Await'love รับใจไว้หน่อยนะคะ

ริมะ
สุดยอดเลยยยย! วันนี้พี่แอลตินทำเป็นบังเอิญมาเจอเราเพื่อง้อน่ารักมากกเบยยพีชายสุดหล่อ แต่ฉัน
ยังไมได้ขอโทษพี่แอลตินเลยทำไงดีหละเนี่ยพรุ่งนี้ไปหาริมะที่บ้านดีกว่าไปปรึกษาว่าจะทำยังไงดu
>< ง่อววว์คืนนี้จะฝันถึงพี่แอลตินหละะน้าาา
 
 
แอลติน
ทุกคนครับบ!!วันนี้ผมง้อมานามิมาครับ ผมเจอมานามิตลอดการเดินทางแถมเธอยังถามว่าผมเหนื่อย
มั้ยอีก ผมเขินเลยยครับทุกคนผมเขิน55555น้องคนนนี้จะทำผมบ้าเเล้วนะครับเนี่ยย!! แต่ยังไงผม
ก็ได้หอมแก้มเธอฟอดใหญ่ตอนเธอหลับแล้วหละครับบ^0^
 
เวลาผ่านไปทั้งสองคนก็นอนหลับไปอย่างอ่อนแรง~~
 
08:00 น.
ตึกๆๆๆ
 
'คุณแม่คะ'
 
'อะไรจ้ะ มานามิ'
 
'วันนี้หนูขอไปบ้านริมะได้ไหมคะ'แม่จะให้ม้ายยยยเนี่ยยย-0-
 
'ได้จ้ะลูก^^'
 
'ขอบคุณนะคะคุณแม่ รักแม่ที่สุดเลยค่ะะ^()^'
 
'จ้าๆ แม่ก็รักลูกนะ' ขอให้แผนลูกสำเร็จน้าาแม่จะรอดู^^
 
 
บ้านริมะ
 
กริ้งๆๆ ฉันกดออดหน้าบ้านริมะเชื่อได้ว่าเธอต้องตื่นเพราะเสียงนี้แน่ๆ- -
 
กริ้งๆ
 
กริ้งๆ
 
'จ้าๆ มาแล้วรีบอะไรนักหนาเนี่ย- -' ริมะมาเปิดประตูบ้านด้วยสิหน้างัวเงียอย่างหนักบอกแล้วว่าเธอ
ตต้องเพิ่งตื่นแน่ๆ- -
 
'ไม่มีใครรีบเลยนะ เธอแหละช้ามากกกกกกกก~~~~~~~~~~~~'
 
'จ้าๆ แม่คุณหนู- -' 
 
'อย่าเรียกฉันอย่างงั้นได้ม่ะะ- -'
 
'จ้าๆ มานามิ- -'
 
'นี่เธอไม่คิดจะชวนฉันเข้าบ้านเลยรึไงกันย่ะะ' - - พูดออกไปหลังจากยืนมานานมากล้ะ
 
'จ้าๆ เชิญค่าาา'
 
ตึกๆๆๆ  แอ้ดด ฟึ่บบบ!!
 
ฉันเดินเข้ามาในห้องของริมะเป็นห้องที่เรียบง่ายเหมือนเคยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิดแต่กำแพง
ห้องเต็มไปด้วยรูปคู่ของริมะกะเซจิ ฉันหมั่นไส้ซะจริงงเฟ้ยยชิๆๆๆๆ
 
'เธอมาถึงบ้านฉันมีอะไรรึเปล่า'
 
'แน่นอนย่ะ- -'
 
'เรื่อง?  พี่แอลติน?'
 
'แน่นอนอยู่แล้ว'
 
'มีไรอ่ะ- -'
 
'ฉันจะขอโทษพี่เค้ายังไงดี- -อ่ะ'
 
'ก็เดินเข้าไปหาเหมือนทุกครั้งเเล้วพูดว่า ขอโทษนะคะสำหรับทุกเรื่อง แค่เนี้ยยย'
 
'แค่เนี้ยหรอ??'
 
'ช่ายยยยยที่สุดด'
 
'แต่ฉันอายเป็นนะเฟ้ยย- -'
 
'ไม่เห็นเป็นไรเลย ถ้าคิดว่าเธอผิดก็ขอโทษซะแค่นั้นแหละน่าา'
 
'หรออ-w-'
 
'จ้าๆๆ^^'
 
'แล้วถ้าไม่สำเร็จหละะ'
 
'พี่แอลตินไม่ใจดำขนาดนั้นหรอกมานามิ- -'เออเนอะพี่ออกจะใจดียยย์
 
'ขอบใจนะริมะ'
 
'จ่ะ สมหวังเร็วๆนะ'
 
'งื้มๆ นี่วันนี้เธอไปกินเค้กกับฉันมั้ยย??'
 
'ไปสิ ไปอยู่แว้วววว^0^'
 
'เอ่อ ไปแต่งตัวซะ- -'
 
'รอแปปน้าาเพื่อนรักกก <3 '
 
'- -'
 
ฟึ่บๆๆฟับฟึบบฟับบบๆๆๆๆ
 
'เสร็จแล้วววว^0^'
 
'ไปกันเถอะ ' ริมะแต่งตัวสวยกว่าฉ้านนนนนนนTOT
 
'เธอหนะ มาเปลี่ยนเอาชุดฉันไปใส่เดี่ยวนี้นะ นั่นมันธรรมดาเกินกว่าจะไปกับไอดอลไวใสอย่างฉัน'
อึ้ก ยายนี่นี่นะะหลงตัวเองเหมือนเดิมนี่สินะเพื่อนฉ้านนTT
 
'เออก็ได้ๆ- -'
 
ฟึ่บๆๆฟับๆๆฟับฟึ่บฟับบ
 
'ไปได้ยัง- -??'
 
'เดี่ยว ฉันจะถักเปียให้^^'
 
'เร็วๆด้วยนะ- -'
 
ฟึ่บๆๆฟับฟับฟึ่บฟับบบ
 
'สวยขึ้นล่ะไปได้'
 
'โอเคเพื่อนอยากไปนานและ- -'
 
 
Cafe Cake
 
'เห้อออ~วันนนี้ผมมาซื้อเค้กที่มานามิชอบครับแต่วันนี้มานามิหายไปจากบ้านแต่เช้่าเลย- -'
 
กิ้งๆ ปัง
 
เสียงเกิดประตูกลิ่นน้ำหอมนี้ทำให้ผมต้องหันไปมองหน้าประตูนั่น!! สิ่งที่เห็นครับสิ่งที่ผมเห็นนั่นคือ
นางฟ้ามานามิ วันนี้เธอสวยมากเลยครับบผมชอบมากเลยยแต่มีริมะด้วยครับเธอมากินเค้กกัน
เรอะเเล้วที่ผมถืออยู่นี่เธอจะได้กินป่ะเนี่ยย- -
 
'นี่มานามิ!!' ริมะเรียกฉันเสียงดัง
 
'หา???'
 
'หาไรหละไม่ต้องหาเลย นั่น!! พี่แอลติน!'
 
'หาาาาาาา=[]='