naruto (version girl) season 2 จอมซน

                                        10ปีก่อน
น่าเบื่อ!!!น่าเบื่อจังเลยทำไมวันนี้มันไม่มีอะไรให้ทำเลยนะ น่าเบื่อที่สุดเลยพี่ก็ออกไปฝึกวิชา แม่ก็ออกไปไหนก็ไม่รู้ ส่วนฉันก็นั่งเบื่อไม่เห็นมีอะไรให้ทำเลยอยู่บ้านคนเดียวเบื่อสุดๆเลย เมื่อไหร่แม่จะกลับมากันเนี่ยไปตั้งสองชั่วโมงยังไม่กลับมาเลย......
"น่าเบื่อชะมัดเลย (ตะโกนลั่นบ้าน)"
"นารูโตะ บ่นอะไรเหรอลูก"
"วันนี้เป็นวันที่น่าเบื่อที่สุดเลย"
"ไม่เอาน่าอย่างน้อยแม่ก็หาโรงเรียนให้หนูเข้าได้แล้วนะ"
"แม่พูดว่าอะไรนะคะ?"
"แม่บอกว่า แม่หาโรงเรียนให้หนูเข้าได้แล้ว"
ร โรงเรียนอย่างงั้นเหรอ ไม่นะฉันยังไม่อยากไปเลย นี่แม่ไม่ปรึกษาฉันซักคำเลย ฉันไม่อยากไปเลย
ได้ยินมั้ยค่ะคุณแม่ เน้นหนูไม่อยากไปโรงเรียนค๊าาาาาา!!!!!!! 
..................
โดนจับมาโรงเรียนจนได้ แล้วฉันจะเป็นยังไงต่อเนี่ย สงสัยชีวิตของนารูโตะผู้นี้ต้องดับลงที่นี่และก็ตั้งแต่10ขวบแน่ๆเลย ลาก่อนฉันจะไปโดดตึกตายแล้ว(ไม่ใช่แล้ว) แต่ที่นี่กว้างจังเลย
..................
เดี๋ยวนี่ครูเขาพาฉันเข้ามา...น ในห้องเรียนเหรอ!!!!! โอ๊ย!!!นี่วันโชคร้ายที่สุดเลย ฉันควรทำยังไงต่อไปดีเนี่ย โอ๊ย คิดสิ คิดสิ นารูโตะเธอต้องนึกให้ได้ว่าควรทำยังไงต่อไปดี...
"เห้ย นายว่าเด็กใหม่น่ารักมั้ย คาบูโตะ"
"ก็น่ารักดีนี่ นายคิดว่าไงซาสึเกะ"
"ฉันว่าเธอดูน่ารำคาญ"
"อย่างงั้นเหรอ ฉันคิดไว้แล้วว่านายต้องพูดแบบนี้ แต่เสียดายเธอยู่คนละห้องกับเรา"
"หุบปาก ฉันเริ่มรำคาญพวกนายขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ เจ้าพวกเซอะเบอะ"
นี่ห้องนั้นเสียงดังอะไรกันนะ น่ารำคาญชะมัดเลย
"นี่เพื่อนใหม่ จะมาอยู่ห้องเดียวกับเรา เอาเป็นว่าให้นั่งใกล้ ซากุระครูฝากเพื่อนใหม่ด้วยนะ"
"ค่ะ ครูคาคาชิ"
ว้าวตรงนี้มีวิวด้วย สวยจังเลยไม่คิดเลยว่าจะมีวิวสวยๆให้ดูด้วย
"ฉันชื่อ ฮารุโนะ ซากุระ เธอชื่ออะไรเหรอ"
" น นารูโตะ "
"งั้นเหรอออกไปข้างนอกมั้ยฉันจะให้เธอรู้จักโรงเรียนนี้เอง เอามั้ย"
"เธอใจดีจังเลยซากุระ"
ว้าวโรงเรียนนี้กว้างจังเลย นั่นพี่นี่นา อืมเรียนอยู่ไม่อยากรบกวนให้เรียนต่อดีกว่า เดี๋ยวสินี่มัน ธนูนี่ แล้วก็มีห้องยิงธนูด้วยเหรอ 
"จะทำอะไรนน่ะ"
"เธอก็น่าจะเห็นนี่ ว่าฉันจะทำอะไร"
"ฉันเข้าใจ เพราะอย่างนี้ฉันจะไม่ห้ามเธอนะ ฉันอยากรู้ว่าเธอเล็งตรงนั้นได้มั้ยก็เท่านั้น"
ตึก...
"เธอนี่สุดยอดไปเลยนะ"
"ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก แต่ฉันอยากให้เธอช่วยเก็บเป็นความลับให้หน่อยได้มั้ย"
"ถ้าเรื่องนี้ล่ะก็ได้อยู่แล้ว"
"ขอบใจนะ"
.....ใครอยู่หลังประตูน่ะ 
"ฉันรู้ว่านายอยู่ตรงนั้นแสดงตัวออกมาซะ"
"อย่าพึ่งเล่นของสูงขนาดนั้นสิ"
"งั้นก็แสดงตัวออกมาสิ"
"ก็ได้ ก็ได้"
"นายเป็นใคร"
"อุจิฮะ ซาสึเกะ"
เขาจะมายุ่งกับฉันทำไมนะ
"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ทำท่าอย่างกับเกลียดฉัน..."
"ฉันเหม็นขี้หน้านายมากกว่า ไปกันเถอะซากุระ"
"อืม"
"ซากุระ หมอนั่นเป็นใครเหรอ"
"คนนั้นน่ะชื่อซาสึเกะ เขาคล้ายกับเธอตรงที่ว่าเย็นชานิดหน่อย แต่เขาเย็นชากว่าเธอเยิะเลยและ อีกอย่างเขาก็เป็นคนที่ฉันแอบชอบด้วย หรือจะให้พูโทุกคนในห้องเราชอบซาสึเกะคุงหมดเลยนั่นและ แต่ว่าเธอเนี่ยไม่ชอบซาสึเกะคุงเลยเหรอ"
" ใช่หมอนั้นมันดูน่ารำคาญจะตาย ฉันว่าเรารีบไปเข้าห้องเรียนกันดีกว่านะ"
"อืม"
แต่ความจริงคือฉันก็แอบชอบหมอนั้นเหมือนกันนะแต่ว่าไม่รู้จะพูดยังไงเลยเผลอไปพูดอย่างงั้นน่ะ
หลังจากนั้นฉันเลยเริ่มมีเพื่อนเยอะขึ้นเรื่อยๆ จนมันเป็นความทรงจำที่ฉันไม่อาจลืมมันไปได้ ตอนนี้ก็แค่ยังตัดสินใจที่จะทำลายหมู่บ้านได้แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆล่ะก็ ฉันควรต้องทำถึงแม้ไม่อยากจะทำก็ตาม แต่มันเป็นภารกิจของฉันฉันควรจะต้องทำมัน
..........................................................................................................
                                               ติดตามตอนต่อไป