The revenge แผนร้าย กลาย(รัก)ของนายตัวร้าย

                         ตอนเย็น~~

     พอถึงเวลานัดฉันก็เดินออกมาจากห้องเพื่อที่จะไปตรงระเบียง แปลกชะมัด!ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกันแต่ทำไมไม่เจอหน้ากันเลย งานไร่นี่มันยุ่งขนาดนั้นเลยรึไง

     วันนี้ฉันใส่เดรสสีฟ้าขาวแบบสบายๆ ขับกับตาสีม่วงที่มีแต่คนบอกว่าดูลึกลับ

     เมื่อฉันเดินมาถึงหน้าบ้าน ก็มีโต๊ะกินข้าวที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ด้านข้างโต๊ะมีผู้ชายคนนึงยืนมองออกไปนอกระเบียงอยู่ 

" ที่นี่สวยมากนะคะ...ขอบคุณสำหรับที่พักแล้วก็ที่ให้ฉันมาฝึกงาน ฉันจะพยายามให้เต็มที่นะคะ และก่อเรื่องให้น้อยที่สุดคะ "  ฉันเริ่มเปิดฉากพูดก่อน

" ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ " ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมหันหน้ามา 

                                                  !!!

     กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันอยากจะกรี๊ดพร้อมทั้งขับรถกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย อีตาลีเทลจ้องจะหลอกหลอนฉันไม่เลิกเลยรึไง

"นาย!!! แล้วเจ้าของไร่ไปไหน นายมาทำอะไรที่นี่ห้าาาาาาาา" ฉันโวย

" ผมนี่แหละเจ้าของไร่หรือจะอีกสถานะนึงก็คงเป็นว่าที่คู่หมั้นของคุณนะครับ " อีตาลีเทลพูดพร้อม    แสยะยิ้ม

" ไม่...ฉันไม่มีวันแต่งงานกับนายแน่ ฉันจะไปบอกให้ยกเลิกงานหมั้น " ฉันพูดพร้อมกับหันหลังจะเดินกลับห้อง แต่ลีเทลก็มาคว้าตัวฉันไว้ก่อน

" ปล่อย! " ฉันนพูดพร้อมทั้งทำตาดุใส่ แต่ลีเทลก็มือเหนียวเหมือนตุ๊กแกสะบัดเท่าไหร่ก็ไม่ออก

" ไม่ปล่อยครับ...คุณบอกเองนะว่าจะทำงานให้ดีที่สสุด นี่ยังไม่ทันเริ่มก็จะถอดตัวแล้วหรอครับ "      เขาพูด แต่ฉันรู้เลยว่าเขากำลังเยาะเย้ยฉันอยู๋

" นี่นาย! "

" อย่าลืมสิ่ครับตอนนี้พ่อกับแม่ฝากความหวังไว้ที่คุฯ "

     เขาพูดอย่างเป็นต่อ แต่มันก็จริงของเขาแม่ฉันป่วยทุกคนฝากความหวังไว้กับฉัน อีกอย่างทำงานกับอีตานี่ก็คงไม่มีไรมากแค่ต้องทนหน้ากันให้ได้ก็พอ ดีซะอีกฉันจะได้แก้แค้นกับสิ่งที่เขาเคยทำไว้กับฉัน

" ได้ตกลง " ฉันพูดอย่างจำใจ ฝากไว้ก่อนเถอะเราได้เจอกันอีกแน่ ลีเทล!!!

     พูดจบฉันก็สะบัดมือแล้วจะเดินเข้าบ้าน แต่ลีเทลก็คว้ามือฉันอีก

" อย่าเพิ่งไป...คุณต้องทานข้าวกับผมก่อน "

" NO!!! "

" ตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณผมสั่งตอนทำ " เขาพูดอย่างเหนือกว่า

     มันก็จริงงานของฉันอยู่ที่เขาว่าจะให้ผ่านหรือไม่ ฮึ่ย! นายนี่มันฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากมองจิกเขา

" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ " เขาปล่อยมือจากฉัน " ผมขอโทดที่พูดไม่ดักับคุณ...แล้วก้ " เขามองริมฝีปากฉัน

   อร๊ายยยยยย อย่าพูดเชียวนะ!

" นั่นแหละครับ ผมสัญญาว่าจะอดใจให้ไหว"  เขาพูดพร้อมทั้งเดินไปดึงเก้าอี้ให้ฉัน

" นายนี่มัน!!! " ฉันพูดอย่างหงุดหงิด

     พร้อมทั้งกระแทกเท้าใส่เขาก่อนจะนั่งที่โต๊ะ 5555^^ สม

" ยัยตัวแสบ ** " แล้วเขาก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้าม

" (^_^) "

" ยิ้มอะไร " คนตัวสูงถามพร้อมทั้งดึงหน้าส่

" ป่าวคะทานข้าวกันดีกว่า" ฉันตอบพร้อมทั้งตักอาหารกิน

     อาหารที่นี่อร่อยมากกกกก ถ้าได้นั่งกินกับคนรักคงโรแมนติกน่าดู แต่ผู้ชายที่นั่งกินด้วยดันเป็น

ลีเทลนะสิ่ ฝันฉันเลยดับลงอย่างรวดเร็ว

" วันนี้รีบนอนหล่ะ...พรุ่งนี้ต้องออกไปไร่แต่เช้า " ลีเทลพูดหลังจากทานข้าวเสร็จ

" ค่ะ " ฉันตอบพร้อมทั้งหันหลังจะดินเข้าบ้าน

" Good Night "

" อ่อ..คะ " ฉันตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองเขา แล้วเดินเขาห้องไป

     ฉันนอนมองเพดานห้องพร้อมคิดที่ลีเทลพูด เขาฝันดีฉันหรอ ฝันดีทำไมทำร้ายฉันมาแล้วอยู่ดีๆจะมาญาติดีด้วยเนี่ยนะ โอ๊ย!ปวดหัวนอนดีกว่า พรุ่งนี้ไม่รู้ต้องไปรบอะไรกับอีตานั่นอีกบ้าง

                                                    ...

               กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง

     ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียงเพราะวันนี้ต้องรียยไปเข้าไร่ พออาบน้ำทานข้าวเสร็จฉันก็รีบไปในไร่

" เขาอยู่ไหนนะ! " ฉันมองหาลีเทล แต่ก้ไม่เจอจึงเดินไปเรื่อยๆ

     15 นาทีผ่านไป

" นี่มันก็เหลดมา 15 นาทีแล้วเขาไปไหนเนี่ย " ฉันเริ่มบ่น 

      อร๊ายยยย!!! ฉันเดินไปโดนตัวอะไรเข้า จึงก้อมลงไปดู

                                                กรี๊ดดดดดด!!! 

" งะ...งู " ฉันกรี๊ดลั่นมันเป็นงูที่ยาวพอตัวเลยแหล่ะแต่ฉันไม่รู้ว่ามันคืองูอะไรแล้วต้องทำยังไง อีกอย่างตอนนี้ขาฉันก็แข็งไปหมดแล้ว