naruto (version girl) season 2 จอมซน

ในที่สุดการรอยคอยของฉันก็สิ้นสุดลงวันที่จะได้ล้างแค้นหมอนั่นก็มาถึงซักที แต่มีอีกอย่างหนึ่งที่ตอนนี้ฉันกำลังติดใจอยู่นิดหน่อยคือล่าเก้าหางซึ่งฉันรู้ว่าเป็นมินาโตะ แต่ยังไงซะฉันจะไม่ยอมแพ้เพราะเรื่องแค่นี้หรอกถึงแม้ว่ามินาโตะจะเป็นพลังสถิตก็ตามฉันต้องพาตัวเขากับเจ้าแปดหางไปให้ท่านโจจิ ยังไงซะฉันจะไม่หวั่นใจกับแผลในใจเล็กๆแค่นี้หรอก...ก่อนอื่นต้องไปภูเขาทาเสกามิหลังจานั้นค่อยไปเอาเจ้าแปดหางและมินาโตะสินะ มานึกดูดีๆ สายสัมพันธ์ของฉันที่มีให้กับมินาโตะถูกตัดขาดไปตั้งแต่ตอนที่เราสู้กัน เพราะถ้ามินาโตะเขาเข้าใจฉันจริงล่ะก็ เขาต้องตอบฉันได้สิ แต่ยังไงเขาก็ไม่มีวันอ่านใจฉันได้หรอก แต่ยังไงต้องฆ่าหมอนั่นให้ได้ก่อนสินะ...เป้าหมายแรกคือหมอนั่น.....คงใกล้ถึงแล้วสินะมันน่าจะอยู่ไม่ไกลน่าจะอยู่แถวๆนี้แหละ น่าจะอีกสองสาามเมตรจะถึงภูเขาทาเสกามิดีล่ะ....อยู่นั่นไงภูเขาทาเสกามิ 

"ซาสึเกะ รีเอต้า พวกเธอคงรู้สึกใช่มั้ย ฝากด้วยนะ"

"อืม...รีบไปเถอะนารูโตะ ฉันคิดว่ามีคนตามเรามานะ"

"คาสึเนะ นายมาทำอะไรที่นี่?"

"อากิระไม่ได้บอกเหรอ ว่าฉันเองก็เป็น หนึ่งในหน่วยพวกเธอน่ะหรือว่ารีเอต้าไม่ได้บอก?"

"อุ้ย...ขอโทษนะค่ะ พี่นารูโตะ พี่ซาสึเกะ ที่หนูไม่ได้บอก"

"ไม่เป็นไรรีเอต้า ยังไงก็ฝากด้วยนะคาสึเนะ"

"อืม...รีบไปเถอะนารูโตะ"

"เข้าใจแล้ว...."

ขอบใจนะทุกคนยังไงก็ฝากด้วยนะ ซาสึเกะฉันจะจัดการส่วนของนายด้วย ไม่ต้องห่วงหรอกฉันจะกลับมาแน่ ฉันสัญญา ฉันต้องชนะให้ได้เลย ในที่สุดก็เจอซักที

"และเราก็มาเจอกันอีกแล้วนะ นารูโตะ"

"หุบปากไปซะ เจ้าทึ่ม!!!"

"ก็ได้ แต่ดูเหมือนเธอจะเป็นพวกโคโนฮะไปแล้วสินะ"

"ฉันบอกให้นายหุบปากไป"

"ถ้าฉันไม่หุบล่ะ"

"ฉันก็จะเริ่มเกมไงล่ะ"

"เอางั้นก็ได้ เพราะเธอน่ะต้องการที่จะล้างแค้นให้ พวก พ่อแม่เธอสินะ อ๋อแล้วก็พี่ชายเธอด้วยสินะ คงจะแทงใจดำล่ะสิ แล้วหมอนั่นไม่มาด้วยเหรอ"

"ฉันบอกว่า...หุบปากไง ฉันจะสู้ส่วนของซาสึเกะด้วยและจะรีบจัดการนายซะจะได้จบๆไปให้เร็ว ดีมั้ยล่ะ โซล"

โอกาสนี้แหละที่เหมาะจะโจมตีใส่หมอนั่น....ดีแหละ

"พันปักวงจักร"

"อ้าว นี่เกมเริ่มแล้วเหรอ แต่ฉันว่านะยังไงนะเธอก็ไม่มีวันชนะฉันหรอก"

"อย่าพึ่งดูถูกกัน เกมมันพึ่งงจะเริ่มเองนะและฉันจะทำให้มันจบเร็วๆเอง พลังของฉันน่ะแตกต่างไปจากเมื่อก่อนแล้วนะ ครั้งนี้จะไม่มีใครมาขัดขวางเราหรอก "

ใจเย็นๆเข้าไว้นารูโตะ เริ่มรู้สึกถึงพลังนั้นแล้วดีล่ะพลังนี่จะเก็บไว้เป็นไม้ตายสุดท้าย ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้ใครอีกต่อไปแล้วเพราะอย่างนี้ฉันต้อง....ชนะให้ได้....

ชิหมอนี่มันดีล่ะครั้งนี้ต้องลองดูการเคลื่อนไหวของหมอนั่นให้ดี จะได้โจมตีได้ถูกวิธี

"กระสุนปักษา"

"ไม่เลวเลยนี่"

รู้จังหวะแล้วหมอนี่ใช้เวลาลาหลบแค่3วินาทีงั้นแปลว่าหมอนี่หลบการต่อสู้ของคนอื่น3วินาทีเหมือนกันสินะดีล่ะพลังนั่นเริ่มฟุ้งแล้วฉันจะทำให้มันจบเอง

"มาจบกันเลยดีกว่านะเจ้าทึ่ม นายคงคิดว่าพลังฉันคงหมดไปแล้วสินะ ก็บอกไปแล้วไงว่าอย่าพึ่งดูถูกกัน"

"อะไร ทำไมกันนะ( ยัยนี่แข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนแล้วจริงๆ แล้วนั่นมันร่างอะไร ไม่สิ นั้นมันวิชาอะไรกัน)"

"อะไรจะสั่งเสียก่อนตายมั้ย?"

"ฉัน...."

"นายจะพูดอะไรกันโซลรีบๆพูดก่อนตายดีกว่าน่า"

"ฉันขอโทษ...."

"นี่นาย มันสายเกินไปแล้ว โซล มาพูโทำไมตอนนี้"

"ฉันขอโทษจริงๆนารูโตะ ฉันแค่อยากเล่นเท่านั้นเอง"

"เล่นหรอ? เล่นหรอ!!!นี่นายยังมีน่ามาพูดอีกหรอว่าเล่นน่ะห๊ะ โซล ฉันไม่เข้าใจจริงว่านายต้องการอะไร?!"

"ฉันแค่อยากเป็นเพื่อนกับเธอก็เท่านั้นเอง"

"ถ้านายอยากเป็นเพื่อนกับฉัน ทำไมนายฆ่าพ่อแม่ฉันล่ะ ฉันไม่เข้าใจว่าคนที่อยากเป็นเพื่อนเขาทำกันอย่างนี้งั้นเหรอ?!"

"ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าต้องทำยังไง"

"กับฉันน่ะ ฉันเข้าใจ แล้วถ้าเป็นซาสึเกะนายจะทำยังไงโซล"

"ฉันจะขอโทษเขา ถ้าไม่ได้ผลล่ะก็ ฉันจะให้เธอช่วยอธิบายเอง"

ให้ฉันเนี่ยนะทำไมต้องเป็นฉันล่ะเนี่ย

"เพราะว่าเธอน่ะเข้าใจความรู้สึก ซาสึเกะดีที่สุดแล้ว ฉันขอร้องฉันเองก็เป็นคนในกลุ่มโคโนฮะเหมือนกัน จะเป็นไปได้มั้ย ถ้าฉันจะขอเข้ากลุ่มพวกเธอ "

"ฉันน่ะไม่มีปัญหาหรอกนะ จะมีปัญหาตรงซาสึเกะนั้นแหละ แต่ยังไงซะฉันจะช่วยนายพูดเองนะ "

"ขอบใจนะ นารูโตะ ที่ให้โอกาสฉัน แต่ว่านะเก็บไอ้พลังนั้นไปได้รึยัง นี่เธอกลายเป็นค้างคาวตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?"

"นายไม่อยากรู้หรอก"

..........................................................................................................

                                                              ติดตามตอนต่อไป