>> Secrets love รักฉันเรียกว่าเธอ <<

[bank say]
ไอ้กานต์เเม่งเป็นไรว่ะอยู่ดีๆก็เดินออกไปเฉยโกรธกุป่ะว่ะกุก็ไม่ได้ทำไรผิดนะเว้ย
"ไอ้เเบงค์มึงกลับไปก่อนเลยนะเว้ยวันนี้กุจะพาเเฟนไปสวีทว่ะ"ไอ้เจมส์พูดทำให้ผมหลุดจากความคิด
"เออๆ...เเล้วนั้นพวกมึงจะไปไหนกันว่ะ"ผมเห็นพวกมันลุกขึ้นจะเดินออกไปเลยถาม
"ไปเตะบอลไง...มึงจะไปกับพวกกุป่ะ"ไอ้โอมตอบ
"ไม่ว่ะ..เเล้วพวกมึงจะไม่รอไอ้กานต์หรอว่ะ..เเม่งไปห้องน้ำตั้งนานล่ะสงสัยตกส้วม"ผมพูดเเซวไอ้กานต์โดยหารู้ไหมว่าไอ้กานต์เดินมาพอดี
"ไรมึงไอ้เเบงค์กุหายไปเเค่20นาทีเองบอกว่ากุตกส้วม"ไอ้กานต์ตอบผมพร้อมกับเดินมานั่งโต๊ะที่ถัดจากผม2โต๊ะผมก็งงทำไมมันไม่มานั่งที่เดิมมันว่ะ
"ใครพูดไรกุยังไม่พูดไรเลยนะ....พี่กานต์คร๊าบ"ผมทำเสียงอ้อน
"พวกมึงจะเถียงกันอีกนานป่ะว่ะ...กุจะไปเตะบอลจะไปป่ะเนี่ย"ไอ้โอมพูดขัด
"กุไปๆ...รอกุด้วยไอ้โอม"ไอ้เจมส์พูด
"งั้นเค้าไปดูที่รักเตะดีกว่า"ไอ้เต้พูดเสร็จก็เดินไปควงเเขนไอ้เจมส์ทันที
"เเล้วมึงอ่ะไอ้กานต์"ไอ้โอมหันมาถามผม
"ไม่ว่ะกุนั่งฟังเพลงอยุ่นี้ล่ะ..พวกมึงไปเหอะ"ผมพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะเปิดเพลงไอ้3คนนั้นก็เดินออกไปเหลือเเต่ผมกับไอ้เเบงค์2คน
"ไอ้กานต์มึงไม่อยากรู้หรอว่าทำไมกุย้ายมากรุงเทพอ่ะ"ผมพูดทำลายความเงียบ
"ก็อยากอ่ะ.....มึงอยากเล่าเดียวมึงก็เล่าเองอ่ะกุรู้นิสัยมึงดี"ไอ้กานต์ตอบผมผมรู้ล่ะว่ามันต้องอยากรู้เเละผมก็อยากเล่าให้มันฟังคนเเรก
end bank say
[karn say]
หลังจากไอ้เเบงค์พูดเพื่อทำลายความเงียบมันก็เริ่มเล่าว่าทำไมมันถึงย้ายมากรุงเทพมันเล่าว่ามันเลิกกับเเฟน มันเศร้ามากข้าวปลาไม่ยอมกินเริ่มทำตัวเกเรขึ้นทำให้เเม่มันต้องส่งมันมาให้ห่างจากเเฟนมันเพราะถ้ามันยังอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเเฟนเก่ามันมันคงทำตัวเหลวไหลมากกว่านี้มันเลยต้องมาอยุ่กรุงเทพมันย้ายมาก่อนเปิดเรียนได้เกือบ2อาทิตย์เเล้วมันบอกว่าเริ่มทำใจได้เเล้วผมก้เข้าใจนะครับเพราะมันเป็นคนที่รักแฟนมากส่วนเหตุที่มันเลิกกับเเฟนนะหรอครับก็เพราะเเฟนมันมีกิ๊กนะสิมันจับได้ผู้หญิงก็บอกเลิกมันผมเองก็สงสารมันนะครับ
เเต่ก็ไม่รู้ทำไมพอรู้ว่ามันเลิกกับเเฟนผมกับดีใจซะอีกผมก็เเปลกคนเนอะ 
ผมก็ได้เเต่พูดปลอบใจมันไป
"เห้ยไม่เป็นไรเว้ย...มึงยังมีกุอยุ่แฟนหาเมื่อไหร่ก็ได้"ผมพูดปลอบใจมันพร้อมกับย้ายที่นั่งไปนั่งข้างๆมันเเทน
"ขอบใจเว้ยไอ้กานต์มึงยังเป็นเพื่อนที่กุรักเสมอ"ไอ้เเบงค์ตอบพร้อมหยิบสายหูฟังที่หุข้างซ้ายของผมไปฟัง
หลังจากนั้นผมกับไอ้เเบงค์มีปัญหาอะไรก็ปรึกษากันตลอดจนเรา2คนสนิทกันมากขึ้นมีเรื่องอะไรก็คุยกันได้เสมอโทรคุยกันเเทบทุกวันเเชทหากันบ้างจนผมคิดว่าผมอยุ่กับมันเเล้วผมสบายใจผมสามารถคุยได้ทุกเรื่องเเต่ตรงที่ผมไม่ชอบเวลามีผู้หญิงเค้ามาคุยเค้าจีบหรือเเม้เเต่ขอถ่ายรูปผมเป็นอะไรของผมเนี่ยทำไหมต้องรุ้สึกเเบบนี้ด้วยนะเวลามีใครมาจีบมันก็มาเล่ามาปรึกษาผมว่าคนนี้ดีไหมคนนี้เป็นไงบ้างเเน่นอนครับผมก็ต้องตอบว่า "ไม่ดีอย่าไปคบเลย...นิสัยไม่ค่อยดีหรอก"ซึ่งความจริงผมไม่รุ้หรอกผู้หญิงคนนั้นนิสัยยังไงเเต่ที่ต้องตอบไปแบบนั้นผมเเค่ไม่อยากให้มันมีเเฟน
.............
........
.....
จบไปอีกตอนเป็นไงกันบ้างคะอย่าพึ่งเบื่อกันนะ
เม้นให้กำลังใจได้นะคะ
อาจมีเขียนผิดเขียนถูกบ้างก็ขออภัยนะคะ