love mission ภารกิจรัก ทดแทนหัวใจนายจอมกวน

               เมื่อคำถามที่ค้างคาใจมาตลอดถูกถามออกไป หญิงสาวถึงกับกลั้นหายใจรอฟังคำตอบจากคนตรงหน้า

ชายหนุ่มมองตาเธออย่างมีความหมาย เขายิ้มอ่อนโยนให้เธอก่อนจะส่งชิ้นหมูย่างมาให้เหมือนเคย

′แหม...ลีลาเหลือเกินนะพ่อคุณ ′

“ทำไมถึงอยากรู้ล่ะ”

“ก็นายนั่นแหละ มาพูดให้ฉันคิดมาก ไหนจะการกระทำอะไรแบบนี้อีก มันไม่ใช่ตัวนายเลย”

“แล้วตัวฉันต้องเป็นแบบไหนล่ะ”

เธอหยีตามองเขาอย่างเพ่งพิจารณา ก่อนจะสาธยายตัวเขาในความคิดของเธออย่างหมดเปลือก

“ถ้าเป็นนายจริงๆ จะต้องมีท่าทางหยิ่งยโส เห็นแก่ตัว กวนบาทาได้ตลอดเวลา หลงตัวเองหัวปักหัวปำ ไร้น้ำใจ ไม่แคร์คนรอบข้าง มีโลกส่วนตัวสูง ปากหมา หื่นกามจอมลามก ชอบแกล้งคนอื่นเป็นชีวิตจิตใจ โรคจิตวิปริต เอาแต่ใจตังเองเป็นที่สุด...”

“พอเลย ยิ่งพูดก็ยิ่งไปไกล  ตกลงว่าฉันไม่มีอะไรดีเลยใช่ไหมเนี่ย”

“ถึงนายจะมีครบในสิ่งที่ฉันพูดมา แต่นายก็มีข้อดีอยู่เหมือนกันนะ”

หญิงสาวพูดอย่างให้กำลังใจ เอื้อมมือไปแตะไหล่เขาเบาๆ ก่อนจะคีบหมูย่างเข้าปาก

“อะไรล่ะ”

คราวนี้เป็นชายหนุ่มเองที่ตั้งใจฟังเธอด้วยใจที่ลุ้นระทึก

“นายมีลุงแหมบที่แสนใจดีไง นี่แหละข้อดีของนาย”

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่ก็ไม่ได้โกรธเธอแต่อย่างใด

,เธอคนเดิมกลับมาแล้วสินะ คนที่ทำให้คนรอบข้างมีความสุข,

“ล้อเล่นน่า... เลิกทำหน้าลิงอย่างนั้นได้แล้ว ถึงนายจะเป็นคนแบบที่ฉันกล่าวมาทั้งหมด แต่นายก็เป็นคนดีนะ ”

“หึ ตกลงจะเอาไงกันแน่ ทุกอย่างที่เธอสาธยายมาดีๆทั้งนั้น...  ”

“สำหรับคนอื่นฉันไม่รู้หรอกนะ แต่สำหรับฉันแล้ว นายเป็นคนดี”

‘ดีงั้นหรือ...ไม่เลยสาวน้อย ฉันมันเป็นผู้ชายที่เลวร้ายที่สุด ฉันทำให้เธอต้องเจ็บปวดมามากเท่าไรแล้ว’

“ฉันว่าสายตาเธอห่วยมากเลยนะ”

“ฉันก็ว่างั้นแหละ ”

หมูกระทะล๊อตสุดท้ายถูกลำเรียงลงกระเพาะอย่างรวดเร็ว  ชายหนุ่มตรงหน้านั่งมองเธอกินอย่างสบายอารมณ์

“มองอะไร นายยังไม่ตอบคำถามฉันเลยนะ จะมาทำเนียนกับคนอย่างฉันไม่ได้หรอกนะ ความจำฉันดีนะขอบอก”

“สาวน้อยก็สาวน้อย จะให้มันหมายถึงคนแก่รึไง”

“นายไม่ได้มีอะไรแอบแฝงไว้ใช่ไหม แบบว่า หมายถึงน้องสาวหรือหญิงสาว อะไรแบบนี้”

“ก็ไม่นะ ทำไมหรอ เธออยากได้ยินฉันพูดอะไรงั้นหรือ”

สิ้นประโยคนั้น คนฟังถึงกับใจหาย เธอกำลังทำอะไรอยู่ คิดอะไรอยู่ หวังอะไรอยู่ หญิงสาวได้แต่เก็บกดความเจ็บปวดเอาไว้ในใจ กดมันไว้ภายใต้ใบหน้าที่เฉยชา

‘เธอหวังอะไรอยู่ ข้าวตอก เธอหวังจะได้ยินอะไรจากเขา จากผู้ชายคนนี้ จากผู้ชายที่เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยเธอหวังอะไรจากสิ่งดีๆที่เขามอบให้เธอข้าวตอก  สิ่งดีๆพวกนั้นมันเป็นแค่การไถ่บาปเท่านั้น สิ่งที่เขาทำให้เธอทั้งหมดก็เพื่อลบล้างความรู้สึกผิดในตัวฉันเท่านั้น เธอจะหวังอะไร ความรู้สึกแบบนั้นไม่ควรเกิดขึ้นตั่งแต่แรกจำไว้ จงเก็บซ่อนมันไว้อย่าให้ใครรู้ หรือลบมันออกไปจากจากหัวใจให้หมดสิ้น’

เธอหลับตาลงช้าๆ พยายามลบเลือนความคิดชั่ววูบก่อนหน้าออกไปจากสมอง ออกไปจากหัวใจแล้วกลับมาสู่โลกแห่งความจริง ที่มีเพียงตัวและหัวใจฉันเท่านั้น ที่เป็นของฉันอย่างแท้จริง

เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่เคยสดใสร่าเริงเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก ดวงตาที่เคยเป็นประกายกลับค่อยๆปิดลงอย่างช้าๆ ริมฝีปากที่เคยยิ้มแย้มกลับเปลี่ยนเป็นเม้มเกร็งราวกับกำลังอดทนอยู่กับอะไรบางอย่าง  เขาตกใจรีบใช้ฝ่ามืออังหน้าฝากเธออย่างรวดเร็ว เพราะคิดว่าไข้คงกลับมาเล่นงานเธออีกครั้ง

หญิงสาวที่นั่งหลับตาตัวเกร็งพยายามเก็บกดความผิดหวังอย่างยากลำบากถึงกับหยุดหายใจทันทีเมือเธอสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนบนหน้าผากที่เขามอบให้ สิ่งที่เก็บกดไว้กลับพังทลาย น้ำตาหยดใสๆไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

‘ไม่ใช่ มันไม่ใช่ จำเอาไว้ข้าวตอก แบบนี้มันไม่ใช่ความรัก...’

เมื่อเธอลืมตาขึ้นก็พบกับชายหนุ่มที่กำลังหน้าเสียเพราะเห็นอาการของเธอ

“เป็นอะไร เจ็บตรงไหนรึเปล่า!!!”

เธอทำได้แค่ เช็ดน้ำตาแล้วหันมองไปทางอื่นแทนการเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ

“ปวดหัวน่ะ รีบกลับเถอะ”

พูดจบเธอก็เดินออกไปรอเขาที่รถ ปล่อยให้ชายหนุ่มจัดการที่เหลือโดยลำพัง

                         ..........โปรดติดตามตอนต่อไป..........