Await'love รับใจไว้หน่อยนะคะ

   'ฮ้าวว' อุ้ย อุ้บบ..:x ห้ามไม่มีมารยาทททเดี่ยวคุณแม่ว่า เฮ้ออเครียดตั้งแต่เช้าเลยยเหรอเนี่ยยกรรมอารายของหนูอ้าาา-3- อนนี้งอนคุณแม่ที่สุดเลยยพรุ่งนี้พี่แอลตินจะกลับมาแต่ก็ยังจะให้เรียนไวโอลินอีกแงๆๆๆ เบื่อมากเลยยฉันหนะมีพรสวรรค์ด้านนี้แหละเรื่องการเล่นดนรีตอนเด็กๆคุณพ่อพาไปเรียนภาษา เกาหลีเพิ่มแต่ฉันเดินผ่านที่เรียนเปียโนฉันชอบเลยขอคุณพ่อเรียน^^ตั้งนั้นมาก้เล่นดนตรีเรียนชงชาสารพัดเพื่อเพิ่มความเป็นกุลสตรี แต่จริงๆหนะฉันคิดเสมอว่า'ทุกวันนี้ไม่ใช่ผู้หญิงรึงายยยยยอ้ะะ' ฉันหันไปมองนาฬิกาตอนนี้ 6โมงฉันเริ่มเรียน9โมงชวนริมะไปเดินซื้อของดีฟ่าาา=..=อ่อๆต้องบอกพ่อไม่ต้องเอารถคุณลุงไปเพราะไม่งั้้นชีวิตไม่สงบแหงๆๆ
และแล้วก็บอกคุณพ่อเรียบร้อยวันนี้ฉันใส่เดรสสีเหลืองอ่อนที่คุณพ่อเคยซื้อให้^0^น่าร้ากกที่สุดพ่อฉัน   หลังจากพร่ามมานานฉันก็นัดริมะเรียบร้อย เรานัดเจอกันที่'Sweet's cafe'ร้านโปรดฉันเลย^^ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้ายพร้อมนั่งจิบโกโก้ร้อนรอริมะเรื่อยๆฟินที่สุดดเรยยนานๆทีมีเวลาส่วนตัว^0^
 
'มานามิ^^ โทษทีที่มาช้านะพอดีเอาของไปให้เซจิหนะมาลืมโทรศัพท์ไว้ที่ห้องฉันเฉยเลยย เห้อ!!' ไม่ได้ถามสักนิดเลยจ้าาา จริงๆเธอจะไปไหนก่อนก็ได้นะอยากกินโกโก้ร้อนต่อชิวๆอ่ะ
 
'อ่าๆ ไม่เป็นไรจ้าาฉันก็เพิ่งถึงไม่นานเองนะ^0^'
 
'อาห้ะๆ น้องค้ะขอชาเย็น1ที่ค่ะ^^' ริมะสั่งของโปรดตัวเองทันทีเลยอ่ะะนะอารมณ์ดีตลอดเลยจริงๆ
 
'จริงๆเลยนะริมะเนี่ย! ชอบกินของเย็นไม่เปลี่นหน้าหนาวแล้วระวังเป็นหวัดหละ^^'
 
'จ้าๆ เธอก็ชอบอะไรร้อนๆเหมือนกันนั่นแหละฉันกินแล้วปากพองไปหมดTOT'หา!!ฉันผิดเหรอเนี่ยยT^T
 
'แหะๆ ก็ฉันติดพ่อหนะชินแล้วมันก็ชอบไปเองอะ^^'
 
'5555ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยฉันก็เป็นแบบเธอนั่นแหละ เลยติดของเย็นมาตลอด^0^'
แล้วเราก็คุยกันไปเรื่องจนหมดเวลา(เหมือนนั่งนับถอยหลังอยู่ตลอด-_-;)
 
'ไปก่อนนะริมะ ฉันต้องไปเรียนแล้วแหละฉันขอบใจนะที่มานั่งคุยเป็นเพื่อน^^'
 
'ไม่เป็นไรหรอกมีไรโทรมาหาได้นะ มานามิ^^'
แล้วฉันก็ส่งยิ้มพร้อมโบกมือลาเดินออกมาไปขึ้นรถคุณลุงที่มารอหน้าร้านถึง5นาทีได้-3-วันนี้ฉันมาถึงที่เรียนแต่น้องที่เล่นด้วยกันดันไม่มา=..=;ฉันเลยนั่งซ้อมคนเดียว!!!คนเดียวอีกแล้วแงๆๆๆพอเรียนเสร็จก็12:00น. ฉันไปร้านอาหารแล้วก็กินอย่างคนอดอยาก(เมื่อเช้าไม่ได้กินมา)แล้วก็กลับบ้านไปดูห้องเตรียมรับพี่แอลติน เห็นบอกว่าจะมีน้องสาว(ไม่แท้)ของพี่แอลตินมาด้วยยใครกันล้ะเนี่ยยแฟนพี่รึป่าววนะTUTทามม้ายยยไม่ใช่ก็คงดีนะ ถ้าถามว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่ละก็บอกคำเดียวเรียน วาดรูปจิตกรรม่างๆอันนี้เป็นวิชาที่แม่เสริมให้ซึ่งฉันเกลียดแต่!ไม่กล้าพูดกลัวคุณแม่เสียใจอ้าาาาT^Tทำไมฉันไม่กลัวตัวเองเสียใจบ้างล้ะเนี่ยยยTOT เรียนต้อง3ชม.แหนะๆโลกทำร้ายย!!!
ในที่สุดช่วงเวลาความเศร้าของข้าน้อยก็ผ่านมาได้(ไม่ดีสักเท่าไหร่TUT)ก็จบลงซะที่ฉันรีบขึ้นห้องไปแช่น้ำอุ่นบนห้องแล้วลงมารับประทานอาหารทันทีพอเรียบร้อยดีแล้วก็ไป เรียมชุดที่ใส่ไปรับพี่แอลตินทันทีเลยค่าาา(ถ้าตาแอลตินรู้ดีใจตายเลยยม้างง^^)เสร็จแล้วอย่าถามว่าทำอะไรนอนสิคะนอนคนอยากสวยต้องนอนเร็วนะคะ^^บอกเลยว่าเกี่ยววม้ากกค่าา
 
ณ สนามบิน
ครื้ดดดด เสียงเตรื่องบินที่พี่แอลตินนั่งมาลงจอดฉันรีบเดินไปรับพ่อทันทีคนเยอะมากเลยยจะแห่ขบวนไปประท้วงต่างประเทศรึไงย้ะะ! แล้วฉันก็เจอ เจอแล้วพี่แอลตินกับสาวน้อยผู้ลึกลับ!(ตั้งเองจากเซ้นส์)
 
'พะ..พี่แอลติน...'ฉันพร่างเบาๆสั่นๆเพราะพี่เขาเท่ห์มากกเปลี่ยจากเดิม(ดีขั้น*0*)หล่ออม้ากกกค่าาเอาโล่ไปเลยยแถมหัวใจหนูด้วยนะ เฮ้ยๆๆนี่ฉันเป็นคนอย่างนี้ตั้งแต่ตอนหนายยย*_*;มึนเรยยย
 
'เฮลโล^^มานิ สวยขึ้นนะ' อ้ะพี่เรียกฉ้านนยิ้มให้ด้วยแถมบอกว่าข้าน้ัอยสวยขึ้นน(แสดงว่าปกติสวยอยู่แล้วอ่ะดิ คิๆๆ)
 
'อะ..พี่ก็หล่อขึ้นค่ะะมากเลยด้วยย^///^'เขินค่าาาตอนนี้หัวใจพองโตได้ที่เลยยค้าา^^
 
'5555ไม่หรอกเราไม่ได้เจอกันนานมากกว่า..เอ..ข้างนั่นมานินั่นใช่..ริมะรึเปล่า?'
 
'ใช่ค่ะ^^ สวัสดีค่ะ'ริมะตอบ
 
'แล้วนางมารหละไม่มาใช่มั้ยย ถ้าถามถึงบอกว่าฉันบินกลับฝรั่งเศสไปแล้วนะU_U' พี่แอลตินคงหมายถึงพี่เรมะแหงๆคนเดียวแหละที่พี่แอลตินกลัวนั่นคือพี่สาวสุดสวยของริมะนั่นแหละ555ยังจำได้เลยที่พี่แอลตินโดนพี่เรมะต่อยหน้าเต็มๆอ้ะะ^^คิๆ
 
'พี่เรมะ ไม่มาค่ะไปทำงานพิเศษ^^วางใจได้ค่ะแต่อีกไม่นานไม่แน่^^;'เหอะๆ ริมะหมายถึงตอนไปโรงเรียนแหงๆเพราะพี่แอลตินต้องอยู่โรงเรียนเดียวกันกับพี่เรมะ^^
 
'เอ่อ..นี่น้องสาวห่างกันนน1ปีอยู่มอ3เท่ามานิหนะเก่งกีฬานะชื่อ ยูมิโกะหรือเรียกยูมินั่นแหละ^^'เห้ออค่อยยังชั่ววนึกว่าเป็นแฟนแต่ยูมิโกะนี่น่ารักใช่ย่อยย^^
 
'ค่ะ ฉันมานามิเรียกว่ามานิได้นะ^^'แนะนำตัวไปก่อนแล้วกันน^^
 
'อื้ม..พี่แอลตินพูดถึงบ่อยๆ เธอน่ารักดีนะฉันก็ชอบเธอบ้างนั่นแหละ' เหมือนไม่ชอบก็บอกมายัยยุมินี่ชอบพี่แอลตินแหงๆพูดแทงใจฉ้านนมากกTYT
 
'จ้าๆ ค่อยๆเป็นค่อยๆไปแล้วกันเชิญไปที่บ้านได้เลยนะ^^เราอยู่บ้านเดียวกันน'ฉันเสนอบอกไปแล้วเราก็กลับมาถึงบ้านยูมินอนห้องข้างๆฉันส่วยพี่แอลตินห้องตรงข้ามฉันแหละะ^^วันนี้ฉันมีความสุขที่พี่แอลตินกลับมายูมิไม่ใช่แฟนพี่แอลตินทานข้าวพร้อมพี่อ่านหนังสือติวกับพี่ฉันมีความสุขมากนะคะที่พี่กลับมาอยู่กับฉันตอนเด็กๆรักพี่ที่สุดเลยค่ะะอยู่ไปแบบนี้นานๆนะ^^