Bad Tattoo

 

พระจันทร์ที่ร้ายกาจ

 

 [บันทึกพิเศษ : ออทัม]

 

 

3 2 1 ตึกตึก โป๊ะ ตึกตึก โป๊ะ ตึกตึก โป๊ะ   เสียงไอ้สปริงนับให้จังหวะเพื่อเริ่มเพลง ที่จะซ้อมกับไปเล่นในผับของพ่อไอ้ทันเดอร์มัน ทุกทุกคืนพวกผมต้องไปแสดงที่นั้นแต่บางวันพวกเราเหนื่อยเกินไปก็ไม่ได้ไปแสดง 

 

หลังจากซ้อมไปประมาณ 3 ชั่วโมง ขณะนี้ก็เป็นเวลา 15.30 น. พวกผมซ้อมเสร็จพอดี 

 

ไปเหอะ 

ไอ้สตอมเอ่ยชวน 

 

"พวกนายไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันเก็บของให้"

ผมพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อกดเบอร์ของยัยผู้หญิงคนนั้น

 

อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

คนอย่างนายออทัม เนี่ยนะจะเก็บของให้  

วินเทอร์พูดอย่างถากถาง

 

ใครบอกว่าฉันจะเก็บเอง มีตัวช่วยโว๊ย

ผมพูดกลับไปพลางกดโทร

 

งั้นไปก่อนแล้วกัน

ทันเดอร์พูดพลางเดินออกไปทันที

 

 

[ฮัลโหล] ยัยนั้นรับสายทันทีแบบไม่ให้รอนาน

นี่เธอ ช่วยมาที่ห้องดนตรีของตึกC ชั้น 15 ด้วย

ผมพูดด้วยเสียงเข็มนิดนิด

[นายเป็นใครน่ะ] ยัยนั้นถาม

เอาเป็นว่า ฉันให้เวลา 10 นาทีเธอต้องมาถึงที่ห้องดนตรี  

 

ตุ๊ด

 

ผมพูดพลางตัดสายใส่ทันที เธอนี่นะเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับออทัม หึหึ เดี๋ยวเจอดีแน่ยัยองุ่นเปรี้ยว

 

[จบบันทึกพิเศษ : ออทัม]

 

 

อยู่ๆก็มีคนบ้าที่ไหนไม่รู้มาเล่นตลกอะไรให้ฉันไปหาที่ห้องดนตรีอะไรนั้นน่ะ ถึงจะโมโหและหงุดหงิดฉันก็ได้มาอยู่หน้าห้องดนตรีนี้อย่างไม่รู้ตัวว่ามาตอนไหน เมื่อไหร อย่างไร ???

"เอาน่า ถึงยังไงก็มาถึแล้วเข้าไปดูหน่อยแล้วกัน"

แอ๊ดดดดดดดดดด ฉันเปิดประตูเข้าไปนิดหน่อยแล้วโผล่ไปแต่หัว ก็ไม่เห็นจะมีใครเลย อืมมมมมม

"ไม่เห็นมีใครเลย" ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองและกำลังจะปิดประตูเพื่อที่จะกลับไปที่ตึกAที่ฉันอยู่

 

ตึก !!!

 

ฉันตกใจมากเมื่อขณะที่ฉันจะปิดประตูก็รู้สึกเหมือนใครไม่รู้มาดันประตูไว้เหมือนไม่ให้ฉันออกไป

ฉันจึงกลั้นใจแล้วหันไปมองสาเหตุนั้น

 

O.O   นะ....นาย ฉันเอ่ยอย่างตกใจ

 

"เธอจะไปไหนน่ะ"

นายออทัมถามฉันด้วยสีน่าท่าทา่งที่ดูโหด

 

กะ...ก็ จะกลับไง  

ฉันพูดพลางหลีกตัวไปอีกทางเมื่อรู้สึกตัวว่าตัวเองอยู่ในอ้อมแขนของออทัมเข้าแล้วถึงแม้จะห่างนิดหนึ่งก็เถอะ

 

"เธอต้องไปทำความสะอาดห้องดนตรีให้ฉัน"

ออทัมพูดด้วยเสียงเรียบ

 

 ห๊ะ อะไรนะ สรุปคือที่นายเรียกฉันมาเนี่ยเพราะเรื่องแค่นี้หรอ  

ฉันถามอย่างสงสัยแบบที่สุด

 

"ใช่"

เขาพูดสั้นสั้นพลางเดินเข้าไปในห้องและนั่งไขว่ห้างเพื่อที่จะอ่านหนังสือ

 

"เฮ้อ"

ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่พลางเดินไปหยิบไม้กวาดและที่ตักมาเพื่อที่จะรีบๆทำให้เสร็จๆไป

 

 

 

15 นาทีผ่านไป

 

เสร็จแล้วววววววววววว ^^

ฉันพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี แต่ก็ดีใจนะที่เสร็จแล้วแถมเสร็จไวด้วย หิหิ ดีนะที่เราทำงานบ้านเป็น 

 

 สีหน้าของออทัมที่มองฉัน ฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้ดูลึกลับแปลกๆนะ แถมสายตรายังหน้ากลัว(สำหรับฉัน)อีก ไม่เข้าใจทำไมถึงมีแต่คนหลงหมอนี่ เพียงแคาสายตายังหน้ากลัวมากมายขนาดนี้เลย

 

นี่เธอ คิดอะไรอยู่น่ะ  

ออทัมถามพลางเดินมาหาฉันที่ยืนถือไม้กวาดที่กำลังจะเอาไปเก็บอยู่

 

ปะ.....เปล่านี่  

ฉันปฏิเสธอย่างหวาดกลัว

 

เธอน่ะ ชื่ออะไรหรอ

ออทัมถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

 

กะ.....กุ่ยช่าย

ชอบบอกชื่อของฉันให้หมอนั้นรู้แต่

 

กุ่ยช่าย 5555555+++  555++  ชื่อเธอนี่มันตลกดีนะ 5++++ 5555  

ออทัมยังคงหัวเราะกับชื่อของฉันอย่างสนุกสนาน

 

ทำไมชื่อฉันมันน่าขำนักหรือไง 

ฉันถามอย่างตัดพ้อ

 

มันก็ไม่ขำหรอก แค่ฉันคิดว่าคนดีดีคงไม่มีชื่อแบบนี้ 55++ 

ออทัมพูดพลางพยายามกลั้นหัวเราะแต่คงกลั้นไม่ไหว - - เอาเถอะฉันชินแล้วล่ะที่โดนหัวเราะเยาะเพราะตั้งแต่เด็กฉันก็ถูกเพื่อนหัวเราะเยาะตลอดเพราะเรื่องชื่อ 

 

นายจะขำก็ขำไปเถอะ ฉันไปล่ะ  

ฉันพูดพลางจะเดินออกไปแต่

 

หมับ

 

เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป  

ออทัมคว้าข้อมือฉันไว้แบบรั้งไม่ให้ฉันไปและที่สำคัญฉันสัมผัสได้ถึงความรุนแรงเพราะตอนนี้ฉันเจ็บข้อมือไปหมดแล้ว

 

จะเอาอะไรอีกล่ะ  

ฉันถามอย่างหงุดหงิด

 

วันนี้เธอต้องไปดูแลฉันที่ Bad Pub

ออทัมพูดอย่างสะใจ

 

ห๊ะะะ อะไรนะ แต่ฉันต้องกลับบ้านนายจะบ้าหรอ

ฉันตะโกนใส่เขาด้วยน้ำเสียงที่ดังไม่มาเท่าไหร

 

แล้วแต่เธอ งั้นค่าซ้อมรถล่ะเอาไง

เขาพูดพลางยื่นมือมาหาฉันแบบขอตัง

 

เฮ้อออออออออออ ก็ได้ 

ฉันพูดพลางเดินออกไปข้างนอกทันที

 

เอาเป็นว่า เธอไปรอฉันที่หน้าผับแล้วกัน สามทุ่มครึ่ง 

ออทัมพูดเพื่อนัดหมายก่อนที่ฉันจะก้าวออกจากห้องไป

 

ทำไมชีวิตฉันต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับผับอะไรแบบนั้นด้วยล่ะ แถมกลับบ้านดึกอีกต่างหาก ฮือออออ ฉันรู้สึกคิดถึงแม่ขึ้นมาทันทีเลยน่ะสิ T T......................