Bad Tattoo

น้ำแข็งที่อ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
ช่วงชีวิตฉันที่ขาดเธอ เหมือนจะตายหัวจาย มันทนไม่ไหว----------
 
ตอนนี้ฉันกำลังเดินกลับหอพักของฉันอย่างอารมดีเพราะใส่หูฟังฟังเพลงอย่างสุนทรีแบบว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรเศร้าแต่เพลงนี้น่ะสิ แทบขาดใจ มัวแต่ร้องจนไม่รู้แล้วว่าเดินมาอยู่ตรงไหนของทางกลับหอด้วยซ่ำ(กรรม) ช่างเหอะเข้าซอยนี้ก็ถึงแล้ว ฟังต่อโอ๊ะเพลงจบพอดี เพลงอะไรเนี่ยต่อไป ^^ ว้าว Into The New World ของเกิลเจอร์เนอร์เรชั่น วะฮะห้า ชอบชอบฟังแล้วอยากจะเต้นกลับบ้านเลยนะเนี่ย ซารางเฮ นออีนือ ขีมีเดวโดว ขือโยว ว้าโตเฮนาอีมิกืล เพราะจับติ่งหัวใจเลย 
 
โว๊ะ
 
อยู่ดีดีก็มีรถสปอร์ตสีดำสุดหรูมาจอดต่อหน้าฉันแบบกะจะชนเงี้ย มันก็ทำให้ฉันตกใจอ่ะนะแต่ไม่มากเพราะไม่มีเวลามาตกใจหรอก ฟังเพลงอยู่ 
 
"เธอชื่ออะไรหรอ?"
หวา---- ถามกันงี้เลยหรอ จะบอกดีไหมเนี่ยเกิดเป็นพวกคนโรคจิตรหรือแก๊งลักพาตัวจะทำไงล่ะ ระแวงระแวง 
 
"..."
เงียบฉี่ เพราะฉันไม่ยอมเปิดปากพูดเป็นเด็ดขาด พ่อแม่สอนมาดีค่ะว่าห้ามพูดกับคนแปลกหน้าแปลกตา
 
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก แค่เห็นว่าร้องเพลงเพราะแล้วช่วงนี้ทาง BT-Town  กำลังหานักร้องวงใหม่หน้าใหม่มาเข้าสังกัดน่ะ"
  เงิบเลยค่ะที่อยู่อยู่ยัยเจ๊หน้าเจ๊กคนนี้มาพูดพูดพูดใส่ฉันฉอดฉอดฉอดแบบนี้แถมยังบอกว่ามาจาก BT-Town อีกมันน่าเชื่อถือไหมเนี่ยอีกอย่างนะหลักฐานชั้นต้นชั้นรองที่เป็นลายลักษณ์อักษรกับไม่เป็นลายลักษณ์อักษรไม่เห็นจะมีเลย
 
"แล้วฉันจะเชื่อคุณได้ยังไง"
ฉันถามแบบโต้งโต้งตรงไปตรงมา
 
"นี่ไงนามบัตรของฉัน"
 เจ๊หน้าเจ๊กนี้พูดพลางยื่นนามบัตรมาให้ฉัน O.O ฉันเบิ่งค่ะเบิ่ง เบิกตาดูกว้างกว้างว่าใช่หรือไม่ใช่จะได้ชัว
 
"แล้วพวกคุณต้องการอะไรกันแน่"
ฉันถามตรงตรงครั้งที่สอง
 
"ฉันอยากจะชวนเธอมาเป็นสมาชิกของวงCup cake ที่ทาง BT-Town กำลังจะสร้างขึ้นมาให้ดังเท่าพวก Bad Tattoo น่ะสิ เธอสนไหมล่ะ"
เงิบ-- ครั้งที่สอง ให้ฉันเนี่ยนะเป็นสมาชิกของวง Cup cake 55+ ตลกละแถมชื่อวงยังแปลกประแล้มอีกใครจะไปล่ะ ผับผ่า
 
"ถ้าฉันตอบว่าไม่ล่ะ"
ฉันพูดไปตรงตรงเพราะมันคงยากล่ะที่จะเป็นดาราแบบนี้เพราะฉันเองก็แสดงไม่เก่งร้องเพลงก็ไม่ได้ดีขนาดนี้นี่นา
 
"O[]O เธอว่าไงนะไม่งั้นหรอ บ้ารึเปล่าทั้งทั้งที่มีแต่คนอยากจะเป็นทั้งนั้นเนี่ยนะ"
ยัยเจ๊หน้าเจ๊กถลึงตาจนลูกตาแทบจะทะลักออกมาอย่างว่าง่าย ไม่เห็นจะแปลกเลยถ้าคนอย่างฉันจะไม่อยากเข้า เพราะดูเหมือนว่าชีวิตดาราน่าจะยากลำบากมากกว่าอยู่ปกติซะอีก
 
"ใช่ค่ะ ฉันขอปฏิเสธพวกคุณไปหาคนอื่นเถอะ ขอคุณสำหรับโอกาสนะคะ"
ฉันพูดพลางยกมือไหว้ก่อนจะเดินออกไปจากบริเวณนั้น แต่..
 
O[]O 
 
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 
ปะ...ปล่อยนะช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ ช่วยด้ว... อุ๊บ :x
หลังจากที่ฉันหันหลังแล้วจะเดินออกไปก็มีผู้ชายชุดดำแว่นดำสองคนมาหิ่วแขนทั้งสองข้างของฉันแบบว่าเท้าลอยจากพื้นแล้วลากฉันขึ้นรถทันที อยากจะบอกว่ามือนายชุดดำคนหนึ่งเค็มมาก ทำไมไม่เอาผ้าหรืออะไรมาปิดปากฉันแทนมือนายนะ ไม่รู้ไปจับอะไรมาบ้าง อี๋--------------------
 
 
 
BT-Town 
 
ฉันที่ถูกหิ่วมาที่ BT-Town อะไรนี่ได้ถูกนำตัวขึ้นลิฟต์ และเข้ามายังห้องของชุ้นที่ 25 ห้องอะไรไม่รู้อ่ะ T^T แม่จ๋าาาาาา ช่วยน้ำแข็งด้วยค่ะแม่ 
 
"นี่หนู สนใจจะมาเป็นศิลปินในค่ายของเราไหม"
มีผู้ชายแก่แก่ หัวล้านล้านเลื่อม อ้วนนิดนิด ใส่สร้อยทอง แหวนทอง หันมาคุยกับฉัน แบบโรคจิตร
 
"ต้องให้บอกอีกกี่ครั้งกัน ว่า ไม่"
ฉันพูดยืนยันแบบเด็ดขาด
 
"อั้ยหย่าาาาา เด็กคนนี้ดื้อจริงจริง เธออยากได้เงินเท่าไหร่ล่ะตอบมาสิฉันจะให้หมดเลยถ้าเธอเจ๋งอย่างที่คุณ ออน บอกจริงจริง"
ตาแก่คนนี้ตื้อจังแฮะ บอกว่าไม่ไงต้องโดนฉันใส่ท่าหนุมารถวายแหวนก่อนหรือไงย๊ะ ของขึ้นแล้วนะ
 
"ไม่ว่าเงินจะเยอะเท่าไหรก็ไม่ ไม่ไม่ไม่"
ฉันตอบแบบโวยวายที่สุด
 
"ขอร้องล่ะหนู พวกเราต้องการเธอจริงจริง"
ทีนี่ยัยเจ๊หน้าเจ๊กนี่ถึงกับออกหน้ามาอ้อนวอนฉันเองกับตัว
 
"- ู- ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ฉันกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงมันทำให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวถึงกับเหวอไปตามตามกัน
 
"OoO สุดยอดแห่งพลังเสียงจริงจริง ฉันยิ่งอยากได้เธอมาอยู่ในสังกัดมากขึ้นแล้วนะเนี่ย"
ตาแก่พูดพลางหยิบใบอะไรไม่รู้มาว่างตรงหน้าพร้อมปากกาให้ฉันซึ่งมองก็รู้ว่าเป็นใบสัณญา
 
"นี่ตาลุง บอกว่าไม่ก็ไม่สิ ตื้อจริงแฮะ"
ฉันพูดพลางจะลุกออกไปแต่ก็ถูกนายชุดดำขวางไว้แบบเต็มประตู
 
"นี่ยัยหนู อยากได้อะไรนะเราจะให้ได้หมดเลย"
ทุกอย่างหรอ อืมมันก็หน้าสนใจนะแต่ฉันน่ะ ซื้อไม่ได้ด้วยเงินนะจะบอกให้
 
"นี่ตาลุง ฉันน่ะซื้อไม่ได้ด้วยเงินหรอกนะ"
ฉันพูดพลางนั่งลงตรงหน้าของตาลุงนี้
 
"เธออยากได้อะไรล่ะ ทุนการศึกษาหรอ หรือว่าหนังสือ หรือว่าาาาา..."
 
"พอได้แล้วทุกสิ่งที่ลุงพูดน่ะฉันไม่ต้องการหรอก แต่ถ้าพวกคุณต้องการฉันจริงจริงจนยอมยกทุกอย่างให่ฉันจะยอมก็ได้"
เอาวะ ไหนไหนก็ไหนไหนแล้วถือว่าหาเงินเรียนนะน้ำแข็งอีกอย่างพวกเขาน่าสงสารอ่ะ ทำไงได้คนมันใจบุญนี่นา (อืม ใจบุญ) จะว่าไปอนาคตจะเป็นไงต่อไปล่ะทีนี้ 
 
"จริงหรอยัยหนู งั้นเซ็นตรงนี้ทีนะ"
ตาลุงพูดพลางยื่นใบสัณญามมาให้ใกล้ใกล้ฉันมากขึ้น
ฉันไม่ลังเลที่จะเซ็นยินยอมลงไปแต่ว่า ฉันอ่านครบทุกตัวอักษรไม่เว้นแม้แต่ตัวเท่าขี้มดฉันก็อ่านเผื่อไว้ว่าเขาจะเล่นตุกติกอะไรอีก
 
"แล้ว สมาชิกในวงล่ะลุง"
ฉันถามอย่างสงสัย
 
"อ๋อ พรุ้งนี้จะมีการเปิดตัวและแนะนำให้พวกเธอรู้จักกันงั้นช่วงนี้ก็อ่านลายละเอียดกับดูรูปไปก่อนแล้วกันนะ"
เจ๊หน้าเจ๊กพูดพลางเดินไปที่ประตูพลางเปิดเหมือนกับว่าจะเชิญให้ฉันออกไปแต่ฉันก็เดินออกไปแต่โดยดีเพราะไม่อยากอยู่นานนักหรอน่า ชิชะ