Bad Tattoo

กุหลาบที่หอมหวาน
 
 
 
 
>< โย้ยยยยย วันนี้เริ่มปฏิบัติการทัวร์คร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ขนาดไกด์เองก็ตื่นเต้นนะเนี่ยถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่มีคนรู้จักมาเป็นลูกทัวร์แบบนี้มันเกร็งเกร็งอ่ะเขิลจริงจริงนะเนี่ย
 
ฟี้ววว
 
O.O เอาอีกแล้วความรู้สึกนี้ มีคนมองฉันอยู่จริงจริงด้วย  ฟึบ  (._. ) ฉันหันไปประทะกับสายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องมองมาทางฉันอย่างพอดิบพอดีเห็นพี่ฟางบอกว่านายคนนี้ชื่อ สปริง  อ้อใช่ฉันนึกออกแล้วว่าเคยเจอสปริงที่ไหน งานมหาลัยไงล่ะที่ฉันต้องไปเต้นเปิดฟลอให้กับมหาลัยน่ะฉันได้คู่สปริงพอดิบพอดีหรือเรียกได้ว่าบังเอินมากมากแต่ก็ไม่ค่อยจะติดใจอะไรมาให้นึกคิดมากมายหรอกนะเพราะช่วงนี้น่ะทั้งงานทั้งใกล้สอบอีกไม่มีเวลาไปคิดเลืองนั้นหรอกจ่ะ
 
 
"เอาล่ะไปกันเลยจ่ะโรส"
พี่ฟางเดินมาบอกฉันให้เตรียมตัวนำทัวร์ ฉันจึงหยิบกระเป๋าเป้ของฉันขึ้นมาสะพายหลังเพื่อแสดงถึงความพร้อมรวมทั้งหยิบบหมวกมาใส่อีก(แต่กลับหลัง)นี่แหละตัวฉันทุกอย่างต้องคล้องแคล้วและเตรีนยมพร้อมตลอดเวลา นี่คือไกด์ตัวจริง..
 
 
"เอาล่ะค่ะ เตรียมพร้อมแล้วค่ะทุกคนพร้อมหรือยังคะ"
ฉันหันกลับไปหาลูกทัวร์
 
"พร้อมตั้งแต่เธอมัวแต่ยืนเพ้อนั้นแหละ"
 
O^O อิตานี่นิ่เสียมารยาทปากพล้อยนักนะใครยืนเพ้อกันย๊ะ 
 
"งั้นหรอคะ ถ้างั้นก็เชิญค่ะ"
ฉันพูดเชิญทุกคนให้เดินตามฉันมาแต่ยกเว้นนายสปริงที่ไม่อยากจะให้ตามมารู้สึกเกลียดขี้หน้าหมอนี้ชอบกล
 
"ไปกันเถอะจ่ะ^^'"
พี่ฟางยิ้มแห้งแห้งเหมือนรู้สถานะการว่าตอนนี้ถ้าไม่รีบไปอาจจะมีคนตายได้ 
 
 
 
seoul
 
"ตอนนี้เราอยู่ที่กรุงโซลกันนะคะ ทางนี้คือรูปปั้นของบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันพูดพูดพูดเเนะนำต่างๆนานาสาระพัดให้พวกเขารู้ไม่ใช่เพียงแค่ว่าจะมาเที่ยวไร้สาระไปเปล่าๆแต่ก็อย่างว่านะความรู้ฉันแน่นนะ"เดี๋ยวเราโรสจะพาทุกคนไปขอพรจาก 'โชเกซา' ที่วัดกลางกรุงโซลกันนะคะ^^"ฉันพูดอย่างมีภูมิ
 
 
 (สีหน้าสปริง)
 
(สีหน้าฉัน)
 
 
 
เที่ยง
 
 
 
 
"เอาล่ะค่ะเดี๋ยวเราจะไปพักทานข้าวที่ร้านอาหารที่อร่อยที่สุดในกรุงโซลกันนะคะ^^"
 
"เชื่อถือได้หร๊อ.."
 
O+O  ปากวอนหาเรื่องนักนะ อยากกินข้าวบนเลือดหรือไง 
 
"เอาเถอะค่ะ ไปเถอะน้า น้ำแข็งหิวแล้ว^^"
น้ำแข็งพูดพลางเดินมาควงแขนฉันแบบเหมือนจะสื่อว่าอย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกาเลย"
 
 
 
 
 
"ว้าววว +^+ อร่อยแบบสุดยอดไปเลยค่ะพี่โรส"
กุ่ยช่ายพูดด้วยน้ำเสียงที่แบบทึ้งสุดสุด
 
"^^ ทานให้อร่อยละกันนะ"
ฉันพูดพลางยิ้มให้กุ่ยช่ายบางบาง
 
"ก็งั้นงั้นแหละ"
 
"นี่คุณ.."
ฉันพูดพลางลุกจากโต๊ะแบบไม่พอใจเพราะทนมาหลายรอบแล้วนะ
 
"นี่โรส ใจเย็นเย็นก่อนสิ"
พี่ฟางสะกิดแขนฉันเบาเบาแต่มันน่าโมโหจริงจริงนี่นา
 
"แค่นี้ยังอดทนไม่ได้ก็ไม่สมควรเป็นไกด์"
 
"เอ๊ะ นี่นาย!!"
ฉันเริ่มเดือดจัดโดยเปลี่ยนสัพนามว่าคุณเป็นนายแทนเพราะไม่จำเป็นต้องมีมารยาทกับคนแบบนี้หรอก
 
"เสียมารยาท"
นายสปริงนี่พูดพลางทำหน้าทำตาแบบกวนโอ๊ยที่สุด
 
"น้ำแข็ง!! นั่งเดี๋ยวนี้นะ"
พี่ฟางกระซิบเสียงดังกว่าเดิมเหมือนจะต้องการให้ฉันนั่นแบบด่วนจี๋
 
 
 
ฉันจึงตัดสินใจนั่งลงอย่างตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม 
น่าโมโหจริงจริง นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่ฟางขอนะฉันจะเอาต็อกบ็อกกี สาดใส่หน้าซะให้แสบไปถึงทรวงในเลยนายจอมกวน