กำลังเป็นหวัดอยู่
"  อะไรๆ ยัยน้ำ  ชั้นเป็นหวัดแล้วไง "
"  ก็มันใช่มั้ยล่ะ  เป็นหวัดแถมยังมีน้ำหมูกไหลย้อยด้วย แวะ น่าขยะขแยงชมัด  "
พอพูดเส็ดก็ทำท่า สบัดมือ เพื่อ บ่งบอกว่า ตนเอง ไม่ชอบ
"  มันจะมากแล้วมั้ง  ยาย หะหัดชิ้ว "  ชายหนุ่มลุกขึ้นเพื่อจะได้ด่าน้องสาว ตัวเอง
แต่ปรากฎว่า เจ้าหวัดตัวดีขวางเอาไว้ และน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากโพร่งออกมา
"  นั้น ไง ว่ายังไม่ทันขาดคำมาซะแล้ว  " 
"   ไอ้เด็กบ้า  เดี๋ยว เหอะ  แม่คับดูมันสิคับมันว่าเพชรอีกแล้ว "  ชายหนุ่มขู่ สักพัก  ก็หันไปทางซ้ายเพื่อ  จะได้รับการช่วยเหลือ 
"  นานามิ  เป็นสาวเป็นแซไปแย่ผู้ชายแบบนั้ได้งัยลูก  "
ผู้เป็นแม่หันไปมองหน้าลูกสาวตัวเอง
" หนูม่ได้แหยซะหน่อยนี่ค่ะ "  นานามิพูดไปหยิบข้าวใส่ปากอย่างรวดเร็ว  
" และมันดีมั้ยล่ะ  "  "  ไปก่อนล่ะค้า  " 
ผู้เป็นแม่ยังไม่ได้ว่าอะไรเยอะอะไรเลยแต่สาวน้อยกลับไปอย่างรวดเร็ว
"  น้ำเพชรเอาอีกแล้ว  ข้าวคงกินไม่หมดชัว  "  หญิง  วัยกลางบ่นไปและกำลังก้มเก็บจานข้าว
แต่แทนที่จะเห็นภาพเป็นกับข้าวที่อยู่เหลือย  แต่สุดท้ายกลับเป็นว่า  "  เกลี้ยง  " 
แม่และเพชร  เอ่ยออกมาพร้อมกัน 

 
ู