สาวน้อยน้ำแข็งแห่งเอเรนเดล

                    ฉันเอามือล่วงกระเป๋า ที่ห้อยอยู่ทางด้านขวาเอวของฉัน
" เสกว โดเรมี เคสตาร์ " ฉันท่องคาถา(?) ที่คีโต้บอกมา เสียงดังก้อง
อยู่ๆ แสงในกระเป๋าที่ฉันล้วงอยู่นั้น ก็เปล่ง ออกมา   ฉันเลยดึงมันออก
จนปรากฎให้เห็นแท่นใสๆยาวๆ เหมือนน้ำแข็ง  ปลายแท่งด้านล่างเป็น
เกล็ดหิมะน้ำแข็งขนาดใหญ่พอดี  ปลายแท่นด้านบนเป็นรูปทรงวงกลมมีหลวดลาย
เกล็ดหิมะ เหมือนกับอันล่าง 
 
                    " ช่วยฉันที มันกำลังจะใกล้มาแล้ว อร็าาาาาาาาาา กรี๊ดดดดดดดดด"
                    " ห้ะ... คีโต้ ฉันต้องไปแล้ว จะต้องใช้ไอ้ไม้กวาดน้ำแข็งยังไง..."  ฉันตกใจ และหันไปถามคีโต้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อหาทางช่วยบุคคลนั้น
                      " เธอนั่งข้างหลัง เดี๋ยวฉันขับเอง " คีโต้พูดจบ ก็คว้าเอา
ไม้กวาดน้ำแข็งที่ฉันยืนถือมันอยู่ด้วยสีหน้าตกใจ ที่ได้ยินเสียง ในระยะห่างที่ไกลขนาดนั้น ไม่อยากเชื่อ นี่แค่ฉันโดนให้กลายเป็นอะตับสิน เอ้ย อัศวิน
ทำไมร่างกายฉันรู้สึกแปลกๆ เหมือนมันกำลังรอให้ฉันไปหามันทุกที พลังที่
ซ้อนอยู่ข้างในตัวฉันตอนนี้  มันยังไงกันน่ะ
 
........................       ........................................          .........................
จะพยามทำให้ดีที่สุดค่ะ    จากเหยินจัง