Bad Tattoo

9.8

เขียนโดย prettypung

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.08 น.

  39 ตอน
  19 วิจารณ์
  39.29K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2557 19.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) Ch4 กุ่ยช่าย.................4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

พระจันทร์ที่ร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

อื้ออออออออออ ปวดหัวจัง     ฮึ  นุ่มจังอยากนอนไปนานนานเลย ^...^ ฉันค่อยค่อยลืมตาขึ้นมากับเช้าวันใหม่  ห๊ะ เช้าวันใหม่ O.O ฉันโผล่ตัวลุกขึ้นมาจากเตียงนอนที่นิ่มสบายก็พบ ว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่ อืม จะว่าแย่ก็ไม่ได้มันก็ยังดูดีอยู่นี่ แค่เสื้อผ้า  O[]O เสื้อผ้า อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  ฉันกรีดร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อพบว่าเสื้อผ้าของฉันไม่มีอยู่มีเพียงเสื้อเชิตกับกางเกงขาสั้นแค่นั้น ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย T T

 

 

อืม โวยวายอะไร  

O.O  ฉันหันไปมองร่างสูงที่นอนอยู่ข้างข้างฉัน มันทำให้ฉันตกใจจนหัวใจแทบวายเมื่อคนคนนั้นเป็น อะ....ออทัม

 

ไอ้บ้า ไอ้บ้าๆๆๆๆๆ

ฉันพูดขึ้นมาพร้อมหยิบหมอนฟาดนายออทัมรัวรัว

 

โอ๊ยยยยยยยยย อะไรของเธอเนี่ย

นายออทัมพูดทั้งทั้งที่ยังหลับตาอยู่

 

นี่นายตื่นขึ้นมาคุยกันเดียวนี้เลยนร้าาาาา

ฉันพูดพลางพยายามดึงแขนนายออทัมให้ลุกขึ้น

 

โอ๊ยยย ตื่นก็ได้  ว่าไง

นายออทัมพูดอย่างงัวเงียและหันมามองหน้าฉัน

 

นายพาฉันมาที่นี่ทำไม ทำไมไม่พาฉันไปส่งที่บ้าน

ฉันถาม ทันทีไม่รอช้า

 

ฉันก็ไม่ได้อยากให้เธอมานอนกับฉันหรอกนะถ้าไม่ติดว่า เธอเมาแอ๋จะไม่รู้เรื่องรู้ราวแบบเมื่อคืน แถมยังไปป่วนการแสดงของวงฉันอีก 

นายออทัมพูดอย่างเอาเรื่อง ตลอดที่ฉันฟังและก็คิดตามไปด้วยแต่คิดยังไงก็คิดไม่ออกแถมยังปวดหัว ตื้อ ไปหมด

 

"..."   ฉันเอาแต่เงียบเพราะเถียงไม่ออก และได้แต่เก็บอาการปวดหัวอยู่ลึกลึก

 

และจะบอกให้นะ ว่าฉันไม่หลงเสน่ห์ของทอมอย่าเธอหรอกนะ 

OoO ทอมงั้นหรอ

 

ทอมงั้นหรอ โถ่นายดีตายล่ะ ขี้เก๊ก

ฉันพูดพลางพยายามจะลงจากเตียงแบบไม่ให้หัวกระเทือนมากที่สุดเพราะมันปวดมากมาก

 

จะไปแล้วหรอยัยทอม

นายออทัมถามฉันขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเซ็งบนรำคาญ

 

ใช่ แล้วก็ไม่ใช่ทอม  O.O ฉันพูดจบก็สำรวจหาว่าเสื้อผ้าฉันอยู่ไหน    นี่นาย 

หลังจากที่ฉันมองหาเสื้อผ้าแล้วไม่พบมันฉันจึงหันไปถามนายออทัมอย่างเอาเรื่อง

 

เอาเสื้อผ้าฉันมาสิ โว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย

ฉันโวยใส่นายออทัมทันที ด้วยเสียงสุดเสียงของฉัน

 

โอ๊ย เสื้อผ้านั่นน่ะให้แม่บ้านทิ้งไปแล้ว 

นายออทัมพูดเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่้องเล็กน้อย

 

ว่าไงนะ นายมัน เลว เลวที่สุด ไอ้บ้่า 

ด่าจบฉันก็วิ่งออกมาจากบ้านนายออทัมนั่นแล้ววิ่งลงไปด้านล่างของบ้านแล้ววิ่งออกไปเรียกแท็กซี่ทันที

 

 

[บันทึกพิเศษ : ออทัม]

 

ยัยทอมเอ๊ย ยัยทอม  ทำเป็นเลือกได้ และก็บอกว่าไม่ได้เป็นทอมโถ่ คิดว่าฉันเชื่อนักหรือไง ห้าวซะขนาดนี้ไม่ใช่คงบ้าไปแล้วแน่แน่ อีกอย่างมีแต่คนกรี๊ดผม อยากนอนกับผม แต่ยัยกุ่ยช่ายกลับไม่ อ้อ จริงสิยัยนี้เป็นทอมน่ะสิ 5555

ฉันนี่ก็คิดแปลกๆนะ 

 

 

 

 

ขณะนี้เวลา  12.30 น.  วันนี้ผมมีเรียนคาบบ่ายก็เลยตื่นสายได้ มากมาก สายมาก

แถมมีท่าทีว่าจะเข้าเรียนสายอีกด้วย แต่ก็นะวิชาไม่ยากไม่ซีเรียส  

 

[จบบันทึกพิเศษ : ออทัม]

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา