The revenge แผนร้าย กลาย(รัก)ของนายตัวร้าย

                         ตอนเย็น~~
     พอถึงเวลานัดฉันก็เดินออกมาจากห้องเพื่อที่จะไปตรงระเบียง แปลกชะมัด!ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกันแต่ทำไมไม่เจอหน้ากันเลย งานไร่นี่มันยุ่งขนาดนั้นเลยรึไง
     วันนี้ฉันใส่เดรสสีฟ้าขาวแบบสบายๆ ขับกับตาสีม่วงที่มีแต่คนบอกว่าดูลึกลับ
     เมื่อฉันเดินมาถึงหน้าบ้าน ก็มีโต๊ะกินข้าวที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ด้านข้างโต๊ะมีผู้ชายคนนึงยืนมองออกไปนอกระเบียงอยู่ 
 
 
" ที่นี่สวยมากนะคะ...ขอบคุณสำหรับที่พักแล้วก็ที่ให้ฉันมาฝึกงาน ฉันจะพยายามให้เต็มที่นะคะ และก่อเรื่องให้น้อยที่สุดคะ "  ฉันเริ่มเปิดฉากพูดก่อน
 
" ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ " ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมหันหน้ามา 
 
                                                  !!!
     กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันอยากจะกรี๊ดพร้อมทั้งขับรถกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย อีตาลีเทลจ้องจะหลอกหลอนฉันไม่เลิกเลยรึไง
"นาย!!! แล้วเจ้าของไร่ไปไหน นายมาทำอะไรที่นี่ห้าาาาาาาา" ฉันโวย
" ผมนี่แหละเจ้าของไร่หรือจะอีกสถานะนึงก็คงเป็นว่าที่คู่หมั้นของคุณนะครับ " อีตาลีเทลพูดพร้อม    แสยะยิ้ม
" ไม่...ฉันไม่มีวันแต่งงานกับนายแน่ ฉันจะไปบอกให้ยกเลิกงานหมั้น " ฉันพูดพร้อมกับหันหลังจะเดินกลับห้อง แต่ลีเทลก็มาคว้าตัวฉันไว้ก่อน
" ปล่อย! " ฉันนพูดพร้อมทั้งทำตาดุใส่ แต่ลีเทลก็มือเหนียวเหมือนตุ๊กแกสะบัดเท่าไหร่ก็ไม่ออก
" ไม่ปล่อยครับ...คุณบอกเองนะว่าจะทำงานให้ดีที่สสุด นี่ยังไม่ทันเริ่มก็จะถอดตัวแล้วหรอครับ "      เขาพูด แต่ฉันรู้เลยว่าเขากำลังเยาะเย้ยฉันอยู๋
" นี่นาย! "
" อย่าลืมสิ่ครับตอนนี้พ่อกับแม่ฝากความหวังไว้ที่คุฯ "
     เขาพูดอย่างเป็นต่อ แต่มันก็จริงของเขาแม่ฉันป่วยทุกคนฝากความหวังไว้กับฉัน อีกอย่างทำงานกับอีตานี่ก็คงไม่มีไรมากแค่ต้องทนหน้ากันให้ได้ก็พอ ดีซะอีกฉันจะได้แก้แค้นกับสิ่งที่เขาเคยทำไว้กับฉัน
" ได้ตกลง " ฉันพูดอย่างจำใจ ฝากไว้ก่อนเถอะเราได้เจอกันอีกแน่ ลีเทล!!!
     พูดจบฉันก็สะบัดมือแล้วจะเดินเข้าบ้าน แต่ลีเทลก็คว้ามือฉันอีก
" อย่าเพิ่งไป...คุณต้องทานข้าวกับผมก่อน "
" NO!!! "
" ตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณผมสั่งตอนทำ " เขาพูดอย่างเหนือกว่า
     มันก็จริงงานของฉันอยู่ที่เขาว่าจะให้ผ่านหรือไม่ ฮึ่ย! นายนี่มันฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากมองจิกเขา
" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ " เขาปล่อยมือจากฉัน " ผมขอโทดที่พูดไม่ดักับคุณ...แล้วก้ " เขามองริมฝีปากฉัน
   อร๊ายยยยยย อย่าพูดเชียวนะ!
" นั่นแหละครับ ผมสัญญาว่าจะอดใจให้ไหว"  เขาพูดพร้อมทั้งเดินไปดึงเก้าอี้ให้ฉัน
" นายนี่มัน!!! " ฉันพูดอย่างหงุดหงิด
     พร้อมทั้งกระแทกเท้าใส่เขาก่อนจะนั่งที่โต๊ะ 5555^^ สม
" ยัยตัวแสบ ** " แล้วเขาก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้าม
" (^_^) "
" ยิ้มอะไร " คนตัวสูงถามพร้อมทั้งดึงหน้าส่
" ป่าวคะทานข้าวกันดีกว่า" ฉันตอบพร้อมทั้งตักอาหารกิน
     อาหารที่นี่อร่อยมากกกกก ถ้าได้นั่งกินกับคนรักคงโรแมนติกน่าดู แต่ผู้ชายที่นั่งกินด้วยดันเป็น
ลีเทลนะสิ่ ฝันฉันเลยดับลงอย่างรวดเร็ว
" วันนี้รีบนอนหล่ะ...พรุ่งนี้ต้องออกไปไร่แต่เช้า " ลีเทลพูดหลังจากทานข้าวเสร็จ
" ค่ะ " ฉันตอบพร้อมทั้งหันหลังจะดินเข้าบ้าน
" Good Night "
" อ่อ..คะ " ฉันตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองเขา แล้วเดินเขาห้องไป
     ฉันนอนมองเพดานห้องพร้อมคิดที่ลีเทลพูด เขาฝันดีฉันหรอ ฝันดีทำไมทำร้ายฉันมาแล้วอยู่ดีๆจะมาญาติดีด้วยเนี่ยนะ โอ๊ย!ปวดหัวนอนดีกว่า พรุ่งนี้ไม่รู้ต้องไปรบอะไรกับอีตานั่นอีกบ้าง
                                                    ...
               กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
     ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียงเพราะวันนี้ต้องรียยไปเข้าไร่ พออาบน้ำทานข้าวเสร็จฉันก็รีบไปในไร่
" เขาอยู่ไหนนะ! " ฉันมองหาลีเทล แต่ก้ไม่เจอจึงเดินไปเรื่อยๆ
     15 นาทีผ่านไป
" นี่มันก็เหลดมา 15 นาทีแล้วเขาไปไหนเนี่ย " ฉันเริ่มบ่น 
      อร๊ายยยย!!! ฉันเดินไปโดนตัวอะไรเข้า จึงก้อมลงไปดู
                                                กรี๊ดดดดดด!!! 
" งะ...งู " ฉันกรี๊ดลั่นมันเป็นงูที่ยาวพอตัวเลยแหล่ะแต่ฉันไม่รู้ว่ามันคืองูอะไรแล้วต้องทำยังไง อีกอย่างตอนนี้ขาฉันก็แข็งไปหมดแล้ว