The Bad Boy นายนี่มัน...จริงๆเลย!!!

       Chapter 1 :มาเฟีย
          ตุ๊บ! ผลัก! โครม!
          เสียงอะไรกัน เหมือนคนกำลังมีเรื่องกันเลย เมื่อคิดได้ดังนั้น ก็เหมือนมีอะไรบางทำให้ขาก้าวออกไปตามทางของต้นตอของเสียงนั่นอย่างอดไม่ได้ จนมาถึงโกดังเก็บของแห่งหนึ่ง"อ๊ะ!"เด็กหนุ่มสะดุ้งตกใจรีบหาที่ซ่อนเพื่อดูเหตุตรงหน้าทันที
          "หึ แกกล้าใช่เล่นนี่ที่กล้ามาทรยศบอสของพวกเราหนะ"
           บอส? เฮ้ย! คนพวกนี้เป็นมาเฟียเหรอ!
          "กรี๊ค!~"ร่างของเด็กสาวร่างเล็กถูกฉุดกระชากออกมาจากรถ พร้อมกับเสียงกรีดร้องด้วยความกลัว
          "อ๊ะ!"เด็กหนุ่มตกใจจนเผลอร้องออกไป
          "ใครหนะ!"ดูเหมือนพวกคนที่ใส่ชุดสูดสีดำจะได้ยินเสียงของเด็กหนุ่ม เลยไล่กวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อหาต้นตอของเสียงนั้นอย่างระแวง
          "ชะ...ช่วยด้วยค่ะ! ช่วยด้วย!"เด็กสาวที่ถูกกระชากลงมาจากรถเมื่อกี้นี้ตะโกนขอความช่วยเหลือเสียงดังลั่น
          เด็กหนุ่มที่หลบอยู่หลังกองกล่องบรรจุอะไรสักอย่าง พยายามคิดวิธีช่วยสองคนนั้นอย่างหนัก
         ต้องมีสักทางสิที่พอจะช่วยพวกเค้าได้ อ๊ะ! ใช่แล้ว
         ในขณะที่เด็กำลังหาทางช่วยคนทั้งสองที่ถูกเล่นงานอยู่ พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นคันโยกสะพานไฟ เด็กหนุ่มก็สามารถคิดแผนบางอย่างออกมาได้
         เด็กหนุ่มหันไปทางที่กลุ่มคนชุดดำยืนอยู่ เพื่อหาจังหวะลงมือตามแผนที่ตนได้วางเอาไว้เมื่อครู่นี้
         ใกล้แล้ว...
        3...
        2...
          ใกล้แล้ว...
         1...
           อีกนิดเดียว...
          อีกนิด...
         0...
           ตอนนี้หละ!
          เด็กหนุ่มดีดตัวกระโดดขึ้นไปสับสะพานไฟอย่างรวดเร็ว
          พรึบ!
          ไฟทุกดวงในโกดังหลังนี้ดังลงทันที โดยที่ยังไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นสับสะพานไฟ เด็กหนุ่มเมื่อเทัาแตะพื้นก็รีบดีดตัววิ่งไปทางเด็กสาวที่กำลังตกใจทันที
          "เธอช่วยฉันแบกผู้ชายคนนี้ออกไปด้วยได้ไหม"เด็กกระซิบถามเด็กทันทีที่มาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างของเด็กสาวร่างเล็ก
          "ค่ะๆ"เด็กสาวสะดุ้งตกใจ พลางตอบคำถามอย่างลวกๆ
          "อืมรีบไปกันคนพวกนั้นเริ่มตั้งตัวได้แล้ว"
          "ค่ะ"เด็กสาวตอบและเดินเข้าไปช่วยเด็กหนุ่มพยุงร่างของชายคนที่ถูกซ้อม แล้วรีบเดินออกไปจากโกดังหลังนี่ทันที
         "ดะ...เดี๋ยวก่อนค่ะ ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันกับพ่อ"เด็กสาวพูดขอบคุณเด็กหนุ่ม
         "อืม ไม่เป็นไรหรอก"เด็กหันไปยิ้มบางๆให้เด็กสาว
         "เอ่อ ฉะ...ฉันริเวียค่ะ คุณเอ่อ..."
         "ผมยูครับ เอ๋! ดึกป่านนี้แล้วเหรอเนี่ย ตายหละ เอ่อริเวียผมขอตัวกลับก่อนนะ"เด็กหนุ่มเมื่อเห็นเวลาในนาฬิกาของตนก็บอกลาเด็กสาวแล้วรีบออกตัววิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว
         ตายแน่ กลับบ้านดึกขนาดนี้ มีหวังโดนคาเอเดะบ่นอีกแน่
         หมับ!
         "จะรีบไปไหนหละ"เสียงทุ้มลื่นหูของใครบางตนเอ่ยกระซิบกับเด็กหนุ่ม
         "อ๊ะ! คะ...คุณเป็นใคร"เด็กหนุ่มเมื่อตั้งสติได้ก็สวนคำถามกลับไปทันที พร้องกับพยายามดิ้นให้หลุดจจากการเกาะกุมของชายหนุ่มแปลกหน้า
         "พยศใช้ได้เลยนะ"ชายหนุ่มยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ลำคอระหงษ์ของเด็กหนุ่มพร้อมกับเอ่ยเสียงกระซิบ ร่างเล็กของเด็กหนุ่มกระตุกวูบทันทีที่ลมหายใจอุ่นๆของชายหนุ่มปะทะกับต้นคอของตน
         ในขณะที่เด็กหนุ่มยังไม่ทันตั้งตัวก๊ถูกอะไรสักอย่างกระแทกเข้าที่ท้องจนสลบไป....
                                              TBC.