เจ้าหญิงอย่างคุณต้องโดนกำราบ:my princess

 
ฮัจชิ้วววว~~~
กลับบ้านคราวนี้ไข้ขึ้นเลยฉัน เฮ้อ!ชีวิตอนาจ วิ่งกลับบ้านทั้งตัวเปียกยังไม่พอฝนดันโหมกระหน่ำมาซ้ำเติมฉันอีก ขอบใจจริงๆ = =  แถมยังต้องมาตอบคำถามแม่เรื่องโดดเรียนวันนี้อีก (ครูดันโทรมาบอกว่าฉันขอลากลับบ้าน จากที่ปกติก็ไม่เคยโทร) ข้อความจากผู้ไม่หวังดี!ก็ดังติดต่อกันมาอย่างไม่ขาดสาย เหมือนเดิม...
‘แหม พวกเฟค!!!ทำตัวเป็นคุณหนู ได้เวลาที่จะเปลี่ยนเจ้าหญิงใหม่ซะแล้วมั้ง’
‘นี่เหรอเจ้าหญิง เฟค!!!!!!!’
ขนาดข้อความในโทรศัพท์ยังดังขึ้นแบบอินฟินิตี้แบบไม่ขาดสายอย่างนี้ มีรึเพจ antiFAKE จะสงบ ฉันเปิดเข้าไปดูเพจที่มีภาพฉันมากที่สุด มากกว่าที่ฉันมีซะอีก แถมคนที่ตามกดไลค์ภาพยังมากกว่าคนที่มากดไลค์ภาพจริงๆของฉันซะอีก(พวกขี้อิจฉาก็งี้แหละ มโนไปเอง -.,-) ฉันเลื่อนดูการอัปเดตล่าสุด ที่มีภาพฉันกับหมอนั่น หยี้!พูดแล้วขนลุกซู่เลย
‘เอาอีกแล้ว เฟค! กระชากผู้ชายเข้ามาจูบ!!! นี่หรือเจ้าหญิงที่ดี? เฟคเวอร์ เมื่อไหร่เจ้าชายจะกลับมา??? ทุกคนรอความหวัง’
ฝันลมๆแล้งๆไปเหอะย่ะ เจ้าชายบ้าเจ้าชายบออะไรกันเขาหายสาบสูญไปตั้ง 2 ปี ไม่กลับมาแล้วมั้ง ตอนนี้อาจจะเรืออัปปางอาศัยอยู่ในเมอร์มิวดา ตกปลากินมีสัตว์เลี้ยงเป็นน้องหมึกยักษ์ ชีวิตแฮปปี้ ไม่ขอกลับมาสู่ชีวิตปกติอีกแล้วก็ได้ อืมๆทฤษฎีของฉันน่าจะเชื่อถือได้(เหรอ?)มโนอยู่นานนอนดีกว่า ฮัจชิ้วววว~~~
~ให้เพลงนี้มันลอยล่องไปอยู่ในกาลเวลา~
เย้ๆล่องลอยไปเลย บรึ๋ย...บรึ๋ย~~ฉันคลำหาโทรศัพท์สีชมพูวิ้งๆที่มีสายห้อยระโยงระยาง แต่ใช่ว่าจะไม่มีประโยชน์เพราะคุณสามารถใช้ปีนลงจากตึก 10 ชั้นได้(เวอร์ไป ==)
ติ๊ด!
“ฮัลโหลวว~~….”
“นี่แกยังไม่ตื่นใช่ไหมเนี่ย!”เสียงปรอทแตกแบบนี้ เสียงที่ไม่มีใครอยากเหมือนแบบนี้ คุ้นหูจัง(นอนคิดอยู่ประมาณ 10 วิ)วิ้ง!!อย่าบอกนะo.O
“ยัยเบอร์รี่!!!!!!!!”ตะโกนแทบลั่นบ้าน
“ก็ใช่นะสิ จะตะโกนทำไมเนี่ย แก้วหูแทบแตก”อ๊ากกกก อยากจะร้องเป็นภาษาอิตาลี(แต่เผอิญร้องไม่เป็น - -แล้วจะพูดทำไม)ทีนี้ฉันก็จะได้ลบคำสบประมาทของพวกที่บอกว่าฉันไม่มีเพื่อนได้สักที><ฮู่เร่!!!
“อย่าบอกนะว่าแกกลับมาแล้ว”
“…”
“นี่ทำไมไม่ตอบ อย่าบอกว่าเล่นมุข อย่าบอกนะ”
“โถ่ววว!รู้ทันอีกและ แหะๆๆ”- -ฉันละเอือมจริงๆ
“ตกลงกลับมาแล้วใช่ไหม”
“ใช่หลังจากฉันบินไปปารีสกับด๊าดี๊และม่ามี่ ฉันก็ไปต่อที่เจแปนิส...”ฉันวางหูโทรศัพท์ลงแล้วไปอาบน้ำ กว่าที่หล่อนจะพูดเสร็จ ฉันก็แต่งตัวไปเรียนเสร็จเรียบร้อย “...และแล้ววันนี้ฉันก็กลับมาเรียนแล้วจ้ามีเรื่องจะเม้าท์เพียบเลยฉัน แกคงยังไม่มีเพื่อนสนิทใหม่แล้วนะ”อย่าว่าแต่เพื่อนสนิทเลย เพื่อนจะคบยังไม่มี
“เดี๋ยวเจอกันที่โรงเรียนแกอย่าเพิ่งเปิดเผยตัวนะฉันจะทายว่าแกคือใคร หลังจากที่แกทิ้งให้ฉันทุกข์ระทมตรอมตรมอยู่คนเดียวตั้งหลายปี ”(เยอะได้อีก)หลังจากยัยนั่นตอบตกลงฉันก็ปิดโทรศัพท์และวิ่งไปโรงเรียนด้วยความเร็วแสง หน้าประตูโรงเรียนทำไมคนแน่นหนาอึกกระทึกครึกโครมอย่างนั้น หรือมีของลดราคามาขาย ไม่ได้หละต้องเข้าไปดูบ้าง
กว่าจะเบียดเข้ามาได้ เล่นเอาซะตัวเบี้ยวเลย แต่สิ่งที่เห็นมันดันไม่ใช่ของลดราคาแบบที่คิดแต่มันคือป้ายประกาศที่ฉันไม่อยากเห็นที่สุด เจ้าชายกลับมาแล้ววว??? ไม่จริงงง!!! มันต้องเกิดการเข้าใจผิดบางอย่าง ทฤษฎีของฉันน่าจะเป็นไปได้นี่(ยังจะกล้าพูด- -)อ๊ากกก แต่ถ้ามันเป็นจริงหละ ไม่นะ นี่ฉันจะโวยวายทำไมเนี่ย ก็การกลับมาของเขามันจะนำไปสู่อะไรรู้ไหม?การปฏิวัติ!ครั้งยิ่งใหญ่ ทุกคนจะลุกฮือ แล้วล้มล้างเจ้าหญิงซึ่งก็คือฉันไง ที่ฉันสามารถแผ่อำนาจมาได้จนถึงแทบทุกวันนี้(แล้วมีคนเกลียดเยอะขนาดนี้)ก็คือการที่เขาหายไปเนี่ยแหละ ทำให้ฉันมีอำนาจสูงสุด แต่ถ้าเขากลับมาจากเมอร์มิวดา ชีวิตฉันต้องจบแน่ๆ เพราะเขาคือคนเดียวที่อยู่เหนือฉันและเขายังสามารถปลดฉันออกจากการเป็นเจ้าหญิงได้!!!!!