naruto (version girl) season 2 จอมซน

                                             10ปีก่อน
ทำไมวันนี้ฉันต้องเจอแต่คนมาบอกว่าชอบกันด้วยนะไม่เข้าใจจริงๆเลย ฉันคิดว่าฉันควรจะกลับบ้านไปซะดีกว่า อย่างน้อยก็มีธนูให้เล่นที่บ้านดีกว่านั่งเบื่อเหมือนเมื่อตอนนั้นซะจะดีกว่า กลับดีกว่า
..........
กลับมาแล้วค่ะ เอ๋ไม่มีใครอยู่เลยเหรอเนี่ยแต่อย่างน้อยก็ออกไปซ้อมอีกยิงธนูจะดีกว่า อันที่จริงฉันไม่คิดจะซ้อมนี่นาหรือควรจะซ้อมดีเนี่ย ซ้อม ซ้อมไปเถอะจะได้เก่งกว่านี้อีก นี่ถ้าฉันไม่ตัดสินใจให้ดีๆก่อนคงจะต้องยิงเล่นๆไปทำไมก็ไม่รู้ดีนะที่ตัดสินใจก่อนน่ะ ดีล่ะงั้นไปหาที่ฝึกดีกว่า ถ้าหลังโรงเรียนตรงนั้นก้ดีนะงั้นไปเลย
...........
ที่นี่อากาศดีชะมัดเหมาะที่จะผักพ่อนจริงๆเลยนอนซักงีบค่อยกลับแล้วกัน จะว่าไป....
"ฉันเหม็นหน้านายมากกว่า"คิดแล้วนักใจชะมัดฉันกลายเป็นคนหน้าเหม็นของผู้หญิงคหนึ่งซะแล้ว แล้วจะคิดให้หนักหัวทำไมกันนะ นอนกลางวันดีกว่า zzz.....หืม?ยัยนั่นนี่มาทำอะไรแถวนี้เนี่ย เดี๋ยวนั่นมันธนูนี่นาหรือว่ายัยนี่มาฝึกเหรอ ไม่อยากเชื่อเลยแหะยัยนี่ทำให้ลูกศรเดียวแยกร่างออกมาเป็นหลายอันได้สุดยอดเลย วิชาประจำตระกูลเหรอหรือว่าความสามารถของยัยนั่น
รู้สึกเหมือนมีใครมองอยู่เลยแหะ....รู้สึกไปเองล่ะม้าง ซ้อมต่อ ซ้อมต่อ
                                19:00
กืก
รู้สึกเหมือนกิ่งไม้จะหักเลยแหะ เดี๋ยวมันจะหักแล้วนี่ ลาก่อนทุกคนคงไม่ได้เจอกัน
"ช่วยด้วยยยยยยย"
เอ๋?เห้ย!!!แย่แล้ว!!!
                                       จุ๊บ
อ อะไรเนี่ยหมอนี่มันแย่งเฟิสคิดของฉันนี่นา เดี๋ยวหมอนี่มัน.....ซ....ซาสึเกะนี่หวามาทำอะไรแถวนี่เนี่ยหรือว่ามาแอบดูฉัน
ฟึ่บ
นี่มันอะไรเนี่ยเดี๋ยวสินี่ฉันเผลอไปจุ๊บยัยนี่เหรอ แต่ว่านะพอมองใกล้ๆแล้วยัยนี่ก็น่ารักเหมือนกันนี่ถึงว่าทำไมพวกนั้นถึงชอบ ตอนนี้ฉันว่าฉันเริ่มชอบยัยนี่แล้วสิ
"โอ๊ยนี่นายทำอะไรเนี่ย ลงไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"
"นี่เธอหมายความว่าไง"
"ก็นายนั่งทับฉันอยู่ยังไงล่ะ ไอ้เซอะเบอะเอ๊ย "
"ฉันขอโทษนะ เอิ่ม..."
"จริงสิฉันรู้จักชื่อนายแต่นายไม่รู้จักชื่อฉันนี่ชื่อฉันคือ นารูโตะ"
"ขอโทษนะ นารูโตะ"
"ฉันคิดว่านายจะไม่ขอโทษซะอีก นายมาทำอะไรแถวนี้"
"ฉันมางีบกลางวัน ฉันได้ยินเสียงธนูของเธอเลยตื่นน่ะ"
"ฉันก็ต้องขอโทษถ้าฉันปลุกนาย"
"นี่ก็เริ่มค่ำแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ"
"ให้ฉันไปส่งมั้ย"
"ไม่ต้อง ลาล่ะเจ้าเซอะเบอะซาสึเกะ"
"เดี๋ยว"
ฟึ่บ
ให้ตายสิแม่ต้องว่าแน่ๆเลยนี่ฉันกลับบ้านช้าขนาดนี้เลยเหรอ พ่อเองก็ต้องว่าฉันเหมือนกันแน่ๆเลย แต่ว่าฉันไปฝึกนี่ไม่ได้ไปเล่นพ่อกับแม่ต้องเข้าใจแน่ๆ เดี๋ยวสิทำไมไฟในหมู่บ้านแถวนี้ยังไม่เปิดอีกล่ะปกติต้องเปิดแล้วนี่แต่ทำไมวันนี้ถึง....เดี๋ยวทุกคนหลับกันแล้วเหรอเป็นไปไม่ได้นี่พึ่งหัวค่ำเองนะปกติจะยังไม่มีใครนอนกันนี่ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ ฉันรีบกลับบ้านดีกว่า บ้านปิดเงียบ เดี๋ยวนี่มันรอยเลือดนี่นา
"พ่อค่ะ แม่ค่ะ อยู่ที่นี่...."
พ่อ แม่ ต ตายแล้วเหรอ ใครกันนะมาฆ่าพ่อแม่ฉัน
ชิง
ห๊ะ นี่มัน โอ๊ยร่างกายขยับไม่ค่อยได้เลย มีดสั้นนี่แต่ใครปากันล่ะ
"ยัยโง่คงมีซักวันที่ฉันต้องฆ่าเธอ"
"ทำไมต้องฆ่า พ่อ แม่ฉันล่ะ"
"ฉันตอบไม่ได้ ซักวันถ้าเธอโตกว่านี้ฉันจะให้คำตอบเธอน้องพี่"
"พี่อิโนะ?"
"ลาล่ะ"
"เดี๋ยว"
ร่างกายมันขยับไม่ได้แล้ว ม มึนจังเลย ตุบ
............
นี่ฉันอยู่ที่ไหน โอ๊ย นี่มันอะไร ฉันอยู่ในโรงพยาบาลเหรอ
"นี่ ครอบครัวเด็กคนน่ะดีนะที่เหลือตัวพี่ชายเขากับตัวเด็ก ตัวพ่อแม่ก็ตายซะก่อน สงสารจังเลยเนอะเธอ"
"ใช่แล้วล่ะ"
.......
ตอนนี้ที่ฉันอยากรู้คือใครกันที่ฆ่าพ่อแม่ถ้าไม่ใช่โซล
"โซล ถามอะไรหน่อย"
"อะไรเหรอ"
"ใครฆ่าพ่อแม่ฉัน"
"พี่สาวเธอ ตอนนี้ฉันรู็ว่าอยู่ที่ไหน แต่คิดว่าควรจะไปทำลายเคสึเกะก่อนดีกว่านะ"
"อืม ใกล้ถึงแล้ว"
"มันไม่เปลี่ยนแปลงเลยว่ามั้ย นารูโตะ"
"อืม ไม่เปลี่ยนแปลง ทุกคนเริ่มแผนได้เลย"
"อืม/ค่ะ"
..........................................................................................................
                                             ติดตามตอนต่อไป